เราชื่อรุ่นพี่คนนึงค่ะ เขาเป็นผู้หญิง จบม.6ไปแล้ว ตอนนี้เราม.5 เราชอบเขานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เห็นเขาอยู่กับแฟน แต่เราไม่ได้ไปสุงสิงอะไรนะคะ แต่พอเขาเลิกกับแฟน แล้ววันนั้นเราโพสไลค์ทัก เขาก็มาไลค์ เราก็ทักไป ก็คุยกันมาเรื่อยๆ แล้วเราเองก็รู้สึกดีมากๆ เพราะเราเองก็ชอบเขาอยู่ก่อนแล้ว เขาดีกับเรามากๆ อยู่ข้างๆกันวันที่มีปัญหา เจอเรื่องอะไรเขาก็ช่วยกันแก้กับเรา เราเป็นคนที่ไม่ค่อยคบผู้หญิง แต่ถ้าคบผู้หญิงคือคนนั้นเราคบด้วยใจของเราจริงๆ แล้วพี่คนนี้คือเราให้ใจไปเยอะ เราเคยเจอกันครั้งนึง ในสถานะที่เราคุยกัน เขาเป็นคนที่ยิ้มให้เราตลอดเวลา แต่เจอหน้าคนอื่นเขาจะทำหน้ายิ้มๆ เวลาพูดกับเรา เขาจะยิ้ม เรามาหาเขาเหนื่อยๆอะ แต่เจอเขายิ้ม เขาหัวเราะ แววตาแบบจริงใจ เทคแคร์เรา แต่พอมาอีกวัน เราทักไปถาม ว่าเราคุยกันเพราะอะไร เขาก็บอกว่าคุยกันเฉยๆไม่ใช่ เราก็ถามว่าไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆหรอ เขาก็บอกว่าเฉยๆ เราก็โอเคนะ ก็เลิกคุย ตอนเลิกคุยก็มีทะเลาะกันนิดหน่อย ละเราขอโทษไง เขาไม่ตอบแชท เลยโทรไปหา สุดท้ายก็โดนโมโหใส่อะ มันเฟลมาก คือเราไม่เข้าใจว่า ถ้าเฉยๆอะ ทำไมต้องทำดีขนาดนี้ การที่พูดให้รู้สึกดี ใช้คำพูดกำกวม มันทำให้เราคิดไปด้านบวกมากกว่าด้านลบอะ ทำให้เราไม่รู้เลยว่าเราคิดไปเองหรือเขามาให้ความหวัง