พอดี เริ่มฝึกงานสัปดาห์เดียว อยู่ดี ๆ ก็มีความรู้สึก ท้อ และหมดไฟ ด้วยความที่ต้องตื่น ตี 5 เพื่อไปทำงาน
ทุกวันและเลิกงาน หลัง 6 โมงเย็นซึ่งไม่แน่นอน อาจจะเลิกดึกมาก ๆ ก็มี แต่ต้องตื่นไปมำงานต 5 ทุกวันและ
ส่วนตัวผมคิดว่าผมเป็นครเข้าสังคมไม่เก่งมาก ๆ เลยไม่รู้จะคุยอะไรกับใครในที่ฝึกงาน ลีก ๆ เราอยากให้
มีเพื่อนซักคนมาฝึกด้วยกันเหนื่อยแค่ไหนเราก็ทนได้ ตอนทำงานมันก็เฉย ๆ เรื่อย ๆ เพราะมันเป็นงานที่เรารัก
แต่พอกลับถึงบ้าน ความรู้สึกมันเหมือนอยากร้องให้ มันเครียดและท้อไปในตัว อาจจะด้วยสังคมที่ฝึกงาน เขาไม่ค่อย
ต้อนรับน้องใหม่ และผมอาจจะเข้าถึงไม่ดีพอ พอฝึกงานเลยไม่มีเพื่อน เราอยากให้แค่มีใครซักคนข้าง ๆ มานั่งฟังเราบ่น
แค่นี้แหละครับ รู้ว่าทำงานจริงโหดกว่านี้ งานผมไม่เคยหวั่น แต่อาจเป็นเพราะการที่ทำไรคนเดียว มันส่งผลกระทบต่อจิตใจมาก
รู้สึกเคว้งๆ
เราอยากรู้ว่า ทุกคนมีวิธีจัดการกับอาการเครียด โหวง ๆ และ อาการอยากร้องให้หลังจากทำงานเสร็จครับ
เราไม่ได้เหนื่อยกับงานที่ทำ แต่อยู่ดี ๆ มันกลับรู้สึกเคว้งคว้างแปลก ๆ หลังจากทำงานเสร็จกลับบ้าน กรือว่าอยู่ทำนาน ๆ เราจะชินชากับมันไปเอง
อยากให้ตัวเองเข้มแข็งกว่านี้ อาจด้วยการที่เคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน (ตอนนี้ดีขึ้นกว่าเก่าแล้ว) มันเลยส่งผลกระทบหรือเปล่า