รักแรกพบกับ Tamron SP 45mm F1.8 Di VC USD
---------------------------------------------------------------------------------

เลนส์ 50 ม.ม. ตัวสุดท้ายที่ผมซื้อมาใช้งาน คือ EF50/1.8 รุ่นแรก ใช้กับกล้อง EOS33 ตั้งแต่สมัยเรียน ป.ตรี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนนั้นต้องทำหนังสือพิมพ์กับนิตยสารฝึกปฏิบัติของมหาลัยด้วย แต่มีเลนส์ 50 ม.ม. ตัวเดียว เปรี้ยวทุกงาน
รูปนี้คือเพื่อนเรียนจบ (มข.) ก็นั่งรถไปถ่ายรูปให้เพื่อน 555



เวลาผ่านไป เลนส์ 50 ม.ม. ยังเป็นทางยาวโฟกัสที่ผมชอบ แต่ไม่ได้ซื้อมาใช้สักที ใช้แต่เลนส์ยืม
พอมาช่วงนี้นึกยังไงไม่รู้ เกิดอยากได้ไว้เป็นของตัวเอง ขี้เกียจยืมแล้ว ต้องซื้อแล้ว เลยเกิดอาการเปิดรับข้อมูลข่าวสารอย่างล้นหลาม
หาข้อมูลเลนส์ 50 ม.ม. ตัวนั้น ตัวนี้ ทีแรกตั้งใจจะเอา Sigma Art กำเงินไปลองที่ร้าน 2 ครั้ง เจอ front focus (ที่บางระยะ) ทั้ง 2 ครั้ง
เป็นอันว่าไม่มีวาสนาต่อกันกับ Sigma ขี้เกียจลองละ เลยตัดใจจะเอา EF50/1.2L แต่... ยังไม่จ่ายค่าเทอมลูก เบรคไว้ก่อน 555
กำลังจะตัดสินใจเอา EF50/1.4 แต่มีรุ่นน้องที่เป็นช่างภาพแนะนำว่าเอา Tamron 45mm สิ มีกันสั่นด้วย เบากว่า Sigma ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้งงเลย เฮ้ยยยยย มันมีด้วยเหรอ เพราะไม่ได้สนใจข่าวของ Tamron มานับสิบปี
เลนส์ค่ายแทมมี่ (สมัยนั้นเรียกทำหล่น) ตัวสุดท้ายที่เคยใช้ก็นู่นเลย AF19-35 กับ AF70-300 สมัยใช้ Nikon F80 (ก็ตอนเรียน ป.ตรีอีกนั่นแหละ)


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พอรู้ว่าแทมมี่มีเลนส์แบบนี้ ก็นั่ง google + ดู Youtube ทั้งวัน พบว่าฝั่งบ้านเรามีข้อมูลน้อยมาก ทั้ง ๆ ที่มันก็ออกมาสักระยะหนึ่งแล้ว
ส่วนฝั่งฝรั่งมีเพียบเลย และปัญหาหลักของเลนส์ตัวนี้คือเรื่อง AF ที่อาจจะมี front/back บ้าง
เหมือน Sigma แต่ไม่เยอะเท่า Sigma ...อาจจะเพราะว่าคนใช้น้อยกว่า แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ของแบบนี้มันต้องลองเอง

ว่าแล้วก็นัดเพื่อนที่เคยร่วมอุดมการณ์แบกกระเป๋ากล้องหนัก 6-7 ก.ก. พร้อมขาตั้งอีกหลาย ก.ก. เดินถ่ายรูปรอบเกาะรัตนโกสินทร์ (ปิดท้ายที่ข้าวสาร) เป็นกิจวัตร ให้ไปลองเลนส์ช่วยกัน

ไปถึงร้านก็ยังไม่ตัดใจจาก Sigma เอามายกเทียบกันกับแทมมี่ก่อน ถึงตรงนี้ทำให้ตัดใจจาก Sigma ได้ง่ายขึ้น 555

ลองอยู่ราว ๆ ครึ่งชั่วโมงก็บอกน้องพนักงานว่า อะ พี่เอาตัวนี้ ใส่ห่อ แยกน้ำจิ้มเลยน้อง แล้วก็ได้เลนส์ทางยาวโฟกัสสุดอินดี้กลับบ้าน 1 ตัว



ตัวเลนส์และกล่องดูเรียบ ๆ






สิ่งที่ชอบมากคือ โฟกัสใกล้สุดได้ 29 ซ.ม. ใกล้มากกกก ใกล้กว่า EF35/1.4L อีก
ระยะการโฟกัสที่ช่วงใกล้จะค่อนข้างละเอียด แต่ช่วงไกล พอเกิน 2 ม. จะกลายเป็น infinity เลย เอ้าาาา แอบขัดใจเล็ก ๆ
50 ม.ม. ทั่วไปเขาไปถึง 3 ม. ก่อนค่อย infinity ยิ่ง EF50/1.2L นี่ให้ถึง 5 ม. เลยนะ (หนึ่งในสาเหตุที่ตัว 1.2L โฟกัสช้า)




I am SP นะจ๊ะ
ผิวเลนส์กึ่งด้าน กึ่งเงา อธิบายไม่ถูก ไม่ถึงกับสาก แต่ก็ไม่ลื่น




เลนส์ชิ้นหน้าไม่ใหญ่เหมือน Sigma
ชิ้นเลนส์อยู่ลึกเข้าไป
filter size : 67mm



แทมมี่มี weather sealing ด้วยนะเออ




ฝาเลนส์ดูดีกว่า Sigma เพราะสกรีนยี่ห้อสีขาวนี่แหละ  แต่แอบเกลียดแถบสีแชมเปญตรงท้ายเลนส์ ชอบดำล้วนมากกว่า




ใส่ lens hood จั๊กหน่อย เขาอุตส่าห์มีมาให้




เทียบขนาด-น้ำหนักกับ EF35/1.4L ก็พอ ๆ กัน






ทีแรกก็กังวลว่าทางยาวโฟกัสมันใกล้ ๆ กับ 35 ม.ม. พอลองดูมันก็เหมือนใช้ 35 ม.ม. แล้วถอยหลัง 1 ก้าวจริง ๆ
แต่สิ่งที่ต่างและทำให้ซื้อมาคือ การใช้ถ่ายข้าวของ เครื่องใช้ชิ้นเล็ก ๆ (ไม่ถึงกับจิ๋ว) มันถ่ายแบบเต็มเฟรมได้
เพราะมันมีระยะโฟกัสที่ใกล้มาก ไม่ถึงกับ macro แต่เป็น close up ที่มุม normal ไม่ใช่มุมกว้าง เพราะฉะนั้น distortion ก็จะน้อยกว่า 35 ม.ม.

ถึงว่า ทำไม Tamron ออกเลนส์ 35 ม.ม. กับ 45 ม.ม. ตัวนี้มาพร้อมกัน