เริ่มจาก ปี 2560 ช่วงที่มี ม.44 ออกมาเกี่ยวกับเรื่องแรงงานต่างด้าว ช่วงที่แรงงานหนีกลับประเทศกับเยอะๆ เพราะบทลงโทษแรงมาก ทั้งลูกจ้างนายจ้าง

ผมเองมีแม่บ้านหนึ่งคน ซึ่งทำงานดี ขยัน ใส่ใจงาน เลยไม่อยากหาใหม่
ก็เริ่มหาว่า ต้องทำอะไรอย่างไรบ้าง จำรายละเอียดไม่ได้เพราะผ่านมาปีละ แถมช่วงนั้นข้อมูลสับสนพอควร

เริ่มจากการทำเรื่อง ขอโควต้า เอาบัตรคิว อะไรทำนองนี้ ที่สำนักจัดหางานก่อน ซึ่งพอถามผู้มีประสบการณ์ ก็เลยรู้ว่าต้องไปตั้งแต่ตีห้า เพื่อไปต่อคิว ไปช้า อด เสียเวลาเปล่า
... อะไรกัน การทำเอกสารในประเทศไทย ต้องไปแย่งคิวกันแตั้งแต่ตี 5 รอเขาเปิดทำงาน 8 โมง ????
... และนี่คือรู้กันว่าเป็นเรื่องปกติ ??? ที่ผ่านมารู้ว่าไม่เพียงพอ ก็ไม่แก้ไขอะไรกันเลย ???

หยุดงานไปครั้งแรก บอกคิวเต็ม ... เฮ้ย จริงอย่างที่เขาว่า !!
งั้นลองให้แม่บ้านไปทำเอกสารที่อื่นๆ ก่อน เขาก็ไล่ให้ไปสำนักจัดหางานก่อน

เอาวะ หยุดงานไปสำนักจัดหางานอีกรอบ ... ไปตี 5 เลย พอ จนท มา 8 โมง บอกว่า ยกเลิกระบบการขอโควต้าไปแล้ว !!! เอาไงวะเนี่ย

เลยต้องมีการหยุดงานอีกบ้าง เพื่อไปอธิบายหน่วยบงานอื่น ว่าเขายกเลิกไปแล้วนะครับ เอาเอกสารประกาศต่างๆไปให้ดู (ทำไมเขาต้องให้เราสอนวะ) และส่งแม่บ้านไปเองบ้าง ถ้าทำได้ ก็ได้ทำเอกสารมาครบตามประกาศ

ตอนนี้เกิดการตั้งศูนย์ OSS หรือศูนย์บริการเบ็ดเสร็จ (เพราะจริงๆ มันต้องไปทำเอกสารหลายหน่วยงานมาก จนงงไปหมดว่าต้องทำอะไรที่ไหนบ้าง) ตรงนี้ถือว่าดีมาก ดีเพราะอะไร เพราะรู้ปัญหาว่า ระบบซับซ้อนมาก เลยจับมายัดให้ที่เดียว เอาหลายหน่วยงานมานั่งต่อกัน

ตรงนี้ทำเอกสารฝั่งไทยเสร็จ

ก็มาถึง ส่วนของงานเอกสารของทางพม่า