เราจัดฟันที่รพ.แห่งหนึ่งซึ่งหมอที่เราจัดเป็นศาตราจานหมอที่จุฬา เราดัดตั้งแต่ขึ้นม2 ถอดเหล็กตอนม5  ความรู้สึกเราคือฟันยังเข้าไม่เต็มที่ ฟันแหงน ฟันสบลึก ซึ่งหมอเวลาไปหาก็ไม่ได้วิเคราะห์ฟันเราแบบละเอียดอะไร ตอนที่ดัดเราก็ยังเด็กไม่มีความรู้เรื่องฟัน พึ่งจะมารู้ตอนม6 ว่าแบบฟันเราสบลึกยิ้มเห็นแต่ฟันบนซึ่งเป็นมาตั้งแต่ก่อนดัดแล้ว พึ่งมาสังเกตุว่าฟันคนอื่นตอนดัดเสร็ตฃจเค้าดูแน่นๆ งุ้มๆเรียงโค้งสวยไม่เหมือนของเรา ละราคาก็แพงมากแต่ดัดธรรมดา เราคิดว่าเราต้องผ่าตัดขากรรไกร ตัดเหงือก ดัดแบบหมุด คือต้องทำอะไรเยอะกว่านี้เพราะฟันเราเหยินและอูมมาก แต่สิ่งที่หมอทำให้มันน้อยมากทั้งๆที่ปัญหาฟันเราเยอะกว่านี้หมดไปเป็นแสนคือไม่คุ้มเลย แล้วเราก็พึ่งมารู้ตัวไงคะ แม่ก็หมดไปเยอะนางบอกเลยว่าจะไม่ยุ่งกับเรื่องฟันอีกแล้ว อนาคตความสวยหมดไปกับตา