ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
ในความรู้สึกของ จขกท. อยากระบายค่ะ คือเข้าใจนะคะว่าพ่อแม่ทำงานหาเงินเพื่อลูกมันเหนื่อยกว่าเยอะ แต่ถ้ามองในความคิดของลูกเอง รู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะคะ วันๆเรียนตั้ง8-9คาบ แต่ละคาบนี่การบ้านเป็นกอง เวลาครูสั่งงานก็จะประมาณว่า ''นักเรียนคะ วันนี้กลับบ้านไปทำการบ้านให้เสร็จและส่งพรุ่งนี้ก่อนเที่ยงด้วยนะคะ"
เห้อ!รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ ปวดหัวมากกก เหนื่อย ทุกๆวันพอกลับถึงบ้านก็เเอบนั่งร้องไห้ในห้องแบบเงียบๆคนเดียว ในใจลึกๆเคยแอบบ่นว่าอยากตายหลายครั้งละค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอกค่ะ บางทีก็หาทางออกไม่ได้ ก็ได้แต่นั่งร้องไห้นี่แหละ ปกติก็เป็นคนที่เรียนไม่รู้เรื่องเลยตั้งแต่ ม.1-ม.5 เรียนได้เกรด 2.7 มาตลอด เหนื่อย เครียดกับการเรียนมากเลยค่ะ บวกกับสังคมที่มองเรา ว่าเราเป็นตัวด้อยหลายๆอย่าง
รู้สึกหดหู่มากกกก ขาดกำลังใจหลายๆเรื่อง
(ต้องขอโทษที่เรื่องมันยาวนะคะ)
.
.
ใครที่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้มาก่อนก็สามารถแชร์ความคิดให้ จขกท. ได้นะคะ
เรียนหนังสือแล้วรู้สึกเหนื่อยจังทำไงดีคะ
ในความรู้สึกของ จขกท. อยากระบายค่ะ คือเข้าใจนะคะว่าพ่อแม่ทำงานหาเงินเพื่อลูกมันเหนื่อยกว่าเยอะ แต่ถ้ามองในความคิดของลูกเอง รู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะคะ วันๆเรียนตั้ง8-9คาบ แต่ละคาบนี่การบ้านเป็นกอง เวลาครูสั่งงานก็จะประมาณว่า ''นักเรียนคะ วันนี้กลับบ้านไปทำการบ้านให้เสร็จและส่งพรุ่งนี้ก่อนเที่ยงด้วยนะคะ" เห้อ!รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ ปวดหัวมากกก เหนื่อย ทุกๆวันพอกลับถึงบ้านก็เเอบนั่งร้องไห้ในห้องแบบเงียบๆคนเดียว ในใจลึกๆเคยแอบบ่นว่าอยากตายหลายครั้งละค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอกค่ะ บางทีก็หาทางออกไม่ได้ ก็ได้แต่นั่งร้องไห้นี่แหละ ปกติก็เป็นคนที่เรียนไม่รู้เรื่องเลยตั้งแต่ ม.1-ม.5 เรียนได้เกรด 2.7 มาตลอด เหนื่อย เครียดกับการเรียนมากเลยค่ะ บวกกับสังคมที่มองเรา ว่าเราเป็นตัวด้อยหลายๆอย่าง รู้สึกหดหู่มากกกก ขาดกำลังใจหลายๆเรื่อง
(ต้องขอโทษที่เรื่องมันยาวนะคะ)
.
.
ใครที่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้มาก่อนก็สามารถแชร์ความคิดให้ จขกท. ได้นะคะ