เราควรต้องทำตัวยังไง เราเหนื่อย เราท้อ  ม.6 เป็นช่วงที่เครียดที่สุด ปัญหาอะไรหลายๆอย่างก็ถาโถมเข้ามา แฟนก็ทิ้ง บล็อคเราทุกอย่าง  เราไม่รู้ต้องทำไงถึงจะติดต่อเค้าได้ เค้าบอกเลิกเราด้วยอารมณ์โกธรของเขา ไม่คิดจะฟังเหตุผลเรา เราง้อเค้าทุกอย่าง เราทำเต็มที่ ทำทุกทางที่เราคิดว่าเราจะทำได้แล้ว เราพูดกับเพื่อนด้วยน้ำตาว่าเราทำเต็มที่แล้วจริงๆ แต่เรารักเขา เขาไล่เรา ทะเลาะกันเขาก็ผลักเรา จนข้อมือเราเขียวไปหมด แล้วเราต้องมาซ้อมหลีดต่ออีก
เจ็บไปเป็นอาทิตย์กว่าจะหาย เขาบอกเราถ้าอยากเลิกก็เลิกไปดิ ไม่รับสาย บล็อคเรา  ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องเล็กน้อยมากที่ไม่ควรโกธรกันขนาดนี้   เราร้องไห้ต่อหน้าเค้า  เค้าก็นั่งเล่นเกมส์กับเพื่อน ไม่สนใจเรา บอกเราจะอะไรกับเขานักหนา เราควรต้องทำยังไง  เราติดต่อเขาไม่ได้ซักอย่าง เบอร์ เฟส ไลน์ ไอจี บล็อคหมด  เราได้แต่ถามตัวเองว่าเราทำผิดอะไรขนาดนั้น ทำไมต้องทำกับเราถึงขนาดนี้  ใช้แต่อารมณ์ เชื่อแต่ความคิดตัวเอง ไม่ฟังเหตุผลใคร คิดแค่ว่าตัวเองถูก  เราสับสนไปหมดเราอยากคุยกับเค้า อยากคุยให้เข้าใจ  แต่เขาไม่ฟังเหตุผลเราเลย ทั้งปัญหาเรื่องเรียน  เรื่องอะไรอีกหลายๆอย่าง ทำให้เราตอนนี้เหนื่อยทั้งกาย ทั้งใจ  มันมืดไปหมด เราไม่รู้ต้องทำยังไง ช่วยบอกเราทีได้ไหม เราเหนื่อย เราจัดการความคิดของตัวเองไม่ได้  ต่อหน้าทุกคนเราต้องยิ้ม พอกลับบ้านมาทุกเย็น เรากลับซึมเศร้า คิดวนไปวนมาแต่เรื่องเขา  อยู่ดีๆก็ร้องไห้ เราทรมานมาก  เราอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ เราควรทำยังไง เราอยากโฟกัสแค่เรื่องเรียนต่อ แค่นี้เราก็เครียดพอแรงแล้ว  เราล้าไปหมดแล้ว เราสับสนมากจริงๆ  ช่วยให้คำแนะนำดีๆกับเราหน่อยได้ไหม อย่าว่าเราเลยนะ ใจเรามันล้าไปหมดแล้ว จนบางครั้งเราก็อยากทำร้ายตัวเอง อย่าว่าเราบ้าเลยนะที่ไม่รักตัวเอง เรารัก แต่ใจเรามันเจ็บ เรายอมให้ร่างกายเราเจ็บดีกว่าใจเราเจ็บอีก  อย่าด่าเราเลยนะ เราขอ เราหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้จริงๆ