ก่อนอื่นเราขอแนะนำตัวก่อนนะคะเราชื่อบี(นามสมมุตินะ) เราเป็นนักศึกษามาฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง เราพักกับเพื่อนอีก3คน ช่วงแรกๆก็ดีค่ะ คุยกันดีไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แล้วจะมีเพื่อนคนหนึ่งที่ไปด้วยกันประจำ(เราคิดว่าเราน่าจะสนิทกับคนนี้นะ)ขอแทนชื่อว่าเอแล้วกันค่ะ ก่อนหน้านั้นเอคิดมากค่ะเพราะเพื่อนอีก2คนไม่พูดด้วย เราก็ปลอบ ไปไหนด้วยกัน2คนตลอดมาพักหนึ่ง เอไม่กล้าคุยกับเขาเราเลยบอกลองคุยดู ก็กลับมาคุยกันตามปกติ แล้ววันนึงเอก็ชวนเพื่อนไปใส่บาตรตอนเช้าแต่เขาไม่ได้พูดกับเรานะคือเราก็คิดแหล่ะว่าตอนเช้าเขาก็คงปลุกเราเองแหล่ะ แต่ก็ไม่ ต่อมาเราชวนเขาไปกินข้าวเหมือนทุกวันค่ะแต่เขาไม่ไป ปกติคือตื่นปุ๊บเราก็ชวนกันไปกินข้าวเลยแต่วันนี้เขาบอกไม่ไปเราเลยไปคนเดียว พอขึ้นห้องมาเห็นเขาฝากเพื่อนอีกคนซื้อข้าวเราก็รู้สึกแปลกๆตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ ตั้งแต่วันนั้นเอไม่คุยกับเราเหมือนก่อน คือเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะ แต่ถ้าชวนเราก็ไปค่ะ แล้ววันนั้นไปโลตัสกันเขาก็ชวนตามมารยาทนะ แต่เข้าใจป่ะว่าพอเราไปปุ๊บเหมือนเรากลายเป็นส่วนเกินอ่ะ คือเขาเดินด้วยกันคุยไรกันเยอะแยะ ส่วนเราเดินคนเดียวข้างหลังได้แต่เงียบ คือพอเราูพูดด้วยก็ทำเหมือนไม่อยากตอบเราเลยเงียบค่ะ วันนั้นไปตลาดก็แบบนี้ เราเลยไม่อยากไปด้วยเท่าไหร่ แล้วก็ติดการไปคนเดียว แล้วเขาก็จะไม่ชวน ทีแรกมีแค่เอที่ไม่คุยด้วย แต่ตอนนี้ทั้งกลุ่มเลยค่ะ  ทำตัวห่างเหินกับเรามาก คือเราพยายามจะพูดด้วยและทำตัวตามปกติ คือเหมือนตอบให้เสร็จๆแต่กับเพื่อนอีกคนไม่เป็นงี้นะ บางทีถามก็ทำแค่พยักหน้า ค่ะ รู้สึกเฟลค่ะ ทำไรเขาก็นึกถึงกันแค่3คน รู้สึกเหมือนโดนถีบออกมาโดยไม่รู้ตัว เป็นแบบนี้มี3เดือนแล้วค่ะ เราอึดอัดมาก เวลาอยู่ห้องเขาก็คุยกันแค่2-3คน เหมือนเราเป็นอากาศ จะไปอยู่ที่อื่นก็ไม่ได้อีก เรารู้สึกเหนื่อยค่ะ ท้อมาก คือเราไม่รู้ว่าเราทำไรผิด คือเราก็ระวังทุกอย่างนะกลัวทำให้เขาไม่พอใจ แต่คืออะไรอยู่ดีๆก็ไม่คุยกับเรา เหมือนทีแรกเราจะมีปัญหาแค่กับเอคนเดียวแต่ตอนนี้เหมือนมีปัญหากับ2คนนั้นด้วย เราก็ไม่เข้าใจค่ะ จะบอกว่าเรารีบเกินไป เดินไม่เคยรอมันใช่หรอ เป็นใครก็งงแหล่ะค่ะอยู่ดีๆก็ไม่พูดไม่จากับเรา จากที่เคยนั่งด้วยกันก็เดินผ่าน จากที่กินข้าวด้วยกันก็ต้องนั่งคนเดียว
ปล.1เราพึ่งเขียนกะทู้ครั้งแรกถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยค่ะ
ปล.2ที่เราไม่อยากคุยตรงๆเพราะเคยทะเลาะกับเพื่อนสนิทแล้วก็ตัดขาดกันค่ะ แต่ตอนนี้ทำไม่ได้ต้องอยู่ด้วยกันอีกหลายเดือน
ปล.3อีกเหตุผลที่ไม่อยากคุยตรงๆคือกลัวเก็บอารมณ์ไม่อยู่ค่ะ คือมีครั้งหนึ่งคือเถียงเรื่องไร้สาระกันค่ะ เขาไม่ฟังเราค่ะคิดว่าตัวเองถูก คือแค่นี้เราก็รู้แล้วค่ะว่าถ้าเรามีคนเดียวยังไงก็สู้ไม่ไหว