ตอนเด็ก ๆ เดี๊ยนทันเห็นมรดกตกทอดของตาทวด (อุ๊ยหม่อน?) เป็นโพรงไม้ที่ไว้เลี้ยงผึ้ง ตัวโพรงจะเป็นแก่นท่อนไม้ แต่ไม่ทราบว่าไม้อะไร ที่ตัดขวางหัวท้าย ตั้งสูงสัก 2 ศอกเห็นจะได้ โดยจะมีการล่อผึ้งด้วยการเอาขี้ผึ้งทาปากโพรง ในโพรงเหมือนจะมีคอนไม้ให้ผึ้งทำรัง แล้วจะมีฝาไม้เปิดด้านบน ที่ยาขอบฝาด้วยมูลวัว (หรือมูลควาย จำไม่ได้ค่ะ น่าจะวัว) เดี๊ยนจำวิธีเลี้ยงไม่ได้แล้ว และเหมือนจะเรียกผึ้งมาไม่สำเร็จค่ะ อาจไม่มีผึ้งโพรงอยู่ใกล้ ๆ แถวนั้น

ต่อมาภายหลัง ปลวกกินโกลนผึ้งหมด เสียดายมาก ๆ ที่ไม่ได้มีตกทอดไว้ให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานได้ดู วันนี้เกิดอยากทราบว่ายังมีใครอนุรักษ์หรือใช้ประโยชน์จากการเลี้ยงผึ้งโพรงพื้นเมืองด้วยวิธีดั้งเดิมแบบนี้อยู่บ้างคะ ที่เคยเห็นตอนเด็ก ๆ จะเป็นลังไม้สี่เหลี่ยมสีขาวกันแล้ว ไม่รู้ว่าความรู้สมัยปัจจุบันเขาทำโพรงเทียมกันอย่างไร ใครมีไอเดียอะไร