สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาระบายอะไรนิดหน่อย คือเราเป็นพี่คนโตของบ้านแล้วเรามีน้อง เวลามีเรื่องอะไรน้องของเราจะมาเป็นที่หนึ่งเสมอ อย่างเวลาทะเลาะกันทั้งๆที่เราไม่ผิดแต่น้องผิดสุดท้ายคนที่รับกรรมมันก็เป็นเราอยู่ดี คือเราพยายามมองโลกในแง่ดีนะ แต่คงเพราะสภาพแวดล้อมรอบตัวและการบังคับตัวเองของเรา เราเลยรู้สึกว่าบ้านในตอนนี้เป็นทั้งสวรรค์และนรกบนดินสำหรับเรา เลือกได้เราก็ไม่อยากกลับบ้าน เพราะกลับไปเรารู้สึกเหมือนมันไม่ใช่ที่ของเรา ทุกวันก็ยังงงอยู่ว่าตกลงพ่อกับแม่เห็นเราเป็นอะไร ทำทุกอย่างเพื่อพวกท่านแต่พวกท่านไม่เคยมองเห็นมันเลย ทั้งเหนื่อยทั้งท้อเลยค่ะ