เวลาอยู่นอกบ้านเรามีความสุขมากเลย เรามีสมาธิทำการบ้านทั้งๆที่สิ่งเเวดล้อมนอกบ้านมันเสียงดังเเค่ไหน มีสมาธิอ่านหนังสือทั้งๆที่มันไม่น่าจะมีสมาธิได้ เเต่พอเวลากลับบ้านมา ทุกอย่างพร้อมอำนวยความสะดวก  เเต่ทำไมเรารู้สึกว่า เราไม่อยากทำอะไร ไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไร ทำการบ้านได้เเปบเดียวก็กระวนกระวาย มาอ่านหนังสือก็อ่านไม่รู้เรื่อง ไม่มีสมาธิทำอะไรนานๆได้ เหมือนเบื่อทุกๆอย่าง อยากนอนอยู่เฉยๆ เเต่เราไม่สามารถทำเเบบนั้นได้ เพราะเราต้องสอบเข้ามหาลัยในอีกไม่นาน ถ้าเราไม่อ่านตอนนี้เราเเย่เเน่ๆ เคยลองออกไปอ่านหนังสือที่ร้านกาเเฟมันเวิคมาก เเต่เราไม่สามารถไปร้านกาเเฟตอนดึกๆได้ เเละเราก็ไม่สามารถไปร้านกาเเฟได้ในทุกๆวัน เพราะบ้านเรากับร้านกาเเฟก็ห่างกันพอสมควร มีพี่ๆคนไหนเคยเป็นเเบบนี้มั้ยครับ เเล้วจัดการกับความรู้สึกเเบบนี้ยังไง มาเเชร์ประสบการณ์ให้ฟังหน่อยนะครับ