ไม่รู้จะเรียกซึมเศร้าดีหรือเปล่า เพราะไม่ได้รู้สึกชีวิตไร้ค่า แค่หวิว เคว้งคว้าง
ตอนนี้ยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังนอกจากแฟน เขาเป็นกำลังใจให้เรายามลำบากได้จริงๆ


เข้าเรื่องๆ

เราทำงานพลาดครั้งที่สองเลยโดนไล่ออกค่ะก็คงปกติใช่ไหม
แต่จริงๆคือ พึ่งเรียนจบมหาลัย ปญญ. ก็ยังไปรับไม่ได้//รอวันซ้อมรับ
เข้าทำงานด้วยข้อตกลง13kสำหรับ นส.จบใหม่ ช่วงทดลองงานถ้าผ่านสามเดือนจะปรับ15kตามตกลง
ผลคือพอผ่านสามเดือนเขาก็ไม่ปรับให้อยู่แบบนี้มาเกือบปี
จนฝ่ายเราซีเนียออกเหลือเราคนเดียวในแผนก เราต้องทำทุกอย่างและมันยากมากสำหรับคนไม่เคยทำของซีเนีย
แต่เงินเท่าเดิมนะ
ปกติเราจะเช็คดึกๆเพราะต้องใช้เวลากับมันนานหน่อย แต่โดนเร่งให้ทำ4ชม. ซึ่งทำทันแหละแค่เวลาเช็คไม่มี กะเวลามันก็เช็คดึกได้แต่พอเป็นธุรกิจครอบครัว อยากได้ไรก็ต้องได้ อยากเร่งก็เร่ง
พองานออกมาเยอะมากๆก็อยากเปลี่ยน งงไปสิ สรุปเลือกทางทำใหม่ ผลคือใช้เงินจำนวนมากเพราะต้องทำใหม่
เอ้าแล้วคนทำมีผลอย่างไร
เด้งออกจ้าเพราะทำงานพลาด+ใช้เงินแก้เยอะ
แล้วก็เรียกไปด่า ถามเหตุผลทำไมทำไม่ได้
เราก็ให้ว่าอยากได้คนเพิ่มก็โดนด่าอีก
เลยออกมาเคว้งคว้าง
แต่ไม่ร้องไห้นะเหมือนดีใจที่ได้ออกไงไม่รู้ ให้เราทำงานซีเนียแต่เงินเท่านี้ทำคนเดียวอีก
ข้อเสียเราคือชอบเช็คงานแต่ถ้าเร่งจะรนทำคนเดียวก็รนถ้ามีเพื่อนมาทำก็คงสนุกกว่านี้ รู้สึกทำงานไปเหงาไป
มันคงดีแล้วสิยะที่ออกมาได้

ขอกำลังใจด้วยนะคะ มันแค่รู้สึกล่องลอย

แล้วท่านอื่นมีประสบการณ์แชร์ได้นะคะ