พอเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วมีใครเป็นแบบเรามั้ย. เหงาจนคิดว่า เราต้องอยู่คนเดียวแบบนี้จริงๆหรอ

คือตัวเราเอง เป็นคนที่แบบ สนุกสนาน ร่าเริง มากเวลาอยู่ต่อหน้าผู้คน และแบบ เราคิดว่าการที่เราสนุกสนานกับผู้คนนอบข้างนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เราพยายามมองในแง่ดีเสมอ ว่า การที่เราเป็นแบบนี้ ช่วยเหลือ ทุกคน จนทำให้ได้รับความช่วยเหลืออย่างคาดไม่ถึง(เรื่องงาน) และอีกส่วนนึงคืออออ ไอ้ความร่าเริงเนี้ยยย มันเลยทำให้ คนอื่นมองว่าเราเนี่ย มีแฟนเยอะ มีคนคุยเยอะ เจ้าชู้จัง คุยเยอะแยะไปหมด เราเองมองว่า เราไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้คนอื่นฟังป่ะหว่ะ ว่าเรื่องมันเป็นไง แม่งง เลยทำให้ไม่มีใครมาจีบเราเลย พอเรากำลังจะชอบใครนะ ยิ้มมีแฟนและอีกอ่ะ โถ่ววววว ชีวิต พอเรียนจบ ความสนุกก็จบไปตามๆกัน นี้
จบมา 3 ปีกว่าและนะ ยังคิดถึงเพื่อน คิดถึงแสงสี ตอนนี้คือ กลับบ้านมา คือ ว่าง ไม่มีอะไรทำ (หมายถึงแบบ คุยกับเพื่อนบ้าง ไปเที่ยว เพราะทุกคนมีครอบครัวกะนหมดแล้ว) แบบ เหงาอ่ะ เหงาจนนั่งร้องไห้เลย กลับมาก็แบบ อยากมีใครสักคนบอกว่า เออ เราเหนื่อย อยากอ้อน อยากเทคแคร์นะ (ในส่วนของครอบครัวก็อีกเรื่องนึง) เหงาโว้ยยยยยย


#อาจจะเขียนงงๆหน่อยนะคะ
# คือมันอึดอัดหลายเรื่องแต่เรียบเรียงไม่ถูก
#อย่าว่ากันนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่