คือเรื่องของเรื่องคือ....
ตอนนี้เราอยู่เกาหลี มีแฟนเป็นคนเกาหลี เราทำงานที่บ้านเค้า บ้านเค้าเปิดธุรกิจร้านคอม ร้านเกม 24 ชั่วโมง
ตอนแรกเราก็มีงานทำของเรานะ แต่ที่ทำงานเราอยู่ไกล เค้าต้องขับรถ 3 ชั่วโมง ทุก ศ , ส , อ แบบนี้เป็นเวลา 3 เดือนน่าจะได้
จากนั้นเค้าเริ่มเสนอให้เราไปทำงานที่ร้านเค้า แค่เฝ้าที่น่าคาวด์เตอร์ คอยคิดเงิน แล้วมีทำอะไรไปเสริฟลูกค้าบ้าง แล้วก็ทำความสะอาดที่นั่งเมื่อลูกค้ากลับ
ปล. เค้ามีลูกแล้วค่ะ และยังไม่ได้หย่ากับภรรยาของเค้า คือตอนนี้ภรรยาเค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ที่หย่าไม่ได้เพราะถ้าหย่าภรรยาเค้าจะเอาลูกไปเลี้ยง ซึ่งเค้าก็ไม่ยอม เพราะแม่เค้าก็รักหลานมาก จึงหย่าไม่ได้ และพ่อกับแม่เค้าก็ไม่รู้ว่าภรรยาเค้ามีสามีคนใหม่แล้ว คิดว่าแค่เลิกกัน
ปล.2 เค้าอายุ 40 ส่วนฉันอายุ 23
เรื่องงานมันไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ งานราบรื่นดี
แต่ที่สิ่งเปลี่ยนไปคือเค้า....
คือเรารู้สึกว่าเมื่อก่อนเค้ารักเรามากกว่านี้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเค้ามองเราแค่พนักงานคนหนึ่ง ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแบบได้ชัดเจนมากค่ะ
จนตอนนี้เราเริ่มไม่เหลือความรู้สึกรักเค้าเลย รู้สึกรักเค้าน้อยลง รู้สึกว่าเค้าแค่แคร์เราเพราะเราทำงานให้เค้าแค่นั้น...
ประเด็นที่ฉันรู้สึกอยากเลิก
1.ฉันเคยถามว่าเมื่อไหร่ คุณจะพาไปเปิดตัวกับพ่อแม่คุณ ให้เค้ารู้ว่าเราคบกัน ... เค้าบอกว่าบอกไม่ได้ คนเกาหลีเค้าไม่บอกพ่อแม่ว่าคบกับใครจนกว่าจะหมั่นใจว่าจะเอาคนนี้เป็นคู่ชีวิตจริงๆ ประมาณนั้น.. ( เรื่องนี้ก็เป็นอีกเหตุผลที่เราอยากจะออกจากชีวิตของเค้า เพราะเท่าที่เราดูแล้ว มันคงไม่มีวันนั้น เพราะเค้ากังวลเรื่องลูก )
คือทุกวันนี้อยู่แบบไม่มีตัวตน มีแค่เค้ากับฉันที่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน ว่าเรากำลังคบกัน
2. เมื่อเราถามเค้าว่าเค้ารักเราจริงไหม ? ทุกคนต้องบอกว่าจริงอยู่แล้ว!!! เค้ามักจะพูดว่าให้เราเข้าใจเค้า ให้เราเข้าใจครอบครัวเค้า ที่เป็นอยู่ฉันเข้าใจที่สุด ยอมที่สุด ไม่ว่าจะอะไรฉันจะยอมเสมอ...
ฉันถามเค้าว่า คุณรู้ไหมทำไมฉันตัดสินใจเลือกที่จะมาอยู่กับคุณ มาทำงานกับคุณ ทั้งๆที่เงินเดือนได้น้อยมาก ถ้าเทียบกับงานที่ฉันทำมาก่อนน่านี้ ...
เค้าถามฉะนกลับว่ามา.. คุณต้องการสื่อความหมายว่าอะไร ต้องการบอกอะไรหรอ?
แค่นี้เค้ายังไม่รู้อีกหรอว่าเราหมายความว่า เรายอมทิ้งสิ่งที่มีค่าเพื่อมาอยู่กับเค้าเลยนะ เพราะเรารักเค้ามากไง เพราะรักไง.....
3. ห้ามฉันไม่ให้ไปเที่ยวผับ ฉันไม่มีเพื่อนสักคนนอกจาก พี่ที่ทำงานเก่า แต่กว่าเค้าจะมีเวลาว่างไปนั้นนี้ก็นานพอสมควร 1 เดือนมีวันหยุดแค่ 1 วัน เมื่อฉันไป แต่เมื่อย้ายมาอยู่กับเค้า เค้าคือทุกอย่างในชีวิตของฉันที่ฉันสามารถคุยด้วยได้
และเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ไปเที่ยวคาราโอเกะผู้หญิง เพื่อแลกกับการที่ฉันไม่ไปเที่ยวผับเมื่อเวลาที่พี่ที่ทำงานของฉันมีวันหยุด โอเค ฉันตอบตรง
แต่อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันขอเค้าไปหาพี่ที่ทำงานเก่าเพราะอยากกินกับข้าวไทย อยากคุยตามประสาผู้หญิง เค้าก็ยังย้ำเรื่องผับว่าห้ามไป ฉันก็ไม่ไป
แต่.... กับเป็นเค้าเองที่ผิดสัญญา เค้าไปโดยการที่โกหกเรา ( ฉันไม่เคยห้ามเค้า ว่าไม่ให้ไป แต่ถ้าไปบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าไป ฉันอยากติดต่อเค้าได้ตลอดเวลา แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะไม่ไปจะทำตามสัญญา )
ถ้าบอกฉันดีๆ ฉันไม่เคยโกธร แต่นี้มาโกหกกัน และฉันจับได้ฉันรู้ว่าเค้าไป มันเสียความรู้สึกมากๆค่ะบอกเลย แต่ฉันก็บอกว่าฉันจะให้โอกาสอีกแค่รั้งเดียว ถ้าทำอีก เราเลิก แต่เมื่อมีครั้งแรกย่อมมีครั้งต่อไป....
ทั้งหมดที่เล่ามานี้คือเหตุผลที่อยากเลิกคะ เพราะไม่อยากเสียใจเสียความรู้สึกไปมากกว่านี้... เพราะตอนนี้ฉันยังพอทำใจได้ ถ้าเราเป็นแค่พี่น้องกัน หรืออาจจะเป็นแค่ลูกจ้างกับลูกน้อง ฉันยังจะพอทำใจได้ทัน
ทุกคนคิดว่ายังไงค่ะ อยากให้ช่วยออกความเห็น อยากรู้แง่คิดของแต่ละคน รบกวนด้วยนะค่ะ
เลิกกับแฟนดีไหมค่ะ
ตอนนี้เราอยู่เกาหลี มีแฟนเป็นคนเกาหลี เราทำงานที่บ้านเค้า บ้านเค้าเปิดธุรกิจร้านคอม ร้านเกม 24 ชั่วโมง
ตอนแรกเราก็มีงานทำของเรานะ แต่ที่ทำงานเราอยู่ไกล เค้าต้องขับรถ 3 ชั่วโมง ทุก ศ , ส , อ แบบนี้เป็นเวลา 3 เดือนน่าจะได้
จากนั้นเค้าเริ่มเสนอให้เราไปทำงานที่ร้านเค้า แค่เฝ้าที่น่าคาวด์เตอร์ คอยคิดเงิน แล้วมีทำอะไรไปเสริฟลูกค้าบ้าง แล้วก็ทำความสะอาดที่นั่งเมื่อลูกค้ากลับ
ปล. เค้ามีลูกแล้วค่ะ และยังไม่ได้หย่ากับภรรยาของเค้า คือตอนนี้ภรรยาเค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ที่หย่าไม่ได้เพราะถ้าหย่าภรรยาเค้าจะเอาลูกไปเลี้ยง ซึ่งเค้าก็ไม่ยอม เพราะแม่เค้าก็รักหลานมาก จึงหย่าไม่ได้ และพ่อกับแม่เค้าก็ไม่รู้ว่าภรรยาเค้ามีสามีคนใหม่แล้ว คิดว่าแค่เลิกกัน
ปล.2 เค้าอายุ 40 ส่วนฉันอายุ 23
เรื่องงานมันไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ งานราบรื่นดี
แต่ที่สิ่งเปลี่ยนไปคือเค้า....
คือเรารู้สึกว่าเมื่อก่อนเค้ารักเรามากกว่านี้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเค้ามองเราแค่พนักงานคนหนึ่ง ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแบบได้ชัดเจนมากค่ะ
จนตอนนี้เราเริ่มไม่เหลือความรู้สึกรักเค้าเลย รู้สึกรักเค้าน้อยลง รู้สึกว่าเค้าแค่แคร์เราเพราะเราทำงานให้เค้าแค่นั้น...
ประเด็นที่ฉันรู้สึกอยากเลิก
1.ฉันเคยถามว่าเมื่อไหร่ คุณจะพาไปเปิดตัวกับพ่อแม่คุณ ให้เค้ารู้ว่าเราคบกัน ... เค้าบอกว่าบอกไม่ได้ คนเกาหลีเค้าไม่บอกพ่อแม่ว่าคบกับใครจนกว่าจะหมั่นใจว่าจะเอาคนนี้เป็นคู่ชีวิตจริงๆ ประมาณนั้น.. ( เรื่องนี้ก็เป็นอีกเหตุผลที่เราอยากจะออกจากชีวิตของเค้า เพราะเท่าที่เราดูแล้ว มันคงไม่มีวันนั้น เพราะเค้ากังวลเรื่องลูก )
คือทุกวันนี้อยู่แบบไม่มีตัวตน มีแค่เค้ากับฉันที่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน ว่าเรากำลังคบกัน
2. เมื่อเราถามเค้าว่าเค้ารักเราจริงไหม ? ทุกคนต้องบอกว่าจริงอยู่แล้ว!!! เค้ามักจะพูดว่าให้เราเข้าใจเค้า ให้เราเข้าใจครอบครัวเค้า ที่เป็นอยู่ฉันเข้าใจที่สุด ยอมที่สุด ไม่ว่าจะอะไรฉันจะยอมเสมอ...
ฉันถามเค้าว่า คุณรู้ไหมทำไมฉันตัดสินใจเลือกที่จะมาอยู่กับคุณ มาทำงานกับคุณ ทั้งๆที่เงินเดือนได้น้อยมาก ถ้าเทียบกับงานที่ฉันทำมาก่อนน่านี้ ...
เค้าถามฉะนกลับว่ามา.. คุณต้องการสื่อความหมายว่าอะไร ต้องการบอกอะไรหรอ?
แค่นี้เค้ายังไม่รู้อีกหรอว่าเราหมายความว่า เรายอมทิ้งสิ่งที่มีค่าเพื่อมาอยู่กับเค้าเลยนะ เพราะเรารักเค้ามากไง เพราะรักไง.....
3. ห้ามฉันไม่ให้ไปเที่ยวผับ ฉันไม่มีเพื่อนสักคนนอกจาก พี่ที่ทำงานเก่า แต่กว่าเค้าจะมีเวลาว่างไปนั้นนี้ก็นานพอสมควร 1 เดือนมีวันหยุดแค่ 1 วัน เมื่อฉันไป แต่เมื่อย้ายมาอยู่กับเค้า เค้าคือทุกอย่างในชีวิตของฉันที่ฉันสามารถคุยด้วยได้
และเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ไปเที่ยวคาราโอเกะผู้หญิง เพื่อแลกกับการที่ฉันไม่ไปเที่ยวผับเมื่อเวลาที่พี่ที่ทำงานของฉันมีวันหยุด โอเค ฉันตอบตรง
แต่อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันขอเค้าไปหาพี่ที่ทำงานเก่าเพราะอยากกินกับข้าวไทย อยากคุยตามประสาผู้หญิง เค้าก็ยังย้ำเรื่องผับว่าห้ามไป ฉันก็ไม่ไป
แต่.... กับเป็นเค้าเองที่ผิดสัญญา เค้าไปโดยการที่โกหกเรา ( ฉันไม่เคยห้ามเค้า ว่าไม่ให้ไป แต่ถ้าไปบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าไป ฉันอยากติดต่อเค้าได้ตลอดเวลา แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะไม่ไปจะทำตามสัญญา )
ถ้าบอกฉันดีๆ ฉันไม่เคยโกธร แต่นี้มาโกหกกัน และฉันจับได้ฉันรู้ว่าเค้าไป มันเสียความรู้สึกมากๆค่ะบอกเลย แต่ฉันก็บอกว่าฉันจะให้โอกาสอีกแค่รั้งเดียว ถ้าทำอีก เราเลิก แต่เมื่อมีครั้งแรกย่อมมีครั้งต่อไป....
ทั้งหมดที่เล่ามานี้คือเหตุผลที่อยากเลิกคะ เพราะไม่อยากเสียใจเสียความรู้สึกไปมากกว่านี้... เพราะตอนนี้ฉันยังพอทำใจได้ ถ้าเราเป็นแค่พี่น้องกัน หรืออาจจะเป็นแค่ลูกจ้างกับลูกน้อง ฉันยังจะพอทำใจได้ทัน
ทุกคนคิดว่ายังไงค่ะ อยากให้ช่วยออกความเห็น อยากรู้แง่คิดของแต่ละคน รบกวนด้วยนะค่ะ