จะพูดถึงเฉพาะด้านพฤติกรรมของลูกค้าที่มีผลกระทบต่อร้านอาหารเท่านั้น(พฤติกรรมบางอย่างอาจส่งผลกระทบถึงลูกค้าโต๊ะอื่นด้วย) และขอขอบคุณลูกค้าทุกคนที่ไม่เคยทำพฤติกรรมเหล่านี้หรือไม่แสดงพฤติกรรมเหล่านี้ในอนาคต

แก้วเครื่องดื่มรีฟิลสั่งแก้วเดียแต่ดื่มวนกันทั้งโต๊ะ : ดื่มวนกันทั้งครอบครัว บางครั้งก็นำเครื่องดื่มแก้วรีฟิลของตนเทเครื่องดื่มในแก้วให้แก้วอื่นที่ไม่ใช่แก้วรีฟิล

เป็นผู้ใหญ่แต่สั่งชุดอาหารเด็กกิน : ราคาชุดอาหารเด็กจะมีราคาต่ำกว่าเมนูทั่วไป บางครั้งก็มีของเล่นแถมให้ด้วย ผู้ใหญ่บางคนก็เอาเด็กมาบังหน้า(เด็กทารกแบบไม่กี่เดือน) เด็กกินไม่ได้แต่ผู้ใหญ่กินเอง

สั่งชุดเมนูและเครื่องดื่มที่ไม่ใช่เวลาของมัน : ไม่ว่าจะเป็นชุดอาหารเช้า สั่งเครื่องดื่มแอลกฮอลล์นอกเวลาตามกฎหมาย สั่งชุดโปรโมชั่นที่ไม่ใช่เป็นวันที่กำหนดขายประจำสัปดาห์ ฯลฯ สรุปคือดื้อจะสั่งชุดอาหารบางเมนูบางรายการที่ไม่ใช่เวลาขายของมันให้ได้

สั่งแบบ Take away (สั่งกลับบ้าน)แต่นั่งกินในร้าน : ร้านอาหารบางร้านถ้าลูกค้านั่งกินในร้านจะมีการคิดภาษีและเซอร์วิสชาร์จเพิ่มเข้าไป(หรือ++) แต่ถ้าสั่งแบบกลับบ้านจะเก็บแค่ภาษีไม่คิดเซอร์วิสชาร์จ(หรือ+อันเดียว)ซึ่งราคารวมจะถูกกว่า ซึ่งลูกค้าบางคนจะอาศัยจุดนี้สั่งอาหารแบบกลับบ้านแต่นั่งกินในร้าน

สั่งนอกสูตรแบบพิศดารมาก : ถามร้านก่อนได้ว่าทำได้มั้ย? ถ้าร้านตอบว่าทำไม่ได้ก็คือทำไม่ได้ อย่าตื้อเลย ถ้าทำได้ก็จะตอบว่าทำได้ไปแล้ว ถึงแม้บางเมนูกุ๊กจะทำให้ได้แต่เวลาคิดราคาไม่รู้จะคิดเงินกี่บาท? เช่น สมมุติร้านขายแต่เมนูข้าวผัดปู แต่ลูกค้าสั่งข้าวผัดแบบไม่ใส่ปู ร้านก็ไม่สามารถคิดเงินแบบลดราคาได้ เพราะปุ่มกดคิดเงินมีแต่ปุ่มกดข้าวผัดปูเท่านั้น เป็นต้น

ปล่อยเด็กวิ่งเล่นในร้านและร้องส่งเสียงดัง : รบกวนลูกค้าโต๊ะอื่น วิ่งชนพนักงานเสิร์ฟขณะกำลังถือถาดเสิร์ฟอาหาร ทำให้หน้าตาอาหารที่จัดและแต่งหน้าจานเสีย บางครั้งก็ตกลงพื้น อาหารก็เสีย ภาชนะก็แตก น้ำซุปร้อนๆก็ราดลงใส่ตัวลูกค้าโต๊ะอื่น

เด็กประสบอุบัติเหตุด้วยการกระทำของเด็กเองและผู้ปกครองไม่ดูแล :  สุดท้ายจะเอาเรื่องกับร้านและเรียกความรับผิดชอบจากทางร้าน เช่น วิ่งเล่นชนหัวมุมโต๊ะ เอานิ้วแหย่ซอกนั้นนู้นนี่จนเกิดอุบัติเหตุเลือดไหล เป็นต้น

นำเครื่องดื่มและอาหารภายนอกเข้ามารับประทานในร้าน : หน้าร้านมีป้ายชัดเจนว่าห้ามนำอาหารและเครื่องดื่มภายนอกเข้ามาทานภายในร้าน แต่ข้อนี้บางทีบางกรณีก็อุลุ่มอุล่วย แต่พฤติกรรมที่เกินไปมากๆ คือ นำอาหารภายนอกเข้ามากินแล้วยังจะขอภาชนะถ้วยชามจากทางร้านเพื่อเอามาใส่อาหารภายนอกของตนเอง

ขอจุดเทียนเป่าเค้กแฮปปี้เบิร์ทเดย์ : อันนี้บอกก่อนว่าบางร้านก็สะดวกให้บริการแต่บางร้านก็ไม่ควรไปจัดงานวันเกิดในร้านเหล่านั้นเลย ดีที่สุดคือการสอบถามกับทางร้านก่อนว่าสะดวกจัดงานวันเกิดเป่าเค้กร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ทเดย์หรือไม่? ลูกค้าหลายคนไม่ถามทางร้านก่อนเลย ขอแช่เค้กในตู้เย็น ขอมีดตัดเค้ก ขอจานแบ่ง ขอส้อม ขอไฟแช็คจุดเทียน ขอให้พนง.ถือเค้กออกมาให้ ขอให้พนง.ถ่ายรูป ร้องเพลงวันเกิดรบกวนลูกค้าทั้งร้าน ส่งเสียงเจี้ยวจ้าวเอะอะโวยวาย นอกจากได้พรจากเพื่อนร่วมโต๊ะแล้วยังได้ได้คำสาปส่งจากลูกค้าโต๊ะอื่นๆที่ต้องการกินอย่างสงบ แนะนำว่าควรไปจัดงานที่ห้องคาราโอเกะส่วนตัวหรือห้องอาหารแบบห้องส่วนตัวหรือสอบถามร้านอาหารล่วงหน้าว่าขอจัดงานวันเกิดที่ร้านได้หรือไม่

เอางานส่วนตัวมาทำโดยใช้มีดคัตเตอร์ : กรีดมีดคัตเตอร์ลงบนโต๊ะร้านโดยไม่มีแผ่นรองกรีด นอกจากไม่สมควรเอางานมาทำที่ร้านอาหารแล้ว ยังไม่มีแผ่นรองกรีด ทำให้โต๊ะอาหารเป็นรอยกรีดจากคัตเตอร์ทำให้หน้าโต๊ะได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก

เป็นผู้ใหญ่แต่นั่งเก้าอี้เด็ก : ทั้งนั่งทั้งโยก ร้านต้องซื้อเก้าอี้ใหม่ทุกปี ไม่ใช่เก้าอี้เด็กไม่พอใช้และไม่ใช่เก้าอี้ไม่มีคุณภาพ แต่เป็นเพราะผู้ใหญ่ที่นั่งเก้าอี้เด็กไม่มีคุณภาพ

เปิดโน๊ตบุ๊คเสียบปลั๊กทำงาน : ร้านอาหารออกแบบมาให้กินอาหารไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ทำงาน สายปลั๊กที่เสียบวางขวางบนพื้น ทำให้พนักงานและลูกค้าเดินเตะและสะดุด

แต๊ะอั๋งลวนลาม : พนักงานผู้หญิงสวยๆในร้านโดนลูกค้าหัวงูลวนลามค่อนข้างบ่อย เริ่มจากระดับหมาหยอกไก่ ลวนลามทางคำพูดทางสายตา แอบโดนไม้โดนมือ หนักสุดจับก้นจนพนง.ผู้หญิงมาฟ้องผจก.และร้องไห้หลังร้าน ส่วนพนักงานผู้ชายก็เคยโดนเกย์ยื่นมือมาลูบเป้ากางเกง ฯลฯ

ขอถ่ายรูปให้แบบไม่รู้จักพอ :  เรียกพนักงานถ่ายรูปให้ก็ถ่ายให้ได้ แต่ให้ถ่ายแบบถูกกำกับภาพถี่ๆ รูปถ่ายไม่สวยก็ไม่พอใจ ไม่สวยก็ให้ถ่ายใหม่ ถ่ายจนกว่าจะได้รูปที่พอใจ มากัน5คนก็ต้องถ่ายมือถือของทุกคนให้ครบ แชร์รูปกันไม่ได้ ถ้าจะถ่ายเยอะมากขนาดนั้น เซลฟี่หรือใช้ไม้เซลฟี่ถ่ายกันเองเหอะ

ยืมปากกาจดออเดอร์ของพนักงาน : ถ้าลูกค้ายืมปากกาพนักงานไปจดแป๊บๆแล้วคืนก็ไม่เป็นไรหรือจดแล้วเอามาคืนก็ไม่เป็นไร แต่จะกล่าวถึงกรณีที่ไม่โอเค ปากกาคืออาวุธคู่ใจของพนักงานจดออเดอร์ ซึ่งส่วนใหญ่พนง.เกือบทุกคนจะพกติดตัวอยู่ด้ามเดียว ถ้าเอาปากกาของพนักงานไป เขาก็ต้องไปหาปากกาใหม่เพื่ิอจดออเดอร์โต๊ะอื่น ปากกาบางด้ามก็มีราคา(ถึงแม้ลูกค้าบางคนมองว่าไม่เห็นจะมีราคา) บางด้ามก็มีคุณค่าทางจิตใจ(เช่นคนพิเศษซื้อให้) บางด้ามก็เป็นด้ามโปรด(เพราะเขียนถนัดที่สุด) แต่ลูกค้าบางคนก็ขอเอาไปใช้เลยไม่ยอมคืน บางคนก็พกติดตัวกลับไปเลย บางคนก็ทำหาย บางคนก็ทำตกล่วงใต้โต๊ะแล้วไม่แยแสที่จะเก็บ มิหนำซ้ำยังใช้เท้าเหยียบซ้ำ ด้ามปากกาหัก หัวปากกาแตก สุดท้ายปากกาที่ยืมไปก็ไม่เอามาคืน หรือถูกทิ้งล่วงไว้ที่ใต้โต๊ะและมีสภาพเสียหาย

ขอให้ทำเมนูใหม่เพราะอาหารเย็นชืด : อาหารหลายเมนูจะกินให้อร่อยต้องกินในขณะที่อาหารร้อน แต่พอทำเสร็จเอาออกมาเสิร์ฟ กว่าลูกค้าคุณท่านจะถ่ายรูปอาหาร เซลฟี่ เลือกรูป แต่งรูป อัพโซเชียล แชทไลน์ คุยมือถือเม้ามอย รอเพื่อนมา ฯลฯ กว่าจะกินคำแรกปาไปครึ่งชั่วโมงหลังจากที่วางเสิร์ฟ การกระทำเหล่านี้ก็เป็นสิทธิ์ของท่าน ร้านบริการได้ดีสุดคือบริการเอาเข้าไปอุ่นซ้ำทำให้มันร้อน แต่ก็มีกลุ่มลูกค้าบางคนคอมเม้นท์ว่าอาหารไม่ร้อนอาหารเย็นอาหารไม่อร่อย ต้องการให้เอาเมนูเดิมกลับไปแล้วให้ทำเมนูใหม่ให้เลยแบบไม่ยอมเสียเงินเพิ่ม

สั่งอาหารหลังเวลา last order (เวลาสุดท้ายที่สั่งเมนูได้) : เวลารับออเดอร์สุดท้ายติดอยู่ชัดเจนที่หน้าร้าน และก่อนถึงเวลาที่ร้านจะ last order ประมาณ5นาที พนักงานจะเดินบอกเดินถามลูกค้าทุกโต๊ะว่าจะถึงเวลา last order แล้ว ต้องการสั่งอะไรเพิ่มในครั้งสุดท้ายมั้ย? ถ้าสั่งร้านกับรับออเดอร์ถ้าถามครบทุกโต๊ะแล้วร้านก็จะ last order แต่ก็มีลูกค้าบางจำพวกที่ยังจะสั่งเมนูหลังเวลา last order ซึ่งมันทำไม่ได้แล้ว! กุ๊กเขาเทถ่ายน้ำมันทิ้ง ล้างหม้อล้างเตา ล้างภาชนะ ทิ้งวัตถุดิบที่เหลือหรือเก็บวัตถุดิบไปแล้ว ใครจะมานั่งประกอบเตา ตั้งน้ำมัน รอน้ำมันร้อน หั่นผักเพื่อทำเมนูใหม่หล่ะ ถ้าไม่เคารพกติกา last order ก็ไปกินร้านอื่นที่ไม่มีกติกา last order นะ

นั่งแช่ในร้านหลังร้านปิด : ช่วงเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนจะปิดร้าน พนักงานจะแจ้งลูกค้าที่เข้ามาในร้านทุกคนถึงเวลารับออเดอร์สุดท้าย (last order) และเวลาสิ้นสุดที่สามารถนั่งในร้านได้ เมื่อใกล้ถึงเวลาสิ้นสุดก่อนสิบห้านาที พนักงานก็จะไปแจ้งเตือนที่โต๊ะแต่จะมีลูกค้าบางจำพวกพูดไม่รู้เรื่องไม่ยอมกลับจะนั่งอยู่ในร้านต่อ ทางร้านพูดดีก็แล้วพูดขอร้องก็แล้วก็ยังดื้อดึงจะนั่งอยู่ในร้านต่อ มิหนำซ้ำบางเคสมีโวยวาย พนักงานเขาก็อยากกลับบ้านนะ

เอารีเทนเนอร์ห่อทิชชู่วางไว้บนโต๊ะแล้วลืมหยิบกลับ : อย่ามาโทษร้านเลยหากพนักงานหยิบทิ้ง เคยเห็นกระทู้ด่าร้านเรื่องนี้แต่ไม่เคยคิดจะด่าตัวเอง พนักงานเคลียร์โต๊ะเก็บโต๊ะมีหน้าที่เก็บทรัพย์สินที่ลูกค้าลืมไว้ที่โต๊ะแบบเห็นๆกันบนโต๊ะเท่านั้น แต่ที่ขยุ้มใส่ทิชชู่ไม่ใช่หน้าที่ของพนักงานต้องมาคลี่ทิชชู่ดูทุกแผ่น แต่ถ้าพนักงานเจอก็จะเก็บไว้ให้ แต่ถ้าไม่เจอก็ไม่ใช่ความผิดของร้าน (ส่วนตัวจขกท.ก็เป็นใส่รีเทนเนอร์ หมอฟันก็เตือนว่าตอนที่กินข้าวนอกบ้าน ตอนที่ถอดรีเทนเนอร์ ห้ามถอดไว้ในทิชชู่แล้ววางไว้บนโต๊ะอาหารอย่างเด็ดขาดเพราะอาจลืม) พวกลูกค้าที่ลืมแล้วกลับมาเอาก็จะมีอยู่หลายประเภท ประเภทที่รู้ตัวเร็วแล้วรีบกลับมาก็จะหาจากได้ง่ายหน่อย ประเภทที่รู้ตัวผ่านไปครึ่งวันก็จะพาไปที่ขยะแล้วคุ้ยหาเองแต่จะมอบถุงมือพลาสติกให้1คู่ ประเภทที่รู้ตัวข้ามวันอันนี้ก็ช่วยไม่ได้เพราะขยะสดเคลียร์ทิ้งวันต่อวัน ประเภทที่ไม่เจอแล้วโวยวายต้องการให้ทางร้านรับผิดชอบก็จะแนะนำให้ไปแจ้งความเอาเลย

ต้องการเอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาในร้าน : พวกที่อุ้มหรือจูงกันมาเห็นๆอันนี้ปฏิเสธง่าย แต่ที่จะมีปัญหาคือพวกที่เอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาที่อยู่ในตะกร้าในกรงในรถเข็นที่คล้ายรถเข็นเด็ก(ส่วนใหญ่แต่งตัวดูดีมีสตางค์) โดยจะอ้างว่าสัตว์เลี้ยงอยู่ในกรงอยู่ในตะกร้าแล้ว ไม่เป็นไรไม่มีปัญหา ขอถามหน่อยเหอะว่า แล้วไม่ให้ขนสัตว์มันปลิวออกมาได้มั้ย? ห้ามไม่ให้มันเห่ามันร้องรบกวนโต๊ะอื่นๆได้หรือป่าว? ห้ามไม่ให้มันอึมันฉี่ในตะกร้าหรือกรงได้มั้ย? ห้ามไม่ให้กลิ่นฉี่กลิ่นขี้และกลิ่นตัวของมันออกมาจากตะกร้าได้หรือป่าว? ห้ามไม่ให้ลูกค้าโต๊ะข้างๆและทั้งร้านรังเกียจร้านและทำความเข้าใจได้มั้ย? ไม่เห็นป้ายติดหน้าร้านห้ามนำสัตว์เลี้ยงหรืองัย?

ขอนั่งโต๊ะอาหารในพื้นที่โซนที่ปิด : การปิดโซนเป็นวิธีจัดการบริหารร้าน โซนไหนที่ปิดก็ไม่ควรขอเข้าไปนั่งทานอาหารในโซนนั้น เพราะช่วงเวลานั้นร้านเขาไม่มีพนักงานดูแลประจำโซน หรือเป็นเพราะเหตุจำเป็นบางอย่าง เช่น ทำความสะอาด การเตรียมพื้นที่ การซ่อมแซม เป็นต้น อย่าดื้อดึงที่จะไปนั่งกินอาหารในโซนที่ปิดเลย หลายเคสพูดไม่รู้เรื่องโวยวาย อยากนั่งก็นั่งไปแต่สั่งให้พนักงานไม่รับออเดอร์  แต่โซนพื้นที่ที่ปิดไม่ใช่ว่าห้ามลูกค้าเข้าซะทีเดียว ลูกค้าบางคนขอเข้าไปคุยโทรศัพท์สำคัญส่วนตัวเร่งด่วนในที่ต้องการที่เสียงดังน้อยที่สุด หรือผู้หญิงที่เป็นแม่บางคนต้องการให้นมบุตร ถ้าแจ้งพนักงานมาก็อนุโลมให้เข้าไปในโซนที่ปิดได้ แต่ไม่ใช่เพื่อการนั่งโต๊ะกินอาหาร

บีบซอสเป็นศิลปะอันสุดห่วย : พวกขวดซอสมะเขือเทศซอสพริกที่เสิร์ฟให้ลูกค้าจะเป็นขวดซอสพลาสติกแบบบีบ ซึ่งมีไว้ให้บริการลูกค้าได้ปรุงแต่งหรือจิ้มตามรสชาติอาหารที่ต้องการ แต่ไม่ใช่ให้เอาบีบทิ้งบีบเล่น บ้างก็วาดเป็นภาพหรือเขียนเป็นข้อความลงบนจาน บ้างก็บีบใส่อาหารที่กินเหลือ บีบเล่นแบบเททิ้งเทขว้าง

สารพัดที่จะอ้างแต่เพื่อต้องการแซงคิว : อ้างว่าเป็นคนแก่ อ้างว่ามีเด็กหรือคนแก่มาด้วย อ้างว่ายังไม่ได้กินข้าวเลย อ้างว่ามาคนเดียว ข้อนี้คงไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่มเติมมาก สรุปต้องการแซงคิว

ขอชาร์จแบตมือถือ แท็บเล็ต ฯลฯ ก่อนหน้าเคยรับฝาก และสุดท้ายก็เกิดปัญหา เช่น ลูกค้าโวยวายว่าทำเครื่องฉันเป็นรอย ทำที่ชาร์จมือถือฉันช็อตจนเจ๊ง ซึ่งพนักงานก็วางเครื่องอยู่เฉยๆ ที่ชาร์จไฟก็ยื่นให้ร้านเสียบชาร์จให้หน่อย พอเกิดความเสียหายที่คิดว่าร้านเป็นคนทำก็เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตที่จะให้ร้านรับผิดชอบ ทำคุณบูชาโทษ หลังจากนั้นก็ออกนโยบายเด็ดขาดไม่รับชาร์จอุปกรณ์ของลูกค้าทุกชนิด แต่จะให้แนะนำลูกค้าไปร้านมือถือที่มีบริการรับชาร์จแทน

หลายข้อหลายเหตุการณ์ ทางร้านจะพูดจาดีๆก่อน พูดจาเตือนด้วยน้ำเสียงและสีหน้าดีๆ พูดจาขอร้อง หลายครั้งก็ยกมือไหว้ ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่หลายคนน่ารัก เข้าใจ ลูกค้าบางท่านกระทำไปโดยลืมคิดแต่พอร้านเตือนก็คิดได้ ขอโทษ ชดใช้ค่าเสียหาย ฯลฯ แต่ก็มีหลายเคสที่พูดไม่รู้เรื่อง ฉันมีเงิน ฉันจะเอาฉันจะทำ ฉันต้องการ ต้องทำให้ฉันให้ได้ ฯลฯ บอกได้เลยว่าลูกค้ากลุ่มนี้ร้านอาหารไม่ต้อนรับ!