♥️ ชีวิตในต่างแดน ♥️
มีหลายรูปแบบ เพื่อน สังคม แต่ที่ ที่เราอยู่คนไทยจะค่อนข้างเยอะหน่อย ต่างคนต่างแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ส่วนตัวเราก็ไม่ค่อยจะนิสัยดีกะเขาหรอก มีอยู่อย่างหนึ่งรักเพื่อน และเงินเท่านั้นที่สำคัญ ในการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ตลอดเวลา3เดือน กับการใช้ชีวิตที่นี่ มันช่างเกเร ตามเพื่อน ไม่เอาไหน และแล้วก็ได้เจอผู้ชายคนนึง (เขาก็ไม่ใช่ของเรา) ตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่ได้คิดอะไร เขาคือผช ปกติในสายตาของเรา เพราะเขาคบกับเพื่อนเราอยู่ แต่เขาก็คบกันได้ไม่นาน 1-2อาทิตย์ และเขาก็ไปมีแฟนใหม่ ส่วนตัวเราก็ไม่ได้คิดอะไร เหมือน น้องชาย พี่สาว ตลอดเวลาที่เขามีแฟน เราก็จะทักกันแบบปกติทั่วไป ทุกๆวัน จนวันนึงก็เกิดความเกินเลยที่ไม่คาดคิด จากวันนั้นเราก็คุยกันตลอด มีห่างบ้าง เพราะเขาไม่ได้มีเราคนเดียว เรารู้ว่าเขาพยยามทำอะไร รู้ทั่งรู้ว่าโดนหลอก
แต่ก็ยอม เราเหมือนคนโง่ เราคุยกันได้สักพัก
เขาก็ยังไม่ยอมรับหรอกว่าเราเป็นอะไร เพราะเขากำลังจะเลิกกะแฟน จากนั้นแฟนเขาก็กลับไทย
ตอนนี้เราตกลงเป็นแฟนกัน 10 เดือนแล้วแหละ
แต่คุยกันจริงๆคงจะปีกว่าๆ. เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน3เดือน หลังจากนั้นเขาก็ไปๆมาๆตามวันหยุด
เรายอมรับว่าเรารักเขามาก ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร. เรายอมทุกอย่าง ยอมเสียทุกอย่าง
เราเป็นคนโง่ในสายตาเขาตลอดไม่ว่าเราจะทำผิดอะไรเขาก็จะรับรู้ทุกอย่าง เราทำผิดเรื่องผช มา3/4 ครั้ง เขาขอเราอยากเป็นอิสระ คุยกะผญ ทำอะไรก็ได้ตามใจเขา. เชื่อไหมว่าเรายอม
แต่เราก็จับผิดเขาได้อยู่ครั้ง1 เขาแอบคุยกับแฟนเขาที่อยู่ไทย จนเราร้องไห้ฟูมฟาย จากนั้นเราก็ตกลงกันได้. ตลอดเวลาเราคอยประคับประคองมาตลอด เราพยายามทำเพื่อที่จะรักษาเขาไว้
แต่ในความเป็นจริง เขาไม่เคยคิดที่จะรักษาเราเอาไว้ ทุกช่องแชทจะมีแต่ ผญ คือ sister
เราก็ ok จบไป ในหัวของเราเต็มไปด้วยความคิด
แต่ก็โกธรไม่ได้. เราอายุต่างกัน 3/4ปี ซึ่งในความคิดของเรา เขาคือเด็ก เรารู้ทุกอย่างว่าเขาเป็นคนยังไง เขาไม่เคยที่จะผิด ฉลาด
พักนี้เขาไม่เคยคิดที่จะทักแชทมาหาเราเลย จะมาแต่วันหยุด วันนี้เราเหนื่อยแล้วแหละ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยเอาใจใครมากขนาดนี้ เราเสียทุกอย่าง เพื่อน งาน เงิน
แต่เขาก็ไม่เคยจะคิดถึงจุดนี้ ว่าเรายอมทำเพื่อเขาขนาดไหน เราเลิกกันเป็น10ครั้งสุดท้ายเราก็ใจอ่อน เวลาเขากลับมาง้อก็ไปหาเขา เพื่อนเตือน
พี่เตือน ไม่ยอมที่จะฟัง
อยากหยุดทุกๆอย่าง รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ได้มีเราคนเดียว (ซาอุดิบาราเบีย) คือสุดยอดเรื่องผญ จริงๆ
เราร้องไห้มาสักเท่าไหร่ อ้อนวอนจนจะเป็นจะตาย
เพื่อไม่ให้เขาไป ยอมทำทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
ในความคิดของเขาตอนนี้คือรู้ว่าเราขาดเขาไม่ได้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เขาคิดว่าเราให้อภัยเขาอยู่ดี เหมือนกับว่าพอมีเราไม่ค่อยจะสนใจ
แต่พอเราจะมีคนอื่นกลับมาหวง ไม่ยอม
คืออะไร เราก็งง
ผู้ชายอาหรับ ยอมแพ้จริงๆค่ะ จะหยุดเดิน
หรือจะไปต่อก็เหมือนไม่ไหว
รักในต่างแดน
มีหลายรูปแบบ เพื่อน สังคม แต่ที่ ที่เราอยู่คนไทยจะค่อนข้างเยอะหน่อย ต่างคนต่างแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ส่วนตัวเราก็ไม่ค่อยจะนิสัยดีกะเขาหรอก มีอยู่อย่างหนึ่งรักเพื่อน และเงินเท่านั้นที่สำคัญ ในการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ตลอดเวลา3เดือน กับการใช้ชีวิตที่นี่ มันช่างเกเร ตามเพื่อน ไม่เอาไหน และแล้วก็ได้เจอผู้ชายคนนึง (เขาก็ไม่ใช่ของเรา) ตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่ได้คิดอะไร เขาคือผช ปกติในสายตาของเรา เพราะเขาคบกับเพื่อนเราอยู่ แต่เขาก็คบกันได้ไม่นาน 1-2อาทิตย์ และเขาก็ไปมีแฟนใหม่ ส่วนตัวเราก็ไม่ได้คิดอะไร เหมือน น้องชาย พี่สาว ตลอดเวลาที่เขามีแฟน เราก็จะทักกันแบบปกติทั่วไป ทุกๆวัน จนวันนึงก็เกิดความเกินเลยที่ไม่คาดคิด จากวันนั้นเราก็คุยกันตลอด มีห่างบ้าง เพราะเขาไม่ได้มีเราคนเดียว เรารู้ว่าเขาพยยามทำอะไร รู้ทั่งรู้ว่าโดนหลอก
แต่ก็ยอม เราเหมือนคนโง่ เราคุยกันได้สักพัก
เขาก็ยังไม่ยอมรับหรอกว่าเราเป็นอะไร เพราะเขากำลังจะเลิกกะแฟน จากนั้นแฟนเขาก็กลับไทย
ตอนนี้เราตกลงเป็นแฟนกัน 10 เดือนแล้วแหละ
แต่คุยกันจริงๆคงจะปีกว่าๆ. เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน3เดือน หลังจากนั้นเขาก็ไปๆมาๆตามวันหยุด
เรายอมรับว่าเรารักเขามาก ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร. เรายอมทุกอย่าง ยอมเสียทุกอย่าง
เราเป็นคนโง่ในสายตาเขาตลอดไม่ว่าเราจะทำผิดอะไรเขาก็จะรับรู้ทุกอย่าง เราทำผิดเรื่องผช มา3/4 ครั้ง เขาขอเราอยากเป็นอิสระ คุยกะผญ ทำอะไรก็ได้ตามใจเขา. เชื่อไหมว่าเรายอม
แต่เราก็จับผิดเขาได้อยู่ครั้ง1 เขาแอบคุยกับแฟนเขาที่อยู่ไทย จนเราร้องไห้ฟูมฟาย จากนั้นเราก็ตกลงกันได้. ตลอดเวลาเราคอยประคับประคองมาตลอด เราพยายามทำเพื่อที่จะรักษาเขาไว้
แต่ในความเป็นจริง เขาไม่เคยคิดที่จะรักษาเราเอาไว้ ทุกช่องแชทจะมีแต่ ผญ คือ sister
เราก็ ok จบไป ในหัวของเราเต็มไปด้วยความคิด
แต่ก็โกธรไม่ได้. เราอายุต่างกัน 3/4ปี ซึ่งในความคิดของเรา เขาคือเด็ก เรารู้ทุกอย่างว่าเขาเป็นคนยังไง เขาไม่เคยที่จะผิด ฉลาด
พักนี้เขาไม่เคยคิดที่จะทักแชทมาหาเราเลย จะมาแต่วันหยุด วันนี้เราเหนื่อยแล้วแหละ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยเอาใจใครมากขนาดนี้ เราเสียทุกอย่าง เพื่อน งาน เงิน
แต่เขาก็ไม่เคยจะคิดถึงจุดนี้ ว่าเรายอมทำเพื่อเขาขนาดไหน เราเลิกกันเป็น10ครั้งสุดท้ายเราก็ใจอ่อน เวลาเขากลับมาง้อก็ไปหาเขา เพื่อนเตือน
พี่เตือน ไม่ยอมที่จะฟัง
อยากหยุดทุกๆอย่าง รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ได้มีเราคนเดียว (ซาอุดิบาราเบีย) คือสุดยอดเรื่องผญ จริงๆ
เราร้องไห้มาสักเท่าไหร่ อ้อนวอนจนจะเป็นจะตาย
เพื่อไม่ให้เขาไป ยอมทำทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
ในความคิดของเขาตอนนี้คือรู้ว่าเราขาดเขาไม่ได้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เขาคิดว่าเราให้อภัยเขาอยู่ดี เหมือนกับว่าพอมีเราไม่ค่อยจะสนใจ
แต่พอเราจะมีคนอื่นกลับมาหวง ไม่ยอม
คืออะไร เราก็งง
ผู้ชายอาหรับ ยอมแพ้จริงๆค่ะ จะหยุดเดิน
หรือจะไปต่อก็เหมือนไม่ไหว