อยากลองเขียนนิยายดู อาจจะไม่ใช่นิยาย อาจจะเป็นเรื่องเล่าแทน555
ถ้าใครเข้ามาอ่านก็ติชมกันได้นะคะ มาเริ่มกันเลยยยย.....
.
.
.
"เราเชื่อว่า ทุกคนมีจูบแรก และจูบแรกนั้นก็จะเป็นจูบที่เราจะจดจำมันไปตลอด แม้ว่าคนที่เราจูบด้วยจะห่างหายไปจากเราไปตามกาลเวลา เราก็ไม่อาจลืมเค้าได้ เช่นเดียวกับความรู้สึกของจูบแรกที่เราได้สัมผัส....."
สวัสดี..เราชื่อปฏิญญาชื่อเล่นชื่ออามอายุ22ปี
เราเรียนอยู่ปี3พอดีกำลังจะหางานทำเราจบนิเทศศิลป์มา แล้วมีคนแนะนำให้เข้าไปฝึกงานที่ๆนึงเราขอสมมุติชื่อบริษัทเป็นเดอะอาดล่ะกัน^^
เราเข้ามาฝึกงานที่นี่เราก็ได้รู้จักกับพี่คนนึงชื่อพี่มีนเป็นผช.ที่หล่อเท่ออกแนวแบดบอยมากๆๆซึ่งเราชอบผช.แนวนี้มากกก
วันแรกที่เข้าไปสมัครเขารับเราทันที(เราไปกับเพื่อนสองคนชื่อไผ่และพีทเราสามคนสนิทมาตั้งแต่ตอนเรียนเลยอยากมาฝึกงานด้วยกัน)
พี่มีน:อ่ะน้องๆแนะนำตัวใหม่นะทีละคนเลย
(เพื่อนเราก็แนะนำตัวไปทีล่ะคน(มีคนอื่นมาฝึกด้วยเป็นผญ2คนล่ะผชคนนึง)
เพื่อนก็แนะนำตัวกันหมดเหลือเรา เรากำลังลุกขึ้นไปแนะนำตัว
พี่มีน:หนูชื่ออามใช่ไหม
อาม:ค่ะ..พี่รุ้ได้ไงอ่ะคะ
พี่มีน:พี่เป็นเพื่อนกับไอก๊อตพี่ชายเราอ่ะ มันบอกพี่ว่าเราจะมาสมัครที่นี่ โตมาน่ารักนะเนี่ย5555
อาม:ขอบคุณค่ะ..บังเอินจังเลยนะคะ (เราเขินแต่หยิกชายเสื้อไม่ให้ออกอาการ)
พี่มีน:เดี๋ยวพรุ่งนี้ทุกคนมาทำงานได้เลยนะงานเข้า9.00ห้ามสายเด็ดขาด
ทุกคนสวัสดีพี่มีนแล้วก็ลุกขึ้นแยกย้ายกัน
พี่มีนเดินมาหาเรา
พี่มีน:อามเดี๋ยวพี่ขอคุยด้วยน่อย (เราพยักหน้าล่ะเดินตามพี่มีนไป)
พี่มีนพาเราไปเจอเพื่อนเค้าอีกคนชื่อพี่ซาน
พี่มีน:นี่น้องไอก๊อตมาฝึกแผนกเรา
เรายกมือสวัสดีล่ะเราก็นึกขึ้นได้ว่ารู้จักพี่ซานเลยทักพี่เค้า
อาม:พี่ซานสบายดีป่ะคะไม่เห็นไปหาพี่ก๊อตเลยเดี๋ยวนี้
พี่ซาน:เอ้าไอตัวเล็ก..เดี๋ยวนี้พี่งานเยอะ ดีแล้วที่เรามาทำที่นี่จะได้ช่วยๆกัน555
พี่มีน:อาม..อยากเรียนรู้งานเลยไหมพี่สอนให้
อาม:ค่ะ..เดี๋ยวอามบอกเพื่อนก่อนนะคะ
(เราเดินไปบอกไผ่กับพีทให้กลับไปก่อน)
พี่มีนเดินมาข้างหลัง เราถอยหลังไปเหยียบเท้าพี่มีน
อาม:อุ้ยขอโทษค่ะพี่
พี่มีน:คนไหนแฟนล่ะ ขอเดาว่าคนเสื้อขาวแน่เลย (นั่นคือพีท)
อาม:ไม่ใช่ค่ะ (พี่มีนมองหน้าเราล่ะยิ้มมุมปาก)
พี่มีน:ถ้างั้นก็หนุ่มเสื้อยีน (เราขำ)
อาม:ไม่ใช่ทั้งสองคนเลย นั่นเพื่อนมาฝึกงานด้วยกันเฉยๆ
พี่มีน:อ่ออ แล้วเรามีแฟนไหม? (เราอึ้งไปแปปนึง )
อาม:ถามทำไมหรอคะ555
พี่มีน:อยากรู้ไง(ล่ะพี่มีนก็เอามือมาจับหัวเรา)
ตอนนั้นใจเราเต้นแรงมากแบบเขินแล้วมือก็สั่น) เรายิ้มล่ะตอบว่า "ไม่มีค่ะ"
พี่มีน:เชื่อ (แล้วก็เดินขำไป) เราวิ่งตามไปถาม
อาม:ทำไมหน้าอามไม่น่ารักใช่ม่ะเลยคิดว่าไม่มีคนเอา
พี่มีน:เปล่าส่ะน่อยพี่ไปส่องเฟสเรามาเห็นโพสเหงาบ๊อยบ่อย (เราคิดในใจ พี่มีนมีเฟสเราตอนไหนว่ะ)
พี่มีน:เราจำพี่ไม่ได้หรอ (เอื้อมมือมาจับหัวเรา)
อาม.หึอามจำพี่ซานได้แต่อามนึกพี่มีนไม่ออกเราเคยเจอกันหรอ
พี่มีน:ดีแล้วที่จำไม่ได้ (เราทำหน้างงล่ะกำลังจะถามต่อ พี่มีนก็ยื่นไอแพตส่งให้เรา)
พี่มีน:ไปนั่งนู้น เดี๋ยวอธิบายให้ฟัง
++ตอนอธิบายงานก็ข้ามไปเนอะ555++
15.00 น. พี่ซาน:โอ้โหยังไม่ได้งานเลยวามโมงเย็นล่ะ
พี่มีน:มัวแต่คุยสาวไงอ่ะ
พี่ซาน
แลบลิ้นใส่พี่มีนล่ะเดินมานั่งข้างเรา)
นี่ไอตัวเล็กพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะให้เรามาช่วยพี่ทำพร๊อตงานส่งลูกค้า 9.00รีบมานะ เราพยักหน้าล่ะตอบค่ะ
พี่มีน:กลับไงล่ะเรา ให้ไปส่งเปล่า
อาม:ไม่เป็นไรพี่ อามว่าจะไปซื้อของที่เซนทรัลก่อน งั้นอามไปนะ สวัสดีค่ะ(เราวัสดีล่ะบ้ายบายเดินออกมา)
19.00 เรากลับมาบ้าน ค้าหาเฟสพี่มีน ก็ไปเจอเฟสใหม่กับเฟสเก่า เราก็เลือกส่องเฟสใหม่
สถานะโสด โพสแต่อันเหมือนกำลังคิดถึงใคร
เราเลื่อนดูทุกรูปก็ไม่คุ้นสักที พี่ก๊อตก็ไม่อยู่ถามใครก็ไม่ได้ คืนนั้นแทบจะนั่งส่องทั้งคืน555
เช้าวันถัดมาเราก็รีบตื่นไปทำงาน
พอไปถึง08.50 พีทกับไผ่มารอพอดี
พีท:ไออามช้าจังว่ะ
อาม:รถติดไอห่า
ไผ่:ป่ะ เซนชื่อเหอะ
เราสามคนเข้าไปเซ้นชื่อ แล้วนั่งรอพี่ๆเค้ามา
พี่แป้งเป็นฝ่ายบัญชีของบริษัทก็เข้ามาพูดคุยกับพวกเรา (พี่แป้งเดินมาหาเรา)
พี่แป้ง:ใช่อามป่ะ (เรายิ้มล่ะพยักหน้า)
พี่แป้งเรียกพี่ก้อย พี่ก้อยก้ฝ่ายบัญชีเหมือนกัน
พี่แป้ง:น้องที่ไอมีนบอก
พี่ก้อน(ยิ้มล่ะก็เดินมาจับไหล่เรา):น่ารักดี ทำแผนกเดียวกับไอมีนเลยใช่ป่ะ (เราพยักหน้าตอบค่ะ) เราคุยเรื่องงานกับพี่สองคนสักพักนึง
พี่มีนก็เดินเข้ามา
พี่มีน:สวัสดีทุกคน (ทุกคนยกมือไหว้สวัสดี)
วันนี้พี่ให้ลงงานเลยนะ
(พี่ซานเรียกรายชื่อแต่ละคนล่ะแยกแต่ละคนไปแผนกต่างๆ)
พี่มีน:น้องอาม ไผ่ พีท อยู่ออกแบบผลิตภัณฑ์ กับพี่นะ อาจจะมีวาดภาพ เพ้นกำแพงบ้างนิดหน่อย
(เราสี่คนก็ลุกแล้วเดินไปทำงาน)
ที่ทำงานของพวกเราอยู่นอกออฟฟิศ เป็นตู้ฟอจูเนอร์ ข้างในติดแอร์แล้วมีโต๊ะสี่โต๊ะ พี่มีนจัดแจงให้เสร็จซับ เรานั่งโต๊ะข้างพี่มีน
หลังจากคุยกัยเสร็จพี่มีนก็พาเราไปห้องสกีนเสื้อ มีคอมอยู่สองตัวไว้ออกแบบ พอเข้าไปพี่มีนก็ถามว่าเราทำสกีนกันเป็นไหม ล่ะให้พวกเราทำ
+++ตอนทำงานจะขอข้ามไปนะ^^+++
แรกๆก็ไม่ค่อยมีอะไรหรอก ก็จะเป็นประมานนี้ทุกวัน แต่พอเข้าเดือนที่สองที่ฝึกงานก็มีเรื่องบางเรื่องเกิดขึ้นนั่นก็คือ.......
วันที่เกิดเรื่องคือวันเกิดพี่มีน ที่ออฟฟิศจัดงานกินเลี้ยงวันเกิดกัน ซึ่งเราก็อยู่ด้วย ช่วงหัวค่ำต่างคนก็ต่างกินข้าวกินขนมปกติ พอตกดึกประมานสี่ทุ้มกว่าๆได้ ทุกคนเริ่มเมาล่ะเริ่มได้ที่ เราเป็นคนไม่ชอบคนเยอะๆมันแลดูวุ่นวายเลยออกมานั่งที่ข้างสระน้ำ พี่มีนเดินออกมาเห็นก็เข้ามาทักเรา (เดินมานั่งข้างเรา)
พี่มีน:อามมานี่งทำไรคนเดียว
อาม:ข้างในคนเริ่มแน่นแล้วอ่ะ อามเลยออกมานั่งข้างนอก
พี่มีน:อ่ะงั้นพี่นั่งเป็นเพื่อน (ยื่นสปายให้เรา)
เราหยิบ
พี่มีน:ไม่ชอบกินแรงๆใช่ไหมล่ะ
อาม:แหม่พี่นี่รู้เกี่ยวกับอามเยอะจังนะ แอบสืยหรอ555
พี่มีน:อามจำที่พี่ถามอามวันแรกที่อามมาฝึกงานได้เปล่าว่า จำพี่ไม่ได้หรอ
(เรานั่งงง แล้วก็กำลังจะเอ่ยปากถาม)
พี่มีน:พี่เคยเจอเราเมื่อ3ปีที่แล้วไง งานแต่งน้าหวานจำได้ไหม
อาม:จำไม่ได้อ่ะ เดี๋ยวขอนึกก่อน
(เรานั่งนึกสักพักก้นึกไม่ออก คือลืมจริงๆจำไม่ได้ คิดในใจจะถามดีไหม แต่ก้ไม่กล้าถามหรอก555เลยรอเค้าเล่าเอง )
พี่มีน:นึกไปก่อนล่ะกันเดี๋ยวพี่มา(ลุกไป)
เรานึกไงก็นึกไม่ออก เลยไปส่องเฟสพี่น้ำหวานเลื่อนอยู่นานมาก555 ไปเจอรูปรวมเพื่อนวันแต่ง เลยส่องจากแท้ก ก็เจอเฟสเก่าพี่มีน เลยเข้าไปส่องดู กดเข้าข้อความเก่า
แกกกกเราอึ้งมากตอนน้นแบบสตั้นสามวิ
เมื่อ3ปีก่อนพี่มีนไปนอนบ้านเราพร้อมกับพี่ซานนี่เหละตอนนั้นเป็นงานแต่งพี่หวาน เราเจอพี่มีนครั้วแรกงานนั้น ที่บอกอึ้งก็คือว่า เมื่อ3ปีที่แล้วหลังกินเลี้ยงงานแต่งเสร็จ ก็ฉลองงานแต่งกันกินเหล้าเมากันชิบ...ตอนนั้นอ่ะ ล่ะพี่มีนเค้าเมามากพี่ก้อตฝากเราให้เอาพี่มีนไปนอน ล่ะตอนที่เราพาไปนอน เราเองก้มึนมากเหมือนกันเพราะดื่มหนักวันนั้น พอพาไปถึงโซฟาเราเอาพี่มีนลงพี่มีนดึงเราลงไปด้วย ล่ะเราก็ เราก็ ...........จูบปากกัน แบบไม่ตั้งใจนะ แต่นั่นก็คือจูบแรกของเรา แล้วเราก็ดึงตัวออกเดินลงจากห้องเลย ที่เราจำพี่เค้าไม่ได้เพราะตอนนั้นพี่เข้าไว้ผมยาว เจาะจมุก เจาะคิ้ว ตัวอวบ แต่ตอนนี้พี่เค้าตัดผมสั้น เอาจิวออกหมด ขาว ผอม กว่าตอนนั้นเยอะมากก แบบจำไม่ได้เลย หล่อเท่ขึ้นมากก ที่เราอึ้งแชทก้คือว่า พอเช้ามาพี่เค้าก้ทักมาขอโทดเรา ล่ะเราก้คุยกันได้8เดือน พอพี่เค้ากลับกรุงเทพก็ไม่เจอกันไม่ได้คุยกันเลยเป็นปี จนพี่เค้าเปลี่ยนเฟส เราเห็นแชทเก่าล่ะอึ้งมาก
เป็นความรุ้สึกสับสนระหว่างดีใจกับกลัวอ่ะ5555
จากที่เรานั่งอึ้งอยู่นาน ลืมสังเกตุว่าพี่มีนเดินมาข้างหลัง
พี่มีน:แฮ่มจำได้ยังล่ะจ้ะแม่สาวน้อย
อาม
ยิ้มล่ะพยักหน้า)
พี่มีน:อยุ่ด้วยกันมาเดือนนึงล่ะพึ่งจะจำพี่ได้555
อาม:โหพี่เปลี่ยนจากเมื่อก่อนมากขนาดนี้ใครจะจำได้
พี่มีน:นึกว่าลบพี่ออกจากความทรงจำแล้วส่ะอีก
อาม:พี่มีน คืออามขอโทดนะที่หายจากพี่ไปตอนนั้นอ่ะ
พี่มีน:เอาน่าพี่เข้าใจตอนนั้นอามมีแฟน ก้คงได้แค้นั้นเหละ
อาม:พี่มีนคืออามคิดถึงพี่นะ แต่อามแค่...
พี่มีน:ไม่ต้องพูดไรแล้ว พี่เข้าใจเราทุกอย่างนะ
มากินต่อๆ ชนๆ
(ตอนนั้นเรามีแฟนจริงคบทอมด้วยเหละตอนนั้น แต่ที่เราคุยกับพี่เค้าไม่ใช่เพราะเรานอกใจหรือเจ้าชุ้ แต่เพราะพี่เค้าคือจูบแรกของเราถึงแม้ไม่ตั้งใจก็เถอะ แต่นั่นก็คือจูบแรก เราไม่ได้ลืมพี่เค้าหรอก เราจำได้ว่าจูบแรกของเราคือเค้า แต่พอมาเจอเค้าที่เปลี่ยนไปเราเลยจำเค้าไม่ได้ แต่พอตอนนี้ที่จำเค้าได้ทำให้ใจเราเต้นแรงมาก 1เดือนที่ผ่านเราอยู่ใกล้เค้าใจเราไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้ พอวันนี้วันที่รุ้ว่าเค้าคือเจ้าของจูบแรกของเรา ใจเราเต้นแรง เราเขินทำตัวไม่ถุกเลย เรากับพี่มีนนั่งกินกันอยู่สักพักใหญ่ๆ ตอนนั้นเราเริ่มจะเมา ภาพวันนั้นก็พุดขึ้นมา ความรู้สึกแรกที่จูบก็ทำให้เรานึกถึงล่ะอยากจูบกับเค้าอีก เรานั่งมองหน้าเค้า นั่งคิดถึงวันนั้นเหตุการวันนั้น พี่เค้าหันหน้ามามองเรา. เราสองคนสบตากัน เราใจเต้นแรงขึ้นอีก เลยหลบตา ล่ะเปิดกระป๋องเบียร์กระดก เราเขินทำไรไม่ถูก กินเบียรกินเหล้าไปเยอะมาก จนเริ่มมึนหนักขึ้น รู้ตัวอีกทีเรามาอยู่ที่ห้องพี่มีน เราสะดุ้งลุกขึ้นนั่ง พี่มีนเดินมานั่งข้างเรา
พี่มีน:กินส่ะเมาเลยนะ พรุ่งนี้ไหวทำงานหรอเดี๋ยวเถอะ555
อาม:เอ่อออจริงด้วย (หันมองนาฬิกา)
โหพี่ตี2แล้วอ่อ งั้นอามกลับก้อนนะ
พี่มีน:นอนนี่เหละอามดึกล่ะจะกลับไง พี่โทรหาไอก๊อตให้แล้ว
อาม:ถ้างั้นก็ได้ (เราอยู่กับเค้าสองต่อสอง ใจนึงก็กลัว ใจนึงก็อยากให้มีเหตุการวันนั้น อยากลองสัมผัสจูบแบบตั้งใจอีกครั้ง แต่เหมือนเราคิดในใจดังไป พี่มีนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จับไหล่เรา
พี่มีน:อามพี่คิดถึงหนูมากนะ ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีก
อาม:คืออามก็... (ยังพูดไม่ทันจบ พี่มีนก็เข้ามาจูบปากอาม เราจูบกันนานมาก อามเคลิ้มกับรสจูบของพี่เค้า มันหวานเหลือเกิน ตอนนั้นอามมีความรู้สุขมาก จนไม่ได้ตั้งตัว พี่มีนขึ้นมาทับตัวอาม มือลูบไล้ตามลำตัว อามอยากปฎิเสธเค้า แต่อามกับอยู่เฉย เพราะอามขอบเค้าตั้งแต่วันแรกที่เจอ และเค้าก็กลับกลายมาเป็นจูบแรดของอามเมื่อ3ปีก่อน อามได้แต่นึกถึงเรื่องราวนั้น พอดึงสติกับมา พี่มีนถอดเสื้อตัวเองล่ะกำลังสอดมือเข้ามาปลดตะขอเสื้อชั้นใน อามดันพี่เค้าออก
อาม:พี่มีนอามยังไม่พร้อม
พี่มีน:พี่รักอามนะ นะอาม พี่จะดูแลอามเอง
อามคือจูบแรกของพี่เมื่อ3ปีก่อนอามรู้ไหม พี่เองก็จูบแรกของอามนิ่นะอาม พี่รักอามจริงๆนะ
(พอได้ยินแบบนั้น ใจสั่น เราเองก็รู้สึกชอบเค้ามากๆ รักเค้าด้วยซ้ำ คืนนั้นเราสองคนเลยปล่อยตัวปล่อยใจไปด้วยกัน)
####################################:#
****ยังไม่จบนะ เรื่องราวไม่ได้แฮปปี้เสมอไป
หลังจากที่อามกับมีนได้รู้ว่าเค้าคือจูบแรดของกันและกัน เรื่องราวดูสวยงามแต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ********
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^
นิยายเรื่อง "จูบแรก"
ถ้าใครเข้ามาอ่านก็ติชมกันได้นะคะ มาเริ่มกันเลยยยย.....
.
.
.
"เราเชื่อว่า ทุกคนมีจูบแรก และจูบแรกนั้นก็จะเป็นจูบที่เราจะจดจำมันไปตลอด แม้ว่าคนที่เราจูบด้วยจะห่างหายไปจากเราไปตามกาลเวลา เราก็ไม่อาจลืมเค้าได้ เช่นเดียวกับความรู้สึกของจูบแรกที่เราได้สัมผัส....."
สวัสดี..เราชื่อปฏิญญาชื่อเล่นชื่ออามอายุ22ปี
เราเรียนอยู่ปี3พอดีกำลังจะหางานทำเราจบนิเทศศิลป์มา แล้วมีคนแนะนำให้เข้าไปฝึกงานที่ๆนึงเราขอสมมุติชื่อบริษัทเป็นเดอะอาดล่ะกัน^^
เราเข้ามาฝึกงานที่นี่เราก็ได้รู้จักกับพี่คนนึงชื่อพี่มีนเป็นผช.ที่หล่อเท่ออกแนวแบดบอยมากๆๆซึ่งเราชอบผช.แนวนี้มากกก
วันแรกที่เข้าไปสมัครเขารับเราทันที(เราไปกับเพื่อนสองคนชื่อไผ่และพีทเราสามคนสนิทมาตั้งแต่ตอนเรียนเลยอยากมาฝึกงานด้วยกัน)
พี่มีน:อ่ะน้องๆแนะนำตัวใหม่นะทีละคนเลย
(เพื่อนเราก็แนะนำตัวไปทีล่ะคน(มีคนอื่นมาฝึกด้วยเป็นผญ2คนล่ะผชคนนึง)
เพื่อนก็แนะนำตัวกันหมดเหลือเรา เรากำลังลุกขึ้นไปแนะนำตัว
พี่มีน:หนูชื่ออามใช่ไหม
อาม:ค่ะ..พี่รุ้ได้ไงอ่ะคะ
พี่มีน:พี่เป็นเพื่อนกับไอก๊อตพี่ชายเราอ่ะ มันบอกพี่ว่าเราจะมาสมัครที่นี่ โตมาน่ารักนะเนี่ย5555
อาม:ขอบคุณค่ะ..บังเอินจังเลยนะคะ (เราเขินแต่หยิกชายเสื้อไม่ให้ออกอาการ)
พี่มีน:เดี๋ยวพรุ่งนี้ทุกคนมาทำงานได้เลยนะงานเข้า9.00ห้ามสายเด็ดขาด
ทุกคนสวัสดีพี่มีนแล้วก็ลุกขึ้นแยกย้ายกัน
พี่มีนเดินมาหาเรา
พี่มีน:อามเดี๋ยวพี่ขอคุยด้วยน่อย (เราพยักหน้าล่ะเดินตามพี่มีนไป)
พี่มีนพาเราไปเจอเพื่อนเค้าอีกคนชื่อพี่ซาน
พี่มีน:นี่น้องไอก๊อตมาฝึกแผนกเรา
เรายกมือสวัสดีล่ะเราก็นึกขึ้นได้ว่ารู้จักพี่ซานเลยทักพี่เค้า
อาม:พี่ซานสบายดีป่ะคะไม่เห็นไปหาพี่ก๊อตเลยเดี๋ยวนี้
พี่ซาน:เอ้าไอตัวเล็ก..เดี๋ยวนี้พี่งานเยอะ ดีแล้วที่เรามาทำที่นี่จะได้ช่วยๆกัน555
พี่มีน:อาม..อยากเรียนรู้งานเลยไหมพี่สอนให้
อาม:ค่ะ..เดี๋ยวอามบอกเพื่อนก่อนนะคะ
(เราเดินไปบอกไผ่กับพีทให้กลับไปก่อน)
พี่มีนเดินมาข้างหลัง เราถอยหลังไปเหยียบเท้าพี่มีน
อาม:อุ้ยขอโทษค่ะพี่
พี่มีน:คนไหนแฟนล่ะ ขอเดาว่าคนเสื้อขาวแน่เลย (นั่นคือพีท)
อาม:ไม่ใช่ค่ะ (พี่มีนมองหน้าเราล่ะยิ้มมุมปาก)
พี่มีน:ถ้างั้นก็หนุ่มเสื้อยีน (เราขำ)
อาม:ไม่ใช่ทั้งสองคนเลย นั่นเพื่อนมาฝึกงานด้วยกันเฉยๆ
พี่มีน:อ่ออ แล้วเรามีแฟนไหม? (เราอึ้งไปแปปนึง )
อาม:ถามทำไมหรอคะ555
พี่มีน:อยากรู้ไง(ล่ะพี่มีนก็เอามือมาจับหัวเรา)
ตอนนั้นใจเราเต้นแรงมากแบบเขินแล้วมือก็สั่น) เรายิ้มล่ะตอบว่า "ไม่มีค่ะ"
พี่มีน:เชื่อ (แล้วก็เดินขำไป) เราวิ่งตามไปถาม
อาม:ทำไมหน้าอามไม่น่ารักใช่ม่ะเลยคิดว่าไม่มีคนเอา
พี่มีน:เปล่าส่ะน่อยพี่ไปส่องเฟสเรามาเห็นโพสเหงาบ๊อยบ่อย (เราคิดในใจ พี่มีนมีเฟสเราตอนไหนว่ะ)
พี่มีน:เราจำพี่ไม่ได้หรอ (เอื้อมมือมาจับหัวเรา)
อาม.หึอามจำพี่ซานได้แต่อามนึกพี่มีนไม่ออกเราเคยเจอกันหรอ
พี่มีน:ดีแล้วที่จำไม่ได้ (เราทำหน้างงล่ะกำลังจะถามต่อ พี่มีนก็ยื่นไอแพตส่งให้เรา)
พี่มีน:ไปนั่งนู้น เดี๋ยวอธิบายให้ฟัง
++ตอนอธิบายงานก็ข้ามไปเนอะ555++
15.00 น. พี่ซาน:โอ้โหยังไม่ได้งานเลยวามโมงเย็นล่ะ
พี่มีน:มัวแต่คุยสาวไงอ่ะ
พี่ซานแลบลิ้นใส่พี่มีนล่ะเดินมานั่งข้างเรา)
นี่ไอตัวเล็กพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะให้เรามาช่วยพี่ทำพร๊อตงานส่งลูกค้า 9.00รีบมานะ เราพยักหน้าล่ะตอบค่ะ
พี่มีน:กลับไงล่ะเรา ให้ไปส่งเปล่า
อาม:ไม่เป็นไรพี่ อามว่าจะไปซื้อของที่เซนทรัลก่อน งั้นอามไปนะ สวัสดีค่ะ(เราวัสดีล่ะบ้ายบายเดินออกมา)
19.00 เรากลับมาบ้าน ค้าหาเฟสพี่มีน ก็ไปเจอเฟสใหม่กับเฟสเก่า เราก็เลือกส่องเฟสใหม่
สถานะโสด โพสแต่อันเหมือนกำลังคิดถึงใคร
เราเลื่อนดูทุกรูปก็ไม่คุ้นสักที พี่ก๊อตก็ไม่อยู่ถามใครก็ไม่ได้ คืนนั้นแทบจะนั่งส่องทั้งคืน555
เช้าวันถัดมาเราก็รีบตื่นไปทำงาน
พอไปถึง08.50 พีทกับไผ่มารอพอดี
พีท:ไออามช้าจังว่ะ
อาม:รถติดไอห่า
ไผ่:ป่ะ เซนชื่อเหอะ
เราสามคนเข้าไปเซ้นชื่อ แล้วนั่งรอพี่ๆเค้ามา
พี่แป้งเป็นฝ่ายบัญชีของบริษัทก็เข้ามาพูดคุยกับพวกเรา (พี่แป้งเดินมาหาเรา)
พี่แป้ง:ใช่อามป่ะ (เรายิ้มล่ะพยักหน้า)
พี่แป้งเรียกพี่ก้อย พี่ก้อยก้ฝ่ายบัญชีเหมือนกัน
พี่แป้ง:น้องที่ไอมีนบอก
พี่ก้อน(ยิ้มล่ะก็เดินมาจับไหล่เรา):น่ารักดี ทำแผนกเดียวกับไอมีนเลยใช่ป่ะ (เราพยักหน้าตอบค่ะ) เราคุยเรื่องงานกับพี่สองคนสักพักนึง
พี่มีนก็เดินเข้ามา
พี่มีน:สวัสดีทุกคน (ทุกคนยกมือไหว้สวัสดี)
วันนี้พี่ให้ลงงานเลยนะ
(พี่ซานเรียกรายชื่อแต่ละคนล่ะแยกแต่ละคนไปแผนกต่างๆ)
พี่มีน:น้องอาม ไผ่ พีท อยู่ออกแบบผลิตภัณฑ์ กับพี่นะ อาจจะมีวาดภาพ เพ้นกำแพงบ้างนิดหน่อย
(เราสี่คนก็ลุกแล้วเดินไปทำงาน)
ที่ทำงานของพวกเราอยู่นอกออฟฟิศ เป็นตู้ฟอจูเนอร์ ข้างในติดแอร์แล้วมีโต๊ะสี่โต๊ะ พี่มีนจัดแจงให้เสร็จซับ เรานั่งโต๊ะข้างพี่มีน
หลังจากคุยกัยเสร็จพี่มีนก็พาเราไปห้องสกีนเสื้อ มีคอมอยู่สองตัวไว้ออกแบบ พอเข้าไปพี่มีนก็ถามว่าเราทำสกีนกันเป็นไหม ล่ะให้พวกเราทำ
+++ตอนทำงานจะขอข้ามไปนะ^^+++
แรกๆก็ไม่ค่อยมีอะไรหรอก ก็จะเป็นประมานนี้ทุกวัน แต่พอเข้าเดือนที่สองที่ฝึกงานก็มีเรื่องบางเรื่องเกิดขึ้นนั่นก็คือ.......
วันที่เกิดเรื่องคือวันเกิดพี่มีน ที่ออฟฟิศจัดงานกินเลี้ยงวันเกิดกัน ซึ่งเราก็อยู่ด้วย ช่วงหัวค่ำต่างคนก็ต่างกินข้าวกินขนมปกติ พอตกดึกประมานสี่ทุ้มกว่าๆได้ ทุกคนเริ่มเมาล่ะเริ่มได้ที่ เราเป็นคนไม่ชอบคนเยอะๆมันแลดูวุ่นวายเลยออกมานั่งที่ข้างสระน้ำ พี่มีนเดินออกมาเห็นก็เข้ามาทักเรา (เดินมานั่งข้างเรา)
พี่มีน:อามมานี่งทำไรคนเดียว
อาม:ข้างในคนเริ่มแน่นแล้วอ่ะ อามเลยออกมานั่งข้างนอก
พี่มีน:อ่ะงั้นพี่นั่งเป็นเพื่อน (ยื่นสปายให้เรา)
เราหยิบ
พี่มีน:ไม่ชอบกินแรงๆใช่ไหมล่ะ
อาม:แหม่พี่นี่รู้เกี่ยวกับอามเยอะจังนะ แอบสืยหรอ555
พี่มีน:อามจำที่พี่ถามอามวันแรกที่อามมาฝึกงานได้เปล่าว่า จำพี่ไม่ได้หรอ
(เรานั่งงง แล้วก็กำลังจะเอ่ยปากถาม)
พี่มีน:พี่เคยเจอเราเมื่อ3ปีที่แล้วไง งานแต่งน้าหวานจำได้ไหม
อาม:จำไม่ได้อ่ะ เดี๋ยวขอนึกก่อน
(เรานั่งนึกสักพักก้นึกไม่ออก คือลืมจริงๆจำไม่ได้ คิดในใจจะถามดีไหม แต่ก้ไม่กล้าถามหรอก555เลยรอเค้าเล่าเอง )
พี่มีน:นึกไปก่อนล่ะกันเดี๋ยวพี่มา(ลุกไป)
เรานึกไงก็นึกไม่ออก เลยไปส่องเฟสพี่น้ำหวานเลื่อนอยู่นานมาก555 ไปเจอรูปรวมเพื่อนวันแต่ง เลยส่องจากแท้ก ก็เจอเฟสเก่าพี่มีน เลยเข้าไปส่องดู กดเข้าข้อความเก่า
แกกกกเราอึ้งมากตอนน้นแบบสตั้นสามวิ
เมื่อ3ปีก่อนพี่มีนไปนอนบ้านเราพร้อมกับพี่ซานนี่เหละตอนนั้นเป็นงานแต่งพี่หวาน เราเจอพี่มีนครั้วแรกงานนั้น ที่บอกอึ้งก็คือว่า เมื่อ3ปีที่แล้วหลังกินเลี้ยงงานแต่งเสร็จ ก็ฉลองงานแต่งกันกินเหล้าเมากันชิบ...ตอนนั้นอ่ะ ล่ะพี่มีนเค้าเมามากพี่ก้อตฝากเราให้เอาพี่มีนไปนอน ล่ะตอนที่เราพาไปนอน เราเองก้มึนมากเหมือนกันเพราะดื่มหนักวันนั้น พอพาไปถึงโซฟาเราเอาพี่มีนลงพี่มีนดึงเราลงไปด้วย ล่ะเราก็ เราก็ ...........จูบปากกัน แบบไม่ตั้งใจนะ แต่นั่นก็คือจูบแรกของเรา แล้วเราก็ดึงตัวออกเดินลงจากห้องเลย ที่เราจำพี่เค้าไม่ได้เพราะตอนนั้นพี่เข้าไว้ผมยาว เจาะจมุก เจาะคิ้ว ตัวอวบ แต่ตอนนี้พี่เค้าตัดผมสั้น เอาจิวออกหมด ขาว ผอม กว่าตอนนั้นเยอะมากก แบบจำไม่ได้เลย หล่อเท่ขึ้นมากก ที่เราอึ้งแชทก้คือว่า พอเช้ามาพี่เค้าก้ทักมาขอโทดเรา ล่ะเราก้คุยกันได้8เดือน พอพี่เค้ากลับกรุงเทพก็ไม่เจอกันไม่ได้คุยกันเลยเป็นปี จนพี่เค้าเปลี่ยนเฟส เราเห็นแชทเก่าล่ะอึ้งมาก
เป็นความรุ้สึกสับสนระหว่างดีใจกับกลัวอ่ะ5555
จากที่เรานั่งอึ้งอยู่นาน ลืมสังเกตุว่าพี่มีนเดินมาข้างหลัง
พี่มีน:แฮ่มจำได้ยังล่ะจ้ะแม่สาวน้อย
อามยิ้มล่ะพยักหน้า)
พี่มีน:อยุ่ด้วยกันมาเดือนนึงล่ะพึ่งจะจำพี่ได้555
อาม:โหพี่เปลี่ยนจากเมื่อก่อนมากขนาดนี้ใครจะจำได้
พี่มีน:นึกว่าลบพี่ออกจากความทรงจำแล้วส่ะอีก
อาม:พี่มีน คืออามขอโทดนะที่หายจากพี่ไปตอนนั้นอ่ะ
พี่มีน:เอาน่าพี่เข้าใจตอนนั้นอามมีแฟน ก้คงได้แค้นั้นเหละ
อาม:พี่มีนคืออามคิดถึงพี่นะ แต่อามแค่...
พี่มีน:ไม่ต้องพูดไรแล้ว พี่เข้าใจเราทุกอย่างนะ
มากินต่อๆ ชนๆ
(ตอนนั้นเรามีแฟนจริงคบทอมด้วยเหละตอนนั้น แต่ที่เราคุยกับพี่เค้าไม่ใช่เพราะเรานอกใจหรือเจ้าชุ้ แต่เพราะพี่เค้าคือจูบแรกของเราถึงแม้ไม่ตั้งใจก็เถอะ แต่นั่นก็คือจูบแรก เราไม่ได้ลืมพี่เค้าหรอก เราจำได้ว่าจูบแรกของเราคือเค้า แต่พอมาเจอเค้าที่เปลี่ยนไปเราเลยจำเค้าไม่ได้ แต่พอตอนนี้ที่จำเค้าได้ทำให้ใจเราเต้นแรงมาก 1เดือนที่ผ่านเราอยู่ใกล้เค้าใจเราไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้ พอวันนี้วันที่รุ้ว่าเค้าคือเจ้าของจูบแรกของเรา ใจเราเต้นแรง เราเขินทำตัวไม่ถุกเลย เรากับพี่มีนนั่งกินกันอยู่สักพักใหญ่ๆ ตอนนั้นเราเริ่มจะเมา ภาพวันนั้นก็พุดขึ้นมา ความรู้สึกแรกที่จูบก็ทำให้เรานึกถึงล่ะอยากจูบกับเค้าอีก เรานั่งมองหน้าเค้า นั่งคิดถึงวันนั้นเหตุการวันนั้น พี่เค้าหันหน้ามามองเรา. เราสองคนสบตากัน เราใจเต้นแรงขึ้นอีก เลยหลบตา ล่ะเปิดกระป๋องเบียร์กระดก เราเขินทำไรไม่ถูก กินเบียรกินเหล้าไปเยอะมาก จนเริ่มมึนหนักขึ้น รู้ตัวอีกทีเรามาอยู่ที่ห้องพี่มีน เราสะดุ้งลุกขึ้นนั่ง พี่มีนเดินมานั่งข้างเรา
พี่มีน:กินส่ะเมาเลยนะ พรุ่งนี้ไหวทำงานหรอเดี๋ยวเถอะ555
อาม:เอ่อออจริงด้วย (หันมองนาฬิกา)
โหพี่ตี2แล้วอ่อ งั้นอามกลับก้อนนะ
พี่มีน:นอนนี่เหละอามดึกล่ะจะกลับไง พี่โทรหาไอก๊อตให้แล้ว
อาม:ถ้างั้นก็ได้ (เราอยู่กับเค้าสองต่อสอง ใจนึงก็กลัว ใจนึงก็อยากให้มีเหตุการวันนั้น อยากลองสัมผัสจูบแบบตั้งใจอีกครั้ง แต่เหมือนเราคิดในใจดังไป พี่มีนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จับไหล่เรา
พี่มีน:อามพี่คิดถึงหนูมากนะ ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีก
อาม:คืออามก็... (ยังพูดไม่ทันจบ พี่มีนก็เข้ามาจูบปากอาม เราจูบกันนานมาก อามเคลิ้มกับรสจูบของพี่เค้า มันหวานเหลือเกิน ตอนนั้นอามมีความรู้สุขมาก จนไม่ได้ตั้งตัว พี่มีนขึ้นมาทับตัวอาม มือลูบไล้ตามลำตัว อามอยากปฎิเสธเค้า แต่อามกับอยู่เฉย เพราะอามขอบเค้าตั้งแต่วันแรกที่เจอ และเค้าก็กลับกลายมาเป็นจูบแรดของอามเมื่อ3ปีก่อน อามได้แต่นึกถึงเรื่องราวนั้น พอดึงสติกับมา พี่มีนถอดเสื้อตัวเองล่ะกำลังสอดมือเข้ามาปลดตะขอเสื้อชั้นใน อามดันพี่เค้าออก
อาม:พี่มีนอามยังไม่พร้อม
พี่มีน:พี่รักอามนะ นะอาม พี่จะดูแลอามเอง
อามคือจูบแรกของพี่เมื่อ3ปีก่อนอามรู้ไหม พี่เองก็จูบแรกของอามนิ่นะอาม พี่รักอามจริงๆนะ
(พอได้ยินแบบนั้น ใจสั่น เราเองก็รู้สึกชอบเค้ามากๆ รักเค้าด้วยซ้ำ คืนนั้นเราสองคนเลยปล่อยตัวปล่อยใจไปด้วยกัน)
####################################:#
****ยังไม่จบนะ เรื่องราวไม่ได้แฮปปี้เสมอไป
หลังจากที่อามกับมีนได้รู้ว่าเค้าคือจูบแรดของกันและกัน เรื่องราวดูสวยงามแต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ********
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^