ผมมีเพื่อนผู้หญิงครับเคยเรียนด้วยกันตั้งเเต่ตอนอนุบาลถึงป.6 เเล้วก็เเยกกันตอนม.1 เเต่ตอนนี้อยู่ม.4เเล้วก็ได้มาอยู่ห้องเดียวกัน โรงเรียนเดียวกันเฉย ตอนเเรกๆก็ไม่ค่อยคุยกันเพราะต่างคนต่างมีกลุ่มใหม่ เเต่พอผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ โหหหห มันพูดเเบบน้ำไหลไฟดับอ่ะ พูดจนเบื่อ เเล้วก็สนิทกันเพราะน่าจะเป็นที่ว่าเราเคยเรียนมาด้วยกันนาน พอเราโตขึ้นอะไรๆก็ไม่ได้ซีเรียสมาก ผมก็รู้ว่ามันเรียนพิเศษผมก็เรียนเเต่ผมหาเพื่อนเรียนด้วยไงเลยไปลงเรียนฟิสิกส์กับมัน มันก็โอเคนะ เเล้วเเบบผมเอารถไปโรงเรียนพอตอนเย็นผมก็พามันไปด้วย มันก็ไปอ่ะ ไปหาข้าวกิน ไปร้านเครื่องเขียนก่อนไปเรียนพิเศษมันก็ไป เเบบจะพาไปไหนก็ไป เป็นคนง่ายๆ เเต่ที่ผมสังเกตมันจะชอบพูดเเล้วก็พูดมากกับเพื่อนในกลุ่ม ทำตัวติดตลก เอ๋อๆ เเต่มันจะไม่ชอบตอนผู้ชายเเซว คือไม่ชอบเลยถ้าไม่สนิทกันจริงๆเเบบ ผมกับเพื่อนผมที่เคยเรียนกับมันเเบบเเกล้งตบหลัง ตีหลัง คือมันไม่โวยวายเเต่จะทำตัวง้องเเง้งๆขำๆ เเต่พอผู้ชายคนอื่นเเซวมันจะเงียบ มันบอกมันไม่ชอบที่มีคนมาจีบ มันไม่อยากมีแฟน ไม่อยากทำตัวไร้สาระเอาเวลาไปเรียนดีกว่า ถ้ามันจะมีมันก็จะมีเอง เพราะมันเห็นเพื่อนในกลุ่มตัวเองมีเเฟนเเล้ว บางคนเปลี่ยนเเฟนมา3-4คนละ บางคนร้องไห้ มันบอกมันไม่ชอบ มันบอกว่าถ้าจะมีแฟนก็อยากคบเเบบคุ้มๆ ไม่ใช่เปลี่ยนเเฟนไปๆมาๆ เอ่ออออออ เเล้วคุ้มๆของมันนี่ระดับไหนฮ๊ะ!!!!ถึงทำให้มันไม่เคยมีเเฟนเลยสักคนเนี่ยยยยยย