ผมมีโอกาสเจอผู้หญิงคนนึง เขาเป็นที่ทำงานเดียวกับผม ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก รู้ตัวอิกทีเราก็คุยกันมาเกือบ1เดือน
จนเราตัดสินใจคบกัน เขาเป็นทุกอย่างให้ผม
จนมาวันนึงเรื่องที่ผมไม่เคยคิดมันเกิดขึ้น
เขามาบอกผมตอนที่คบกันแล้ว
ว่าเขามีแฟนแล้วมีลูกแล้ว
ตอนนั้นที่ผมรู้ผมเจ็บมาก ผมไม่ตอบเขาเลย3วัน
ผมนั่งทบทวนตัวเองผมได้คำตอบว่าผมขาดเขาไม่ได้ ผมกลับไปหาเขา... ผมกลายเป็นชู้เต็มตัว
ผมโดนหัวหน้าส่งไปทำงานที่ต่างจังหวัด
เราไปกันเป็นทีมแล้วเขาก็ไปกับผมด้วย
ผมดีใจที่ได้อยุ่กับเขา เวลา1เดือนที่เราทำงานต่างจังหวัดด้วยกัน
มันทำให้ผมยิ่งรักเขามากไปอิก
มากจนผมลืมผิดชอบชั่วดีไปเลย
จนถึงวันที่ผมและเขาต้องกลับบ้าน เทอร้องไห้แล้วบอกไม่อยากห่าง มันยิ่งทำไห้ผมรักเขามากขึ้นไปอีก
แต่พอเรากลับมา ความรุ้สึกเราที่มีต่อเขามันไม่เหมือนเดิม ผมอึดอัดมาก ทั่ต้องหลบๆซ่อนๆ
คบกันได้3เดือนผมตัดสิดใจชื้อแหวนไห้เขา
เพราะเขาตีตัวออกห่างผม ตอนนั้นผมคิดแค่ว่า
เขาต้องอยุ่กับผม มันก็ดีได้แค่แปปเดียว
เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ผมต้องเดินทางต่างจังหวัดบ่อย เราเจอกันน้อยลง
แต่เทอทำเหมิอนผมสำคันกับเทอมาก
จนมาถึงต้นเดือนเมษานี้ผมประสบอุบัติเหตุ
ผมยังไม่สามารถเดินต้องไช้เวลาอิกนาน
ทำไห้ผมต้องออกจากงาน ผมการเป้นคนไม่มีงานไม่มีเงิน
เราก้มักจะทะเลาะกันมากขึ้น
จนวันนึงเราทะเลาะกันแรงมาก เขาพุดกับผมว่า
ผมมันห้แค่ผัวชาวบ้านแอบเขากิน มันเป้นคำพุดที่ทำไห้ผมเจ้บมาก
ผมจึงบอกเขากลับไปว่าเพราะผมไม่มีตังไห้พี่ไช่แล้วไช่ไหมพี่ถึงทำกับผมแบบนี้
จากนั้นเราก้ไท่ติดต่อกันอิกเลย
ผมพยายามง้อเขาทุกทาง ผมไช้เวลา7วันในการง้อเขา เขาด่าเขาไล่ผมสาระพัด จนผมพอ
ผ่านไปได้ไม่นานเขาก้กลับมาหาผมอีก
ผมยังรักเขานะครับแต่ผมเจ้บมาก
ผมควรกลับไปอิกไหมครับ ผมรักเขา
แต่ผมก้สงสารลูกเขากับแฟนเขา
ผมจะทำตามใจตัวเองหรือยอมเจ้บคนเดียวดีครับ
😭😭😭😭😭😭😭😭
ช่วยดึงผมออกจากความรู้สึกนี้ที!
จนเราตัดสินใจคบกัน เขาเป็นทุกอย่างให้ผม
จนมาวันนึงเรื่องที่ผมไม่เคยคิดมันเกิดขึ้น
เขามาบอกผมตอนที่คบกันแล้ว
ว่าเขามีแฟนแล้วมีลูกแล้ว
ตอนนั้นที่ผมรู้ผมเจ็บมาก ผมไม่ตอบเขาเลย3วัน
ผมนั่งทบทวนตัวเองผมได้คำตอบว่าผมขาดเขาไม่ได้ ผมกลับไปหาเขา... ผมกลายเป็นชู้เต็มตัว
ผมโดนหัวหน้าส่งไปทำงานที่ต่างจังหวัด
เราไปกันเป็นทีมแล้วเขาก็ไปกับผมด้วย
ผมดีใจที่ได้อยุ่กับเขา เวลา1เดือนที่เราทำงานต่างจังหวัดด้วยกัน
มันทำให้ผมยิ่งรักเขามากไปอิก
มากจนผมลืมผิดชอบชั่วดีไปเลย
จนถึงวันที่ผมและเขาต้องกลับบ้าน เทอร้องไห้แล้วบอกไม่อยากห่าง มันยิ่งทำไห้ผมรักเขามากขึ้นไปอีก
แต่พอเรากลับมา ความรุ้สึกเราที่มีต่อเขามันไม่เหมือนเดิม ผมอึดอัดมาก ทั่ต้องหลบๆซ่อนๆ
คบกันได้3เดือนผมตัดสิดใจชื้อแหวนไห้เขา
เพราะเขาตีตัวออกห่างผม ตอนนั้นผมคิดแค่ว่า
เขาต้องอยุ่กับผม มันก็ดีได้แค่แปปเดียว
เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ผมต้องเดินทางต่างจังหวัดบ่อย เราเจอกันน้อยลง
แต่เทอทำเหมิอนผมสำคันกับเทอมาก
จนมาถึงต้นเดือนเมษานี้ผมประสบอุบัติเหตุ
ผมยังไม่สามารถเดินต้องไช้เวลาอิกนาน
ทำไห้ผมต้องออกจากงาน ผมการเป้นคนไม่มีงานไม่มีเงิน
เราก้มักจะทะเลาะกันมากขึ้น
จนวันนึงเราทะเลาะกันแรงมาก เขาพุดกับผมว่า
ผมมันห้แค่ผัวชาวบ้านแอบเขากิน มันเป้นคำพุดที่ทำไห้ผมเจ้บมาก
ผมจึงบอกเขากลับไปว่าเพราะผมไม่มีตังไห้พี่ไช่แล้วไช่ไหมพี่ถึงทำกับผมแบบนี้
จากนั้นเราก้ไท่ติดต่อกันอิกเลย
ผมพยายามง้อเขาทุกทาง ผมไช้เวลา7วันในการง้อเขา เขาด่าเขาไล่ผมสาระพัด จนผมพอ
ผ่านไปได้ไม่นานเขาก้กลับมาหาผมอีก
ผมยังรักเขานะครับแต่ผมเจ้บมาก
ผมควรกลับไปอิกไหมครับ ผมรักเขา
แต่ผมก้สงสารลูกเขากับแฟนเขา
ผมจะทำตามใจตัวเองหรือยอมเจ้บคนเดียวดีครับ
😭😭😭😭😭😭😭😭