ไม่ได้ต้องการจะนินทาเพื่ิอนนะค่ะ เพราะรู้ว่ามันไม่ดี
แต่ไม่เข้าใจจริงๆเลย การพัฒนาตัวเองมันไม่ดีตรงไหน

เรามีกลุ่มเพื่อนสนิทกันตอนเรียนประถมค่ะ บ้านใกล้กันมีประมาณ10คน
แต่กลุ่มเพื่อนเราแต่ละคนจะชอบคุยเรื่องไร้สาระ เกมส์  แฟน เรื่องซื้อของ ต่างๆ
เป็นเรื่องธรรมดาที่จะคุยนะค่ะ เราก็คุยไปกับเพื่อน
แต่เราเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือ ชอบเรียนคอร์สออนไลน์ อะไรที่เป็นความรู้ใส่ตัว
ชอบหมด และอยากชักชวนเพื่อนให้พัฒนาตัวเองบ้าง คิอหวังดีอะ หวังดีจริงๆ
เพื่อนกันตั้งแต่4ขวบอ่ะค่ะ มันก็รู้สึกผูกพันธ์นะคะ ก็อยากพากันไปในทางที่ดี
และเชื่อว่าแรงดึงดูดมันอาจจะช่วย ถ้าเราคุยเรื่ิองดีๆกับเพื่อนๆบ่อยๆ
คอร์สออนไลน์เราจะเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีกำลังซื้อ ก็จะบอกเพื่อนๆว่าให้มาดู
ด้วยกัน ดูฟรีนะ ความรู้ดีๆ คุยเรื่องดีๆ ทุกคนจะเงียบกริบ ไม่คุยต่อกับเราเลย
เรื่องเรื่องพื้นๆนะค่ะ เช่น เพื่อนเรามันทำงานออฟฟิต แต่ไม่มีความรู้เรื่องพิมพ์สัมผัสเลย
จะพิมพ์อะไรก็ช้า เราก็แนะนำไปว่าเรียนพิมพ์สัมผัสไหม เราฝึกอยู่ ถึงบทที่ 6 แล้ว มันดีมากเลย
ช่วยให้การทำงานดีขี้นมากๆ ยังไม่มีใครอยากคุยเลยอ่ะ เงียบกริบ และได้รับคำตอบมาว่า
ขี้เกียจ ในใจเราตอนนั้น จะคุยกันแค่เรื่องไร้สาระทั้งหมดเราก็ไม่ไหวนะ อยากมีไอเดียใหม่ดี แชร์กันคุยกันบ้างอ่ะ
แล้วบางครั้งก็ต่อต้าน ประมาณว่าไม่หรอก ไม่มีเวลาขนาดนั้น ไม่สนใจ ไม่ตอบ
บอกว่าเรามันคนชั้นล่างพัฒนาไปก็เท่านั้น เป็นพนักงานอยู่ดีๆ บลาๆๆๆ
เหนื่อย พอแล้ว ถ้าการหวังดี มันทำให้อึดอัด

ไม่เข้าใจเลย หรือเราผิดว่ะ ที่หวังดี
เราผิดเหรอว่ะ