คือตั้งเเต่เด็กละผมติดanimeมากดูตลอดเลยเพราะตอนเด็กพ่อกับเเม่ทำงานทั้งคู่ผมเลยอยู่บ้านคนเดียวตอนปิดเทอมผมเลยมีเเต่tvผมเลยดูanimeตั้งเเต่ป1 ป2 มั้ง คือเวลาไม่มีคนอยู่ผมจะเต็มขั้นเลยเเบบกระโดดไปมาจิตนาการว่ามีพลังโน่นนี่เอาเป็นว่าเต็มสูบเลยเเต่เวลามีคนมาปุป ผมจะทำเป็นไม่มีอะไร เเบบ คือมันน่าอาย ตอนนี้ก็ยังเป็นเเต่มันเป็นทางความคิดอะ คือความคิดผมนี่ไปโลกหน้าเลยอะเเบบ "ฮึ ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดทีนี้เราก็ บลา บลา บลา.. "คือเเบบเหมือนเป็น จูนิเบียวเเต่ยังคงรู้ถึงความจริง เช่นตอนผมเล่น การ์ด ในหัวผมมันเเบบ เเต่ผม เเสดงออกเเบบปกติ เเบบ ชั่งใจข้างในอะ ผมเป็นไรกันเเน่เนี่ย หรือผมมี  2 บุคลิก  จูนิเบียวกับปกติ