มาฝึกงานได้ 2 เดือนกว่าแล้ว ฝึกเสร็จสิ้นเดือนนี้ ...
ไม่ประทับใจเลยกับการฝึกงานครั้งแรกและครั้งเดียว เราฝึกที่สหกรณ์ฯ มาฝึก 2 คนเพื่อน (คนนอกมองว่าเราสนิทกันเพราะไปไหนไปด้วยกัน แต่ความจริงคือไม่สนิทกันเลย ฝึกงานเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ ช่องแชทเฟสก็เหมือนกันไม่ธุระจริงๆ ไม่คุยกัน) ตั้งแต่ฝึกงานเหมือนโดนลำเอียงตลอด งานทุกงานเราก็ทำได้ แต่ส่วนใหญ่เค้าจะเรียกเพื่อนเราอีกคน สมมติให้ชื่อ ต. จะใช้ให้ทำอะไรก็เรียกแต่ ต. เรามาปรึกษาเพื่อนอีกคน เพื่อนก็ย้อนมาถามว่าเราทำอะไรให้ จนท. ไม่พอใจป่าว เราก็บอกว่าไม่นี่ ทุกอย่างปกติ ทุกอย่างเราทำเป็นนะ ยิ้มแย้ม น้อมรับปกติมาก! เรามาฝึกจะนั่งตรงหน้าเคาเตอร์ เหมือนระบบธนาคารนั่นแหล่ะ เรานั่งเคาเตอร์ที่ไม่มีคอม ส่วน ต.นั่งที่มีคอม เวลาสมาชิกมา ต.ก็ทำเหมือนตัวเองเป็น จนท.เลย ส่วนเราก็นั่งเอ๋อ บางทีเกือบจะไม่ได้ทำอะไรเลย พอไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ไม่มีอะไรจะเขียนลงบันทึกการฝึกงาน จนท.ก็เรียกๆแต่ ต. ๆๆๆ แล้วเรานั่งหัวโด่ จะไปคัดค้านว่าทำไมไม่เรียกเราอ่ะ นั่งว่างอยู่ จนท.ก็คุยกับเราปกติดีนะ แต่เหมือนเราไม่มีตัวตนยังไงยังงั้น
เรานึกว่า เราก็มาพร้อมกัน เวลาจะทำอะไรก็สอนแต่ ต. เรียก ต.มาทำ เมื่อไม่นานมานี่ งานวันเกิด จนท.คนนึง คือน้าที่ฝึกงานนี่แหล่ะ เค้าก็พูดทำนองว่าจะชวนไปกินเลี้ยงงานวันเกิดเค้า แต่เค้าก็ชวนแต่ ต. เราก็นั่งเฉยๆ ในเมื่อเค้าไม่ได้คุยกับเรา หรือเราพูดไม่เก่งมั้ง ก็ไม่นี่นะ เพื่อนเรามันก็ไม่ได้พูดเก่งอะไรแต่ทำไม ว่ะ? TT' ต.หันมาถามว่าเราไปมั๊ย เราก็บอกไม่ไปจะกลับบ้านยาย ... ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะชวนเราด้วย เห็นอะไรๆ ก็ ต. (น้อยใจจริงๆ) เราก็ทนนะ ทน ทน นับวันรอฝึกเสร็จ ขนาด ต.เข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ก็อุตส่าห์เรียก ต. ทั้งๆ ที่เรานั่งรอให้เค้าเรียกอยู่ ในเมื่อเค้าไม่เรียก เราก็นิ่งๆ ไม่รู้ทำไงเหมือนกัน เหมือนไม่มีตัวตน TT'
ไม่รู้ว่าควรมองโลกในแง่ไหนดี ... มองดีก็แล้ว ... มองร้ายก็แล้ว เราน้อยใจนะ คือแบบ แอบไปร้องในห้องน้ำเลย ... สุดจะกลั้นจริงๆ
น้อยใจกับการฝึกงานที่ไม่มีตัวตน
ไม่ประทับใจเลยกับการฝึกงานครั้งแรกและครั้งเดียว เราฝึกที่สหกรณ์ฯ มาฝึก 2 คนเพื่อน (คนนอกมองว่าเราสนิทกันเพราะไปไหนไปด้วยกัน แต่ความจริงคือไม่สนิทกันเลย ฝึกงานเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ ช่องแชทเฟสก็เหมือนกันไม่ธุระจริงๆ ไม่คุยกัน) ตั้งแต่ฝึกงานเหมือนโดนลำเอียงตลอด งานทุกงานเราก็ทำได้ แต่ส่วนใหญ่เค้าจะเรียกเพื่อนเราอีกคน สมมติให้ชื่อ ต. จะใช้ให้ทำอะไรก็เรียกแต่ ต. เรามาปรึกษาเพื่อนอีกคน เพื่อนก็ย้อนมาถามว่าเราทำอะไรให้ จนท. ไม่พอใจป่าว เราก็บอกว่าไม่นี่ ทุกอย่างปกติ ทุกอย่างเราทำเป็นนะ ยิ้มแย้ม น้อมรับปกติมาก! เรามาฝึกจะนั่งตรงหน้าเคาเตอร์ เหมือนระบบธนาคารนั่นแหล่ะ เรานั่งเคาเตอร์ที่ไม่มีคอม ส่วน ต.นั่งที่มีคอม เวลาสมาชิกมา ต.ก็ทำเหมือนตัวเองเป็น จนท.เลย ส่วนเราก็นั่งเอ๋อ บางทีเกือบจะไม่ได้ทำอะไรเลย พอไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ไม่มีอะไรจะเขียนลงบันทึกการฝึกงาน จนท.ก็เรียกๆแต่ ต. ๆๆๆ แล้วเรานั่งหัวโด่ จะไปคัดค้านว่าทำไมไม่เรียกเราอ่ะ นั่งว่างอยู่ จนท.ก็คุยกับเราปกติดีนะ แต่เหมือนเราไม่มีตัวตนยังไงยังงั้น
เรานึกว่า เราก็มาพร้อมกัน เวลาจะทำอะไรก็สอนแต่ ต. เรียก ต.มาทำ เมื่อไม่นานมานี่ งานวันเกิด จนท.คนนึง คือน้าที่ฝึกงานนี่แหล่ะ เค้าก็พูดทำนองว่าจะชวนไปกินเลี้ยงงานวันเกิดเค้า แต่เค้าก็ชวนแต่ ต. เราก็นั่งเฉยๆ ในเมื่อเค้าไม่ได้คุยกับเรา หรือเราพูดไม่เก่งมั้ง ก็ไม่นี่นะ เพื่อนเรามันก็ไม่ได้พูดเก่งอะไรแต่ทำไม ว่ะ? TT' ต.หันมาถามว่าเราไปมั๊ย เราก็บอกไม่ไปจะกลับบ้านยาย ... ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะชวนเราด้วย เห็นอะไรๆ ก็ ต. (น้อยใจจริงๆ) เราก็ทนนะ ทน ทน นับวันรอฝึกเสร็จ ขนาด ต.เข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ก็อุตส่าห์เรียก ต. ทั้งๆ ที่เรานั่งรอให้เค้าเรียกอยู่ ในเมื่อเค้าไม่เรียก เราก็นิ่งๆ ไม่รู้ทำไงเหมือนกัน เหมือนไม่มีตัวตน TT'
ไม่รู้ว่าควรมองโลกในแง่ไหนดี ... มองดีก็แล้ว ... มองร้ายก็แล้ว เราน้อยใจนะ คือแบบ แอบไปร้องในห้องน้ำเลย ... สุดจะกลั้นจริงๆ