ผมเป็นเด็ก Gen Y คนหนึ่งที่โตมากับความว้าวที่โทรศัพท์สามารถดูโทรทัศน์ได้ สมัยนั้นเครื่องไหนดู TV ได้ คือต้องดูห่าง ๆ ต้องดูให้ชาวบ้านเขารู้นะว่าโทรศัพท์เราดูทีวีได้ แต่ไป ๆ มา ๆ รู้ตัวอีกทีทั้งแอปเปิ้ลและซัมซุงต่างก็พัฒนาตัวเองอย่างมากมาย จนมาถึงวันนี้ที่การโทรศัพท์คุยกันแบบเห็นหน้าหรือ FACETIME เป็นเรื่องปกติไปแล้ว รู้สึกไหมครับว่ามันน่ามหัศจรรย์มาก ๆ กับการเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้

ผมทั้งรู้สึกโชคดีและโชคร้ายในเวลาเดียวกัน

โชคดีที่เกิดมาในยุคครึ่ง ๆ กลาง ๆ ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมายเกี่ยวกับการวิวัฒนาการของมนุษย์และเทคโนโลยี

โชคร้ายที่ผมเองก็คงอยู่ไม่ถึงยุคที่คนเราสามารถเข้าไปเล่นในเกมได้จริง ๆ แบบนิยายออนไลน์วิทยาศาสตร์ทั่วไป

แล้วพี่ ๆ ที่อยู่มาตั้งแต่สมัยโทรศัพท์โนเกียเครื่องละสองหมื่น รู้สึกยังไงบ้างครับกับความก้าวหน้าของปัจจุบัน ที่จะว่าไปแล้ว ถ้าไปเล่าให้คนในอดีตฟัง คงไม่มีใครเชื่อว่าเราจะพัฒนามาถึงขนาดนี้ภายในระยะเวลาไม่กี่สิบปี

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบครับ อยากอ่านคอมเม้นท์เล่าเรื่องราวระหว่างยุคจริง ๆ นะครับ ผมว่ามันเป็นเสน่ห์ที่คนยุคใครยุคมัน เลียนแบบกันไม่ได้จริง ๆ :]