ถือเป็นเรื่องปกติครับ ในเมื่อเรามีความทรงจำที่ไม่ดีกับที่นั่น ในเมื่อเขาทำร้ายเราไว้พอสมควร มันก็เหมือนเป็นกรรมตามสนองเขาครับ
ผมก็ไม่ต่างอะไรกับคุณ ในเมื่อคุณรู้สึกผิดที่คิดแบบนั้น ผมขอแชร์ประสบการณ์ของผมนะครับ
บริษัทที่ผมเคยทำงานช่วงกลางปี -ปลายปี 2559 เพิ่งปิดกิจการเมื่อสิ้นปีที่แล้ว เพราะลูกสาวขึ้นมามีบทบาทในการบริหารงานแทนพ่อแล้วทำได้ไม่ดี ผมพยายามทำงานเต็มที่แทนคนเก่าที่ไม่ได้ลาออกแต่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผมเข้างานมิถุนายน แต่ต้องมาเคลียร์งานที่ค้างอยู่ตั้งแต่เดือนเมษายน  ได้เรียบร้อยพร้อมกับวางแนวทางป้องกันปัญหาที่เกิดขึ้นจากการที่คนเก่าทำงานแบบตัวเองรู้คนเดียว
แต่พอถึงเวลาประเมินผลงาน ลูกสาวเจ้าของให้ผมไม่ผ่านโปร โดยให้เหตุผลว่า แม้ผมจะทำงานได้ดีจริง แต่เขาต้องการคนที่แต่งตัวดี มีฐานะ มีรถยนต์ส่วนตัว มากกว่าผมที่นั่งรถเมล์มาทำงาน (ตำแหน่ง Export Document Officer นั่งทำงานที่ออฟฟิศอย่างเดียว แต่ต้องแต่ตัวดีเพื่อ?)
ส่วนพวกเขาพ่อ + แม่ + ลูกสาว ขับรถโรลส์รอยซ์มาทำงานคนละคัน
หลังจากนั้นผมก็ว่างงาน 3 เดือน แม่ต้องเอาสมบัติของครอบครัวเช่น ทอง หรือแผ่นเกม Playstation 4 ของผมไปขายเพื่อให้มีเงินใช้จ่ายในบ้าน สร้างความเดือดร้อนให้ผมมาก
แต่เมื่อสิ้นปีที่แล้ว หัวหน้าผมบอกว่า บริษัทปิดกิจการไปแล้ว โดยที่ครอบครัวผู้บริหารมีหนี้ติดตัวเกือบ 1,000 ล้านบาท ต้องขายรถหรูทั้ง 3 คัน และ รถคันอื่นๆเกือบหมด เพื่อมาใช้หนี้
ยอมรับว่า สะใจมากๆครับ ตอนนี้ผมมีงานที่มั่นคงทำ ผ่านโปรแล้ว ซื้อทองคืนแม่ไปแล้ว พร้อมพูดแบบสะใจกับแม่ว่า "บ้านเราแค่เสียทอง ไม่แย่เหมือนบางครอบครัวที่เสียรถโรลส์รอยซ์ และยังมีหนี้สินอีกจำนวนมาก" ไม่ต่างกับคุณเลย
แต่ในทางตรงกันข้าม ก็มีบางบริษัทที่ผมไม่ผ่านการทำลองงาน โดยที่เข้าใจดีว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด แต่ก็มีส่ง สคส ให้ช่วงปีใหม่ทุกปี และหากบริษัทใหม่ที่ผมทำต้องการบริการด้านที่บริษัทเก่าสามารถทำได้ ผมก็ติดต่อเขา ให้เขานำเสนอบริการและได้งานจากบริษัทใหม่ที่ผมทำ โดยที่ไม่นึกถึงเรื่องที่เขาให้ผมไม่ผ่านการประเมินเลย
เราไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นพระเอก - นางเอกหรอกครับ เปิดเผยด้านร้ายออกมาบ้างก็ได้ ไม่งั้นจะโดนเอาเปรียบครับ