หากเปรียบอยุธยาเป็นผลไม้ ก็คือผลไม้ที่เน่าเข้าไปถึงไส้ใน

ประโยคเดียวสะท้านไหวถึงดวงดาว คนรบก็รบไปเอาเลือดทาแผ่นดินไป คนขี้ขลาดก็กบฏไป ดุจหนอนชอนไชผลไม้เน่า ไต่ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ในวังก็เฉลิมฉลองกันไป ไม่เคยหวั่นไหวว่ากรุงจะแตก คิดแต่ว่าต้านชาวอังวะมาเป็นร้อยๆปี ยังไงอังวะก็ตีไม่แตก บทเรียนคนเหล่านี้สอนอะไรๆเราได้หลายนัก บทละครก็ขยี้ใจคนดูเหลือเกิน เจ็บแค้นแทนคนดีที่ทำเพื่อชาติ ไม่อยากจะคิดถึงสถานการณ์จริงเมื่ออดีต ความเจ็บปวด เคียดแค้น คับใจจะทับอกคนดีคนกล้าเพียงใด ช่างอับอายแทนไทยแท้ๆ ขนาดต่างด้าวต่างสายเลือดยังรักและหวงแหนแผ่นดินปกป้องแผ่นดินจนถึงที่สุด วันนี้ทำให้รู้ความหมายชัดเจนแล้วกระมังสำหรับใครหลายคน ว่าทำไมถึงต้องเป็น หนึ่งด้าวฟ้าเดียว เจ้าตากและขันทองและต่างด้าวคนอื่นๆตอบคำถามคนที่สงสัยชื่อละครได้ชัดเจนที่สุด สดุดีบทนิยายและบทโทรทัศน์
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่