เราทำร้านอาหารมาเข้าปีที่4แล้ว ค่ะ ขอเล่าก่อนว่า ก่อนหน้านี้ ปีแรกมีร้าน6ร้าน มีลูกจ้างทุกร้านยกเว้นร้านเราที่ทำเองทุกอย่างและมีน้องสาวคอยช่วยบ้าง ผ่านไป1ปี แต่ละร้านทะยอยปิดไปเพราะสู้ค่าเช่ากับค่าแรงไม่ไหว เหลือร้านเราร้านเดียวเราอยู่ได้เพราะไม่มีหนี้และไม่มีลูกจ้าง พอเข้าปีที่2 มีร้านมาเปิดใหม่เป็น2ร้านทีแรกก็ขายของต่างกันไปคนละทางก็อยู่ไม่ได้เลยมาขายของเหมือนเรา และมีร้านที่3ก็มาขายอาหารฝรั่งอย่างเดียวก็ดูท่าจะไม่รอด ของเราเริ่มมีลูกค้าประจำและขายได้และอยู่รอด แล้วร้านที่2ก็ต้องปิดเพราะสู้ไม่ไหว ร้านที่3 เลยเริ่มเพิ่มอาหารบ้างอย่างที่เหมือนเราแต่ก็ไม่รอดปิดออกไป เหลือเราร้านเดียวเหมือนเดิม และขายได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วจู่ๆ ร้านที่3ก็กลับเข้ามาและขายเหมือนเราทุกอย่าง ซึ่งแต่เดิมขายแต่อาหารฝรั่ง ซึ่งเราก็ไม่รู้มาก่อนเจ้าของที่ไม่เคยบอก เขาบอกเราว่าเจ้าของที่ให้เขามาขายมีอาหารเหมือนเราบ้างนิดหน่อย
เราก็ทำใจแล้วว่าเขา เห็นเราขายดีเลยกลับมา ก็ไม่สนใจ แต่เราก็ยังขายได้ของเราเรื่อยๆลูกค้าประจำเราเยอะ แล้วเขาก็ใช้ทุกวิธีที่เราใช้ในการค้าซึ่งเราก็เฉย เราชอบอยู่คนเดียวไม่คุยเรื่องส่วนตัว ไม่ตีสนิท รู้จักแค่ที่เราอยากให้เขารู้ เขาเริ่มแย่งลูกค้าเก่าๆเราด้วยการไปตีสนิท ชวนคุย แลกไลน์ ขอเฟส ซึ่งเราไม่เคยทำเลย แล้วลูกค้าเราก็เริ่มหายไป และไปสั่งร้านเขาและดูสนิทกันดี ซึ่งเราไม่เคยโกรธลูกค้าเลย แต่เราไม่ชอบการกระทำของเขา แต่ลูกค้าบ้างคนก็มาเล่าให้ฟัง ว่าเขาขายแพง อร่อยน้อยกว่าเรา ลูกค้าก็กลับมากินร้านเราเหมือนเดิม หลังๆเริ่มขายถูกลงให้เท่าเรา แต่ลูกค้าก็ไม่ชอบกัน เขาก็เลยเอาเมนู ที่เราขายดีไปเพิ่ม ซึ่งเราว่ามันไม่ถูก เราเลยไปถามเขาว่าทำไมต้องเอาเมนูเราไปขาย เขาก็ขอโทษและบอกจะเอาออก แต่จนทุกวันนี้
เรายังเห็นเขาขายอยู่ดี เราก็เลย หาเมนูแปลกๆใหม่ๆ มาลง เพราะไม่อยากทะเลาะกัน แล้วเขาก็เอาเมนูใหม่ๆ ของเราไปทำ เหนื่อยใจกับคนแบบนี้จริงๆค่ะ ที่เราเขียนนี่เรื่องจริงนะคะ เราไม่สุงสิงกับเขาไม่นั่งคุยเล่นกับเขา เพราะเราเป็นคนคุยตรงๆ ปั้นหน้าไม่เป็น ใช่คือใช่ผิดคือผิด ไม่เคยขอความช่วยเหลือ แต่ถ้าเขามาขอเราให้ถ้าให้ได้ ทุกวันนี้เขาก็คุยกับเรา แต่เราว่าเขาไม่จริงใจเราก็คุยเฉพาะบ้างเรื่อง แต่ก็ไม่รู้จะทำไง มีอยู่2ร้าน แต่เขาไม่เคยมีความจริงใจเลย เรายอมรับว่าน้อยใจเจ้าของ ที่ยอมให้เขาเข้ามและขายเหมือนเรา ทำไงได้คนเราต้องกินต้องใช้ แต่ก็ควรมีความเกรงใจกันจะได้อยู่กันดีๆ
ทำอย่างไรกับคนไม่จริงใจ การค้าขาย
เราก็ทำใจแล้วว่าเขา เห็นเราขายดีเลยกลับมา ก็ไม่สนใจ แต่เราก็ยังขายได้ของเราเรื่อยๆลูกค้าประจำเราเยอะ แล้วเขาก็ใช้ทุกวิธีที่เราใช้ในการค้าซึ่งเราก็เฉย เราชอบอยู่คนเดียวไม่คุยเรื่องส่วนตัว ไม่ตีสนิท รู้จักแค่ที่เราอยากให้เขารู้ เขาเริ่มแย่งลูกค้าเก่าๆเราด้วยการไปตีสนิท ชวนคุย แลกไลน์ ขอเฟส ซึ่งเราไม่เคยทำเลย แล้วลูกค้าเราก็เริ่มหายไป และไปสั่งร้านเขาและดูสนิทกันดี ซึ่งเราไม่เคยโกรธลูกค้าเลย แต่เราไม่ชอบการกระทำของเขา แต่ลูกค้าบ้างคนก็มาเล่าให้ฟัง ว่าเขาขายแพง อร่อยน้อยกว่าเรา ลูกค้าก็กลับมากินร้านเราเหมือนเดิม หลังๆเริ่มขายถูกลงให้เท่าเรา แต่ลูกค้าก็ไม่ชอบกัน เขาก็เลยเอาเมนู ที่เราขายดีไปเพิ่ม ซึ่งเราว่ามันไม่ถูก เราเลยไปถามเขาว่าทำไมต้องเอาเมนูเราไปขาย เขาก็ขอโทษและบอกจะเอาออก แต่จนทุกวันนี้
เรายังเห็นเขาขายอยู่ดี เราก็เลย หาเมนูแปลกๆใหม่ๆ มาลง เพราะไม่อยากทะเลาะกัน แล้วเขาก็เอาเมนูใหม่ๆ ของเราไปทำ เหนื่อยใจกับคนแบบนี้จริงๆค่ะ ที่เราเขียนนี่เรื่องจริงนะคะ เราไม่สุงสิงกับเขาไม่นั่งคุยเล่นกับเขา เพราะเราเป็นคนคุยตรงๆ ปั้นหน้าไม่เป็น ใช่คือใช่ผิดคือผิด ไม่เคยขอความช่วยเหลือ แต่ถ้าเขามาขอเราให้ถ้าให้ได้ ทุกวันนี้เขาก็คุยกับเรา แต่เราว่าเขาไม่จริงใจเราก็คุยเฉพาะบ้างเรื่อง แต่ก็ไม่รู้จะทำไง มีอยู่2ร้าน แต่เขาไม่เคยมีความจริงใจเลย เรายอมรับว่าน้อยใจเจ้าของ ที่ยอมให้เขาเข้ามและขายเหมือนเรา ทำไงได้คนเราต้องกินต้องใช้ แต่ก็ควรมีความเกรงใจกันจะได้อยู่กันดีๆ