สวัสดีคนที่เข้ามาอ่านนะครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม มีข้อผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะครับ
ขอเกริ่นก่อนเลยคือผมเป็นเกย์ครับ ผมคบกับแฟนรุ่นน้องซึ่งอายุห่างจากผม 3 ปี เราคบกันมาเกือบจะปีแล้ว ทางบ้านเขาและเราโอเคกับเรื่องของเราทั้งคู่ ครอบครัวเขาน่ารัก ครอบครัวเราก็สนับสนุนเพราะแฟนของผมคนข้างดูมีอนาคต เขาเรียนวิศวะครับ ส่วนผมจบบริหาร ตลอดที่คบกันมา แรก ๆ เขาดีกับผมมาก ตอนนั้นตัวผมก็เข้าใจว่ามันคือช่วงโปรฯ เขาเอาใจผมทุกอย่าง ติดผมจนไม่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ผมเป็นคนค่อนข้างหน้าตาดี มีคนเข้ามาชอบเยอะ น้องเขาเลยระแวงในช่วงนั้น เราคบกันไปเรื่อย ๆ หลังจากหมดช่วงโปรฯ กล้ายเป็นผมที่รู้สึกผูกผันกับเขา แต่เหมือนน้องเขาถึงจุดอิ่มตัว ผมกล้ายเป็นคนงี่เง่า หึง หวง ระแวง เขาตลอดเวลา เหตุการณ์ที่ทะเลาะกันก็เกิดจากผมสะส่วนใหญ่ มันเหมือนผมต้องการความรักจากเขา เอาแต่ใจ จนถึงวันนึงผมได้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนึง เขาให้คำแนะนำกับผม ให้ผมไตร่ตรองดูดี ๆ ถ้าจะอยู่กันแบบนี้ไปตลอดมันจะเวิร์คไหม คืนนั้นผมคิดได้ แล้วกะจะแก้ไขทุกอย่างที่เกิดขึ้นจริง ๆ มันเป็นความตั้งใจจริง ๆ ของผมที่จะเริ่มทำในวันนั้น วันเดียวกับที่เขาทักมาบอกเลิกผม... วันนั้นผมร้องไห้อย่างขาดสติ เขาบอกผมว่าคบกันมาตั้งนานทำไมถึงพึ่งคิดได้... จากคนที่ไม่เคยแพ้ ในวันนั้นผมต้องยอมทุกอย่าง ไม่กล้าเอ่ยคำอะไรออกมาจากปากตัวเอง เพราะความละอายใจ... “มันคงเหมาะสมแล้วละ กับสิ่งที่เราเคยทำกับเขาไว้” ในใจผมคิดได้ แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด...
จนผ่านไปหนึ่งเดือน... ผมแอบดูความเคลื่อนไหวของเขาตลอด... แต่ไม่ได้ทักไปคุยแบบเมื่อก่อน ผมรู้ว่าชีวิตเขาเหนื่อย ก็เป็นห่วงเขาตามความผูกพันผมปล่อยวางทุกอย่าง เบนโฟกัสจากอินเรื่องความรักมากไปก็หันไปเล่นดนตรี ปลูกต้นไม้แทน จนวันที่ผมรู้สึกว่าผมอยู่คนเดียวก็โอเค...
จนถึงวันนึง... เขาโทรมาหาผม เขาบอกผมว่าเขามองไปทางไหนก็เห็นผม กลิ่นน้ำหอม รูปภาพ อะไรที่ทำด้วยกันลอยเต็มหัวของเขาไปหมด เขาขอให้ผมกลับไป
ผมกลับไป... ตลอดที่เลิกกันมาผมได้ฟังแนวคิดต่าง ๆ ทางอินเตอร์เน็ตที่ผมคิดว่ามันจะทำให้ชีวิตผมดีขึ้น ผมพยายามปรับตัวเอง แล้วเป็นตัวเองให้มากที่สุด ผมพยายามทำดีกับเขา เอาใจเขา เลี่ยงเรื่องทะเลาะ แต่สิ่งที่ผมได้มาคือคำพูดของเขาที่บอกกับผมว่า มันเฟค...
ผมได้คุยกับเพื่อนคนเดิม... เพื่อนของผมบอกกับผมว่า “เอาจริง ๆ นะ รอบนี้ที่มันกลับมาเหมือนมันมาเอาคืนเลยวะ เหมือนมันไม่ได้รักด้วยอะ” ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของเพื่อนผมมาก เพราะความคิดนี้มันลอยอยู่ในหัวของผมมาก่อนแล้ว ความรู้สึกตอนนี้ที่เห็นได้ชัดคือเขาเห็นผมเป็นตุ๊กตาอยากเล่นก็หยิบมาเล่น เบื่อก็โยนลงกล่อง ซึ่งความคิดนี้ผมได้บอกกับเพื่อนที่สนิท ต่างก็พยักหน้าคิดเหมือนกัน ที่ผมกลับไปเพราะอยากเริ่มต้นใหม่กับคนเดิม อยากแก้ไขเรื่องของเราให้มันดีขึ้น แต่เขาละครับกลับมาทำไม ?
เมื่อแฟนที่บอกเลิกไป กลับมาขอคืนดี
ขอเกริ่นก่อนเลยคือผมเป็นเกย์ครับ ผมคบกับแฟนรุ่นน้องซึ่งอายุห่างจากผม 3 ปี เราคบกันมาเกือบจะปีแล้ว ทางบ้านเขาและเราโอเคกับเรื่องของเราทั้งคู่ ครอบครัวเขาน่ารัก ครอบครัวเราก็สนับสนุนเพราะแฟนของผมคนข้างดูมีอนาคต เขาเรียนวิศวะครับ ส่วนผมจบบริหาร ตลอดที่คบกันมา แรก ๆ เขาดีกับผมมาก ตอนนั้นตัวผมก็เข้าใจว่ามันคือช่วงโปรฯ เขาเอาใจผมทุกอย่าง ติดผมจนไม่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ผมเป็นคนค่อนข้างหน้าตาดี มีคนเข้ามาชอบเยอะ น้องเขาเลยระแวงในช่วงนั้น เราคบกันไปเรื่อย ๆ หลังจากหมดช่วงโปรฯ กล้ายเป็นผมที่รู้สึกผูกผันกับเขา แต่เหมือนน้องเขาถึงจุดอิ่มตัว ผมกล้ายเป็นคนงี่เง่า หึง หวง ระแวง เขาตลอดเวลา เหตุการณ์ที่ทะเลาะกันก็เกิดจากผมสะส่วนใหญ่ มันเหมือนผมต้องการความรักจากเขา เอาแต่ใจ จนถึงวันนึงผมได้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนึง เขาให้คำแนะนำกับผม ให้ผมไตร่ตรองดูดี ๆ ถ้าจะอยู่กันแบบนี้ไปตลอดมันจะเวิร์คไหม คืนนั้นผมคิดได้ แล้วกะจะแก้ไขทุกอย่างที่เกิดขึ้นจริง ๆ มันเป็นความตั้งใจจริง ๆ ของผมที่จะเริ่มทำในวันนั้น วันเดียวกับที่เขาทักมาบอกเลิกผม... วันนั้นผมร้องไห้อย่างขาดสติ เขาบอกผมว่าคบกันมาตั้งนานทำไมถึงพึ่งคิดได้... จากคนที่ไม่เคยแพ้ ในวันนั้นผมต้องยอมทุกอย่าง ไม่กล้าเอ่ยคำอะไรออกมาจากปากตัวเอง เพราะความละอายใจ... “มันคงเหมาะสมแล้วละ กับสิ่งที่เราเคยทำกับเขาไว้” ในใจผมคิดได้ แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด...
จนผ่านไปหนึ่งเดือน... ผมแอบดูความเคลื่อนไหวของเขาตลอด... แต่ไม่ได้ทักไปคุยแบบเมื่อก่อน ผมรู้ว่าชีวิตเขาเหนื่อย ก็เป็นห่วงเขาตามความผูกพันผมปล่อยวางทุกอย่าง เบนโฟกัสจากอินเรื่องความรักมากไปก็หันไปเล่นดนตรี ปลูกต้นไม้แทน จนวันที่ผมรู้สึกว่าผมอยู่คนเดียวก็โอเค...
จนถึงวันนึง... เขาโทรมาหาผม เขาบอกผมว่าเขามองไปทางไหนก็เห็นผม กลิ่นน้ำหอม รูปภาพ อะไรที่ทำด้วยกันลอยเต็มหัวของเขาไปหมด เขาขอให้ผมกลับไป
ผมกลับไป... ตลอดที่เลิกกันมาผมได้ฟังแนวคิดต่าง ๆ ทางอินเตอร์เน็ตที่ผมคิดว่ามันจะทำให้ชีวิตผมดีขึ้น ผมพยายามปรับตัวเอง แล้วเป็นตัวเองให้มากที่สุด ผมพยายามทำดีกับเขา เอาใจเขา เลี่ยงเรื่องทะเลาะ แต่สิ่งที่ผมได้มาคือคำพูดของเขาที่บอกกับผมว่า มันเฟค...
ผมได้คุยกับเพื่อนคนเดิม... เพื่อนของผมบอกกับผมว่า “เอาจริง ๆ นะ รอบนี้ที่มันกลับมาเหมือนมันมาเอาคืนเลยวะ เหมือนมันไม่ได้รักด้วยอะ” ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของเพื่อนผมมาก เพราะความคิดนี้มันลอยอยู่ในหัวของผมมาก่อนแล้ว ความรู้สึกตอนนี้ที่เห็นได้ชัดคือเขาเห็นผมเป็นตุ๊กตาอยากเล่นก็หยิบมาเล่น เบื่อก็โยนลงกล่อง ซึ่งความคิดนี้ผมได้บอกกับเพื่อนที่สนิท ต่างก็พยักหน้าคิดเหมือนกัน ที่ผมกลับไปเพราะอยากเริ่มต้นใหม่กับคนเดิม อยากแก้ไขเรื่องของเราให้มันดีขึ้น แต่เขาละครับกลับมาทำไม ?