เราเป็นคนหนึ่งน้ะที่เคยมีโมเม้นนี้คือเราชอบรุ่นพี่ม.6ใน รร. เราก็เเอบชอบเขาตั้งปีกว่าๆจะ2ปีอ้ะเเหละ ล้ะพอวันจบเราเอาของไปให้เขาเเต่เราไม่ได้บอกว่าเราอ้ะชอบพี่เขาน้ะ เพราะตอนนั้นเราร้องไห้555+ ล้ะเราก็งงว่าพี่เขามองมาตลอด(เราร้องไห้ตั้งเเต่ก่อนให้ของ) เราก็รู้สึกเเปลกๆเเต่เราก็ไม่ได้คิดไร เเต่เราก็เเปลกใจน้ะว่าพี่เขาไม่วางของที่เราให้ไปเลยถือไว้ตลอดทั้งๆเขาเข้าไปในห้องเรียนเขาหลายรอบไม่ว่าจะทำอะไรก็ถือไว้หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอพี่เขาเลยล้ะไม่ได้ติดต่อ จนล่าสุดวันนี้เราไป รร เเล้วเช็คอินโรงเรียน สักพักพี่คนที่เราเเอบชอบก็มาเม้นว่า "ไม่มีพี่ล้ะเดอออ" มันทำให้เราฉุกคิดอีกทีเราเลยไปถามพี่ของเราที่รู้เรื่องล้ะเรามารู้ที่หลังว่าพี่เขารู้ว่าเราชอบพี่เขาตั้งนานเเล้ว เเต่เขาก็ทำเเบบไม่รู้ว่าเราชอบเขา เเต่เราชอบเขาอยู่อย่าง1น้ะคือเขาไม่เคยเปลี่ยนไป ตอนที่ยังไม่รู้ว่าเราชอบ เขาก็ยิ้มให้เรารับไหว้เราทักเราที่ รร ตอนที่เขารู้เขาก็ยังเหมือนเดิม
ยิ้มเหมือนเดิม ทักเราเหมือนเดิม รับไหว้เหมือนเดิม ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากจะเจอพี่เขาอีกน้ะ อยากจะกอดอีกครั้งหนึ่ง
อยากจะคุยต่อหน้า
อยากจะบอกความในใจให้เขารู้มากกว่าที่เขารู้ 😂
อยากจะบอกทุกคนที่เเอบชอบคนอื่นอยู่ ถ้ามีโอกาสก็รีบๆบอกคนคนนั้นก่อนที่จะไม่ได้เจออีกน้ะ