ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าแต่ก่อนเราควบคุมอารมณ์ได้ แม่ด่าแม่ว่าก็จะไม่เถียงจะเงียบ จนมาวันนึง เราทะเลาะกันรุนแรงมาก เพราะเห็นเราไปซื้อของกับผู้ชาย ทั้งๆที่แค่ยืนในบริเวณเดียวกัน แม่เราชอบคิดเองเออเอง ชอบโยงไปมั่ว ไม่ใช่แค่เราแต่เป็นกับพี่เราด้วย แม่ก็ด่าๆๆบ่นๆๆ ไม่ฟังเราอธิบาย เราเลือกที่จะไม่คุยกับแม่. เราเลี่ยงที่จะเจอหน้าแม่ คือเราอึดอัดจนอยากฆ่าตัวตาย ตลอดสามวันนั้น เราคิดแต่ว่าจะฆ่าตัวตายดีไหมๆ จนวันต่อมาแม่ก็เดินมาด่าเราบนห้องทั้งๆที่เราทำการบ้านอยู่ แม่บอกทำไมไม่กินข้าว ส่วนตัวคือไม่กินอยู่แล้ว แต่นั่นล่ะค่ะ แม่อยากหาเรื่อง ก็ขึ้นมาด่าๆๆ วันต่อมาอีกถึงกับเดินมากระชากแขน ถามจะเอายังไง แล้วก็ด่าๆว่าจะไม่ส่งเรียนจะให้ออกเอาผัว จะให้มันมารับ ทั้งๆที่คนนั้นเป็นใครก็ไม่รู้ แต่คือแม่คิดไปแล้วว่าเขาคือแฟนเรา เราโมโหมากจนกรี้ดออกมา ทั้งๆที่เราไม่เคยกรี้ด เราเก็บอารมณ์ได้ แต่วันนั้นคือสุดมาก ระเบิดออกมาหมดเลย หลังจากวันนั้นถ้าแม่บ่นมากๆ เราก็จะพูดๆปนกรี๊ดน่ะค่ะ เราเป็นอะไรไปคะ ทำไมถึงทนไม่ได้เหมือนเดิม เพราะเราถูกจับผิดมากไปหรอคะ เพราะแม่ชอบจับผิด ชอบหาเรื่อง แล้วแม่ก็ชอบเอาเรื่องที่เราพูดแค่กับแม่ ไปบอกยาย เรากดดันมาก เราเป็นอะไร