Jurasic Word : Fallen Kingdom (2018) กลับสู่รากเหง้าแห่งความน่าสะพรึงอย่างที่เคยเป็น
.
ข้อดี
โทนหนังมีความคล้ายคลึงกับ Jurassic park 1993 ในแง่ของความน่ากลัวของไดโนเสาร์ ซึ่งรู้สึกว่าผู้สร้างจะเน้นจุดนี้มากจนเรารู้สึกได้ แต่ก็ถือว่าทำได้ดีมากทีเดียว รู้สึกว่าหลายฉากมันทำให้เราขนลุกในความน่ากลัวของมันได้
ไดโนเสาร์แต่ละตัวถูกออกแบบมาให้เหมือนมีชีวิตจริงๆ โดยใช้เทคนิคดั้งเดิม ทำให้เวลาถึงฉากไดโนเสาร์มันมีมนต์ขลังมากๆ รายละเอียดต่างๆที่ถูกใส่เข้ามา มันทำให้เรารู้สึกเลยว่ามันคือสิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ็บเป็น ซึ่งส่วนนี้ถือว่าเป็นส่วนที่น่าชื่นชมมากๆ มันช่วยชูให้หนัง โดยเฉพาะไดโนเสาร์ดูมีมิติ และน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีกระดับนึง
นักแสดงทุกคนแสดงได้เป็นธรรมชาติ เวลาถึงฉากร่วมกับไดโนเสาร์ มันทำให้เรารู้สึกว่ามันเรียล
หนังมีความจริงจัง ไม่ใส่มุขพร่ำเพรื่อ (มีบ้างแต่แป๊กเป็นส่วนใหญ่)
.
.
มาถึง ข้อเสียกันบ้าง
หนังดำเนินเรื่องได้ค่อนข้างน่าเบื่อ ถึงแม้จะมีฉากให้ว้าวตลอด แต่มันก็ยังมีหลายช่วงที่ค่อนข้างน่าเบื่อ มีฉากที่เราคิดว่าไม่จำเป็นอยู่เยอะ
พล็อตและบทง่อยกินครับ ในขณะที่ส่วนกราฟฟิกและเทคการออกแบบไดโนเสาร์ทำได้ดี แต่กับบทรู้สึกว่ามันจะเน้นเอาง่ายเข้าว่า เส้นเรื่องก็เป็นเส้นตรง ส่วนนี้มันทำให้หนังดูธรรมดา และยังดรอปความขลังไปเยอะเลย แต่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดทำให้หนังโดยรวมดูไม่ดี คือมันดีแต่เราคิดว่ามันยังดีได้กว่านี้
Endorapter ไม่มั่นใจว่าชื่อนี้รึปล่าว ซึ่งเป็นตัวร้าย... op เชี่ยๆ คือบางทีก็โหดเวอร์เกินอ่ะ...ทั้งๆที่ใ้ช้ชีวิตในกรงมาเกือบทั้งชีวิต แต่พอหลุดออกมา กลับทำพฤติกรรมต่างๆที่มันทำมันดูเกิดคาด และไม่สมเหตุผล ทำให้มีความรู้สึกขัดใจเล็กๆเข้ามา อันนี้รวมถึงการอยู่ไม่ถูกที่ถูกทางของไดโนเสาร์บางตัวด้วย
ฉากจบ ทำได้ไม่เต็มอิ่มรู้สึกเหมือนยังขาดความคมคาย เหมือนไม่มีอะไรเล่าแล้วอ่ะก็เลยตัดจบง่ายๆ เสียดายน่าจะตัดฉากที่ไม่จำเป็นแล้วมาเน้นฉากจบให้สวยงามหน่อยจะดีมาก
.
สรุปคือเป็นหนัง Jurassic ภาคที่มีความจริงจังในแง่ของความเป็นหนังเขย่าขวัญ การออกแบบและนำเสนอไดโนเสาร์ได้ดีมากๆ อาจจะมากที่สุดในเฟรนไชส์เลยด้วยซ้ำ แต่บทยังดีไม่พอที่จะช่วยส่งให้หนังไปยังจุดที่พีคได้
อะดรีนาลีนระดับ 7.5/10
Jurasic Word : Fallen Kingdom (2018) กลับสู่รากเหง้าแห่งความน่าสะพรึงอย่างที่เคยเป็น
Jurasic Word : Fallen Kingdom (2018) กลับสู่รากเหง้าแห่งความน่าสะพรึงอย่างที่เคยเป็น
.
ข้อดี
โทนหนังมีความคล้ายคลึงกับ Jurassic park 1993 ในแง่ของความน่ากลัวของไดโนเสาร์ ซึ่งรู้สึกว่าผู้สร้างจะเน้นจุดนี้มากจนเรารู้สึกได้ แต่ก็ถือว่าทำได้ดีมากทีเดียว รู้สึกว่าหลายฉากมันทำให้เราขนลุกในความน่ากลัวของมันได้
ไดโนเสาร์แต่ละตัวถูกออกแบบมาให้เหมือนมีชีวิตจริงๆ โดยใช้เทคนิคดั้งเดิม ทำให้เวลาถึงฉากไดโนเสาร์มันมีมนต์ขลังมากๆ รายละเอียดต่างๆที่ถูกใส่เข้ามา มันทำให้เรารู้สึกเลยว่ามันคือสิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ็บเป็น ซึ่งส่วนนี้ถือว่าเป็นส่วนที่น่าชื่นชมมากๆ มันช่วยชูให้หนัง โดยเฉพาะไดโนเสาร์ดูมีมิติ และน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีกระดับนึง
นักแสดงทุกคนแสดงได้เป็นธรรมชาติ เวลาถึงฉากร่วมกับไดโนเสาร์ มันทำให้เรารู้สึกว่ามันเรียล
หนังมีความจริงจัง ไม่ใส่มุขพร่ำเพรื่อ (มีบ้างแต่แป๊กเป็นส่วนใหญ่)
.
.
มาถึง ข้อเสียกันบ้าง
หนังดำเนินเรื่องได้ค่อนข้างน่าเบื่อ ถึงแม้จะมีฉากให้ว้าวตลอด แต่มันก็ยังมีหลายช่วงที่ค่อนข้างน่าเบื่อ มีฉากที่เราคิดว่าไม่จำเป็นอยู่เยอะ
พล็อตและบทง่อยกินครับ ในขณะที่ส่วนกราฟฟิกและเทคการออกแบบไดโนเสาร์ทำได้ดี แต่กับบทรู้สึกว่ามันจะเน้นเอาง่ายเข้าว่า เส้นเรื่องก็เป็นเส้นตรง ส่วนนี้มันทำให้หนังดูธรรมดา และยังดรอปความขลังไปเยอะเลย แต่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดทำให้หนังโดยรวมดูไม่ดี คือมันดีแต่เราคิดว่ามันยังดีได้กว่านี้
Endorapter ไม่มั่นใจว่าชื่อนี้รึปล่าว ซึ่งเป็นตัวร้าย... op เชี่ยๆ คือบางทีก็โหดเวอร์เกินอ่ะ...ทั้งๆที่ใ้ช้ชีวิตในกรงมาเกือบทั้งชีวิต แต่พอหลุดออกมา กลับทำพฤติกรรมต่างๆที่มันทำมันดูเกิดคาด และไม่สมเหตุผล ทำให้มีความรู้สึกขัดใจเล็กๆเข้ามา อันนี้รวมถึงการอยู่ไม่ถูกที่ถูกทางของไดโนเสาร์บางตัวด้วย
ฉากจบ ทำได้ไม่เต็มอิ่มรู้สึกเหมือนยังขาดความคมคาย เหมือนไม่มีอะไรเล่าแล้วอ่ะก็เลยตัดจบง่ายๆ เสียดายน่าจะตัดฉากที่ไม่จำเป็นแล้วมาเน้นฉากจบให้สวยงามหน่อยจะดีมาก
.
สรุปคือเป็นหนัง Jurassic ภาคที่มีความจริงจังในแง่ของความเป็นหนังเขย่าขวัญ การออกแบบและนำเสนอไดโนเสาร์ได้ดีมากๆ อาจจะมากที่สุดในเฟรนไชส์เลยด้วยซ้ำ แต่บทยังดีไม่พอที่จะช่วยส่งให้หนังไปยังจุดที่พีคได้
อะดรีนาลีนระดับ 7.5/10