สวัสดีค่ะ เราขอเล่าให้ทุกคนได้ฟัง เราเรียนจบแค่ม.6 เพราะพ่อแม่เอาที่ดินที่บ้านไปเข้าไฟแนนซ์เผื่อมาออกรถยนต์ จึงให้บอกเราว่าไม่มีเงินให้เรียนต่อ เราจบม.6 เดือนมีนาคม2556 พ่อแม่ใช้ให้เราไปทำงานใช้หนี้ที่พ่อแม่เอาไปเข้าไว้ เราเริ่มทำงานเดือนพฤษภาคม2556 ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเดี๋ยวก็คงได้เรียนต่อ ปรากฎว่าไม่เป็นแบบนั้น เราต้องใช้หนี้เดือนล่ะ4000฿ เราได้เงินเดือน7800฿ เอาจริงๆคือไม่พอใช้ หลังจากนั้นพ่อแม่เริ่มไม่มีเงินผ่อนค่างวดรถ จึงมาขอยืมเรา เราก็เห็นใจ จึงไปขอยืมบัตรเครดิตแฟนไปกดเงินสด กดไปกดมา ยอด60,000฿ ทุกวันนี้ก็ไม่ได้คืน แฟนต้องไปกู้ธนาคารออมสินเพื่อมาปิดบัตรเครดิต แฟนเราทำงานรัฐวิสาหกิจ จึงพอมีเงินส่งหนี้ออมสินบ้าง จากนั้นเราออกรถยนต์ของเรากันเอง แต่เป็นรถยนต์มือ2 ดาวน์มา20,000฿ ผ่อนเดือนล่ะ5,000฿ เรามีเหตุผลที่ต้องออกรถ เพราะว่าในวันที่ฝนตกหนักมาก เราป่วยแฟนก็ป่วยเราไปขอยืมรถยนต์พ่อไปหาหมอ แต่ถูกพ่อด่าว่าเดี๋ยวก็ขับไปชน ทั้งๆที่แฟนเราเป็นคนสอนพ่อขับรถยนต์ จะขับไปชนได้ไง เราจึงขี่มอไซร์ตากฝนเพื่อไปหาหมอ หลังจากนั้นเราก็คิดว่าเราควรจะมีรถเป็นของตนเองได้แล้ว พอออกรถมาได้ไม่เท่าไหร่ ก็ถูกด่าว่าออกมาทำไม ชาวบ้านเค้ามาว่าพ่อแม่ เคยรู้อะไรบ้าง เค้าหาว่าพ่อแม่อวดล่ำอวดรวย ซึ่งเราก็บอกว่าก็เรื่องของเค้าจะสนใจทำไม เราไม่เคยขอเงินใครใช้ มันก็มีปัญหามาเรื่อยๆ พ่อแม่ขอเงินเราเรื่อยๆจนเราเริ่มไม่อยากให้แล้ว มันเยอะเกินแล้ว พอไม่ให้ก็ไล่เราออกจากบ้าน สาปแช่งเรา หาว่าเราเอาแต่ตัวเองรอด ทั้งๆที่พ่อแม่เอาเงินไปจ่ายค่ารถทุกเดือนจนไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมให้น้องสาวเรา น้องจะไม่ได้สอบเราจึงต้องไปจ่ายเอง พ่อแม่สนใจตัวเอง ห่วงรถ แต่ไม่ห่วงเรากับน้องว่าจะอยู่กันยังไง