สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
เราคบกับแฟนมาได้ปีกว่าค่ะ เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อยู่หอด้วยกัน ต่างคนต่างทำงาน เย็นมาก็เจอกัน ทุกวัน พอนานเข้า เราก็เริ่มอึดอัด แฟนเราหวงมากขึ้น ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนก็ไม่ได้ เฟสเราก็เช็คตลอด ไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลย ทะเลาะกันบ่อยมาก เราไม่เคยจะเข้าใจกันเลย และเรากับเขาก็เหนื่อยมากทั้งคู่ เราเลยตัดสินใจเลิกกัน ต่างคนต่างรักแต่มันคงถึงทางตันแล้ว เราย้ายมาอยู่ที่บ้าน ก็มีคุยๆกันบ้าง เพราะความคิดถึง เขาก็หึงหวงเราเหมือนเดิมเหมือนเป็นแฟน แต่สถานะของเราคือไม่ใช่แฟน พอเวลาผ่านไป3 เดือน เราเคยคิดว่าจะกลับไปคุยกัน แต่.. เราเดินมาไกลแล้ว ถ้ากลับไป ก็เหมือนกลับไปอ่านหนังสือเล่มเดิม เราเลยตัดสินใจคุยกับคนอื่นจะได้ลืมเขาสักที พอเขารุ้ว่าเราคุยกับคนอื่น เขาก็คงเสียใจแหล่ะ เราทำให้เขาเจ็บ ถ้าไม่ทำแบบนี้เราคงตัดกันไม่ขาดแน่ๆ และหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ตลอดเวลา เราก็คิดถึงเขามาก คงเป็นเพราะความผูกพันธ์จากที่เราอยู่ด้วยกันแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ตอนนี้เราเลิกกับเขาผ่านมา เกือบปีแล้วแหล่ะ เราเลยตัดสินใจทักเขาไป บอกคิดถึง เขาก็คิดถึงเรา เราเลยได้กลับมาคุยกัน  แต่ พอเอาเข้าจริงๆแล้ว เรากลับเฉยๆ เวลาที่เขากอด มันกลายเป็นอ้อมกอดที่ไร้ความอบอุ่น เขาบอกเขารักเราและยังรอเรากลับมาเป็นเหมือนเดิม บางครั้งเราก็ชินกับการ ฟังเพลง ดูยูทูป ดูหนัง เพื่อฆ่าเวลา ไม่ต้องคุยกับใคร ไม่ต้องไปวุ่นวายกับใคร มีเหงาบ้าง แต่ก็อยู่ได้ กลายเป็นคนที่หวงความโสด  แท้ที่จริงแล้ว เราก็แค่คิดถึง แต่เราไม่ได้รักเขาแล้ว เราผิดเอง ที่กลับไปคุยกับเขา ทั้งๆที่เขาทำใจได้แล้วแท้ๆ วันนี้เราเลยตัดสินใจที่จะไม่คุยกับเขาต่อ เราทำเขาเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า เราไม่หน้าไปให้ความหวังเขาเลย ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้คิดจะกลับไปหาเขาตั้งแต่แรก จะด่าเราก็ได้นะเราไม่ว่าเรารู้สึกผิดจริงๆ