คือตัวเราเองเป็นแบบนี้ค่อนข้างบ่อย อยู่ดีดีก็เศร้าเพราะคิดอะไรมากไปคือมันคิดไปเองแล้วก็เศร้าก็เฮิร์ทแต่ก็รู้อยู่ว่าไม่ได้หนักถึงขั้นโรคซึมเศร้าไม่ได้ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์หรือมีโลกส่วนตัวหนักเกินไป แต่พอสักพักก็ดีขึ้นมาเองแบบอ้าวแล้วที่เศร้าเมื่อกี้คืออะไร มันทำนองว่าเศร้าสุดๆอ่ะค่ะแต่แบบก็ไม่ได้ร้องไห้ พอจะดีก็ดีเกินไป แต่ก็มีฟีลปกติบางครั้งคราวค่ะ จะเกิดขึ้นบ่อยๆถี่ๆไม่ได้หายไปเป็นอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ สลับชั่วโมงบ้างไรงี้จึงค่อนข้างทำกิจวัตรประจำวันลำบากอยู่ค่ะ เช่นตอนเรียนก็จะโฟกัสอยู่แต่สักพักก็จะหลุดหูไม่ยอมฟังอะไร สมองเบลอไปนิดๆแต่พอกลับมาได้ค่ะ แต่ตอนอยู่กับเพื่อนนี้จะพยายามคุมตัวเองไม่ให้หลุดบ่อยๆเพราะไม่อยากซึมๆให้เพื่อนเห็นแต่ก็ยากอยู่ เลยอยากจะขอความเห็นทุกคนมีวิธีแก้ยังไงบ้างไหมคะ จำเป็นต้องไปพบจิตแพทย์ไหม ขอบคุณมากค่ะ