ความเดิมจากตอนที่แล้ว
อ.Ectoplasm ที่ได้รับแจ้งว่านักเรียนที่ออกไปซื้อของข้างนอกยังไม่กลับมาจึงรับหน้าที่ไปตรวจดู (อิสึคุ)
ตอนนั้นเองอ. Hound Dog ก็ติดต่อมาว่าเขาจับกลิ่นผู้บุกรุกได้ที่เขตภูเขา 3 คน แต่พวกนั้นไม่ได้เคลื่อนไหวไปที่อื่นมาพักหนึ่งแล้ว เขาจึงอยากขอยืมร่างแยกของ Ectoplasm ไปสัก 4-5 ตนเผื่อไว้ ซึ่ง Ectoplasm ก็ไม่ขัดข้อง
เมื่อพวกเขามาถึง ก็พบแต่ Gentle กับ La Brava ทำให้ Hound Dog สอบสวนว่าอีกคนอยู่ไหน? เพราะเมื่อมาถึงตรงนี้เขาก็รู้ว่ากลิ่นของคนที่หายไปนั้นเป็นกลิ่นของนักเรียนของที่นี่?!
Gentle ที่รู้ว่าไม่สามารถปิดบังได้ จึงยอมรับว่าเด็กนักเรียนที่ว่าอยู่ไม่ห่างออกไปนัก ส่วนเขานั้นไม่มีความคิดที่จะต่อสู้อีกต่อไปแล้ว และเด็กผู้หญิงที่อยู่กับเขาก็เพียงแค่โดนเขาลักพาตัวและใช้งานเท่านั้น
ทันใดนั้นอิสึคุก็มาถึง และยอมรับตรงๆว่า Gentle ต้องการจะมาก่อกวนงานโรงเรียน และเมื่อเขามาพบเข้าก็มีการใช้กำลังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว
ทั้ง Hound Dog และ Ectoplasm ที่เห็นชัดๆว่านั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก็ยอมให้เรื่องมันจบเพียงเท่านี้และติดต่อกลับไปที่ทางโรงเรียนว่าเป็นแค่ปัญหาผู้บุกรุกสถานที่เล็กน้อย ไม่ใช่ปัญหาระดับที่ต้องส่งสัญญาณเตือนภัยจนต้องยกเลิกงานวัฒนธรรม
จากนั้น Hound Dog ก็พาทั้ง Gentle และ La Brava ไปส่งสถานีตำรวจ ส่วน Ectoplasm ก็เตือนอิสึคุว่าคิวแสดงของห้อง 1-A คือ 10:00น. ซึ่งตอนนี้ก็ 9:17น.เข้าไปแล้วนะ...
อิสึคุจึงรีบไปเอาอุปกรณ์ที่เขาทิ้งไว้ข้างนอกตอนที่เจอกับ Gentle โดยมี Ectoplasm ตามไปด้วย
เมื่อเวลาแสดงของห้อง 1-A มาถึง เอริกับโทกาตะก็อยู่ในหมู่ผู้ชมด้วย และเอริก็ยิ้มออกเมื่อเห็นอิสึคุอยู่บนเวทีร่วมกับพวกเพื่อนๆด้วย
ย้อนไปก่อนหน้านั้นเล็กน้อย อาโอยามะที่เป็นห่วงก็เอาชุดของอิสึคุไปรอเจ้าตัวที่หน้าประตูโรงเรียนและเมื่อเห็นอิสึคุมาถึงก็ให้เขาไปเปลี่ยนชุดโดยด่วนเพราะจะถึงเวลาแล้ว!
อ.Ectoplasm จึงเตือนเพิ่มเติมว่าเขาควรจะเช็ดรอยคราบเลือดและฝุ่นบนหน้าให้เรียบร้อยด้วย
ตรงที่นั่งคนดู อ.ไอซาว่าและ Present Mic ก็อยู่ดูด้วย
(อ.ไอซาว่าเป็นผู้ดูแลเอริ ส่วน Present Mic โดดหน้าที่ตรวจการมาดู)
ซึ่งอ.ไอซาว่าก็กังวลนิดหน่อยว่าในหมู่คนดูนั้นมีพวกนักเรียนรุ่นพี่ที่ไม่สบายใจและสงสัยในตัว "ยุคใหม่ของยูเอย์" อย่างพวกห้อง 1-A และพวกนี้ไม่ได้มาดูเพื่อร่วมสนุกด้วย แต่มาเพื่อวิจารณ์ต่างหาก ถ้าทำแบบครึ่งๆกลางๆล่ะก็คงไม่สามารถทำให้พวกนี้ประทับใจได้แน่
แล้วก็ถึงเวลาเริ่มการแสดงดนตรี!
เปิดฉากด้วยการระเบิดของบาคุโก ตามมาด้วยเสียงของวงดนตรีของคามินาริ, โมโมะ และโทโกยามิ โดยมีเสียงอันก้องกังวาลของจิโร่!!
ทีมเต้นก็ทุ่มเทแรงกายเต้นกันสุดพลัง! และก็มาถึงส่วนพิเศษ! อิสึคุกับอาโอยามะเต้นเข้าจังหวะกันอย่างสมบูรณ์แบบ! แล้วอิสึคุก็โยนอาโอยามะขึ้นสูง ตามด้วยอาโอยามะปล่อยเลเซอร์จากช่องปล่อยแสงทั่วชุดของเขาจนเหมือนมีดอกไม้ไฟปะทุขึ้นเหนือเวที!!
(โอจิโร่ช่วยโดดขึ้นไปรับอาโอยามะตอนขาลง)
หลังจากนั้นบรรดานักเต้นก็วิ่งกลับเข้าไปด้านหลัง? ทำให้บรรดาผู้ชมสงสัยว่าจบแล้วหรือ?
แต่ไม่ใช่หรอก พวกเขากำลังเตรียมการเพื่อตอนจบสุดยิ่งใหญ่ต่างหาก!!
เริ่มจากมิเนตะสร้างลูกบอลเหนียวจำนวนมากให้เมโซโยนขึ้นไปบนเพดาน
จากนั้นให้เซโระสร้างเทปใสจำนวนมากพุ่งออกไปจากด้านบน ให้ไปติดกับลูกบอลเหนียวบนเพดาน!
โทโดโรกิสร้างน้ำแข็งเกาะลงบนสายเทปทำให้เกิดสะพานน้ำแข็งงดงามจำนวนมาก!
พร้อมกันนั้นโมโมะก็สร้างปืนยิงพลุออกจากแขนแล้วยิงออกไปเสริม รวมทั้งอิสึคุก็พาตัวอาโอยามะที่ผูกเชือกไว้หมุนส่องแสงเป็นลูกไฟดิสโก้ เสริมด้วยการให้โคดะควบคุมนกให้ขยับสปอร์ตไลท์ไปรอบๆด้วย!!
แล้วก็ถึงเวลาให้ผู้ชมร่วมสนุกด้วย สึยุจังวิ่งไปบนสะพานน้ำแข็งพร้อมพาเอาโอจาโกะห้อยไปด้านล่าง โดยให้ผู้ที่ต้องการร่วมสนุกยกมือขึ้นให้โอจาโกะแตะมือให้ร่างกายลอยขึ้น!
เมโซโยนทีมเต้นขึ้นไปเต้นประกอบดนตรีบนสะพานน้ำแข็ง! คามินาริวิ่งบนเพดานพร้อมใช้มือใบมีดตะไบก้อนน้ำแข็งทำผงน้ำแข็งโปรยลงไปด้านล่าง! คามินาริให้โอจาโกะทำให้ตัวเองลอยแล้วให้ซาโต้โยนไปให้เขาเล่นกีตาร์กลางอากาศ!
ฮากากุเระใช้พลังหักเหแสงทำให้ประกายแสงรอบตัวเจิดจ้าขึ้นไปอีก!
อาชิโดะตามไปดูแลพวกแขกที่ร่วมลอยตัวโดยใช้เทปของเซโระติดตัวแขกไว้กับสะพานน้ำแข็งเพื่อไม่ให้ลอยไปไกลเกินไป
ส่วนอีดะ...แค่เต้นท่าหุ่นยนต์บนเวที
อีกด้านหนึ่ง จิโร่ เคียวกะ ก็นึกถึงเหตุการณ์ในตอนที่เธอบอกกับพ่อแม่เรื่องอนาคตของตัวเธอ
เคียวกะ : พ่อคะ, แม่คะ...
เคียวกะ : หนูอยากเป็นฮีโร่ค่ะ
เคียวกะ : หนูจะไม่...เป็นนักดนตรีค่ะ
เคียวกะ : ขอโทษด้วยนะคะ...
หลังจากมองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง พ่อกับแม่ของเคียวกะก็ตอบลูกสาวคนเดียวของพวกตนว่า
พ่อ : ทำไมต้องน้ำตาซึมด้วยล่ะ?! เฮ้ๆ!
พ่อ : ลูกจะเลือกเป็นอะไรก็ได้ที่ลูกมีใจรักนะ ทั้งแม่แล้วก็พ่อก็มาเป็นนักดนตรีเพราะพวกเรามีความสุขกับมันนะ
พ่อ : ในตอนเริ่มต้นน่ะ มันก็แค่ว่าลูกจะสนุกกับมันหรือเปล่า ไม่ว่าจะเพราะว่ามันเจ๋งดี หรือเพราะลูกเล่นเก่ง
พ่อ : แค่เรื่องธรรมดาแบบนั้นล่ะ
แม่ : แต่เมื่อลูกคิดพิจารณาอะไรมาอย่างถี่ถ้วนเป็นเวลานานแล้ว
แม่ : ลูกก็จะคิดขึ้นมาว่า "จะสามารถทำอะไรเพื่อคนอื่นได้บ้าง?"
แม่ : ในแง่นั้น ไม่ว่าจะนักดนตรีหรือฮีโร่ก็ไม่ต่างกัน จริงไหม?
ด้วยการแสดงของคนทั้งห้องและการร้องเพลงอย่างสุดหัวใจของเคียวกะ แม้แต่พวกคนดูที่มีอคติในตอนแรกก็ยังต้องสนุกไปกับการแสดงของพวกเขา!
และที่สำคัญที่สุด...
ตรงที่นั่งคนดู โทกาตะมองดูใบหน้าของเอริที่เขาอุ้มไว้ในมือเพื่อให้เห็นการแสดงได้ชัดๆ...
"อา มิโดริยะคุง!!"
"เซอร์!!"
"พวกคุณเห็นหรือเปล่า?"
"มิโดริยะคุง!?"
"เซอร์ไนท์อาย!!"
"เธอยิ้ม"
"เธอสามารถยิ้มได้แล้ว!!"
ความเป็นอริของเหล่าคนดูถูกทำลายอย่างราบคาบ! เด็กหญิงตัวน้อยถูกปลดปล่อยจากความมืดที่กักขังเธอเอาไว้แล้ว!!
Spoil Boku no Hero Academia 182 : งานวัฒนธรรม!! ปลดปล่อยออกมาเลย!!
อ.Ectoplasm ที่ได้รับแจ้งว่านักเรียนที่ออกไปซื้อของข้างนอกยังไม่กลับมาจึงรับหน้าที่ไปตรวจดู (อิสึคุ)
ตอนนั้นเองอ. Hound Dog ก็ติดต่อมาว่าเขาจับกลิ่นผู้บุกรุกได้ที่เขตภูเขา 3 คน แต่พวกนั้นไม่ได้เคลื่อนไหวไปที่อื่นมาพักหนึ่งแล้ว เขาจึงอยากขอยืมร่างแยกของ Ectoplasm ไปสัก 4-5 ตนเผื่อไว้ ซึ่ง Ectoplasm ก็ไม่ขัดข้อง
เมื่อพวกเขามาถึง ก็พบแต่ Gentle กับ La Brava ทำให้ Hound Dog สอบสวนว่าอีกคนอยู่ไหน? เพราะเมื่อมาถึงตรงนี้เขาก็รู้ว่ากลิ่นของคนที่หายไปนั้นเป็นกลิ่นของนักเรียนของที่นี่?!
Gentle ที่รู้ว่าไม่สามารถปิดบังได้ จึงยอมรับว่าเด็กนักเรียนที่ว่าอยู่ไม่ห่างออกไปนัก ส่วนเขานั้นไม่มีความคิดที่จะต่อสู้อีกต่อไปแล้ว และเด็กผู้หญิงที่อยู่กับเขาก็เพียงแค่โดนเขาลักพาตัวและใช้งานเท่านั้น
ทันใดนั้นอิสึคุก็มาถึง และยอมรับตรงๆว่า Gentle ต้องการจะมาก่อกวนงานโรงเรียน และเมื่อเขามาพบเข้าก็มีการใช้กำลังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว
ทั้ง Hound Dog และ Ectoplasm ที่เห็นชัดๆว่านั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก็ยอมให้เรื่องมันจบเพียงเท่านี้และติดต่อกลับไปที่ทางโรงเรียนว่าเป็นแค่ปัญหาผู้บุกรุกสถานที่เล็กน้อย ไม่ใช่ปัญหาระดับที่ต้องส่งสัญญาณเตือนภัยจนต้องยกเลิกงานวัฒนธรรม
จากนั้น Hound Dog ก็พาทั้ง Gentle และ La Brava ไปส่งสถานีตำรวจ ส่วน Ectoplasm ก็เตือนอิสึคุว่าคิวแสดงของห้อง 1-A คือ 10:00น. ซึ่งตอนนี้ก็ 9:17น.เข้าไปแล้วนะ...
อิสึคุจึงรีบไปเอาอุปกรณ์ที่เขาทิ้งไว้ข้างนอกตอนที่เจอกับ Gentle โดยมี Ectoplasm ตามไปด้วย
เมื่อเวลาแสดงของห้อง 1-A มาถึง เอริกับโทกาตะก็อยู่ในหมู่ผู้ชมด้วย และเอริก็ยิ้มออกเมื่อเห็นอิสึคุอยู่บนเวทีร่วมกับพวกเพื่อนๆด้วย
ย้อนไปก่อนหน้านั้นเล็กน้อย อาโอยามะที่เป็นห่วงก็เอาชุดของอิสึคุไปรอเจ้าตัวที่หน้าประตูโรงเรียนและเมื่อเห็นอิสึคุมาถึงก็ให้เขาไปเปลี่ยนชุดโดยด่วนเพราะจะถึงเวลาแล้ว!
อ.Ectoplasm จึงเตือนเพิ่มเติมว่าเขาควรจะเช็ดรอยคราบเลือดและฝุ่นบนหน้าให้เรียบร้อยด้วย
ตรงที่นั่งคนดู อ.ไอซาว่าและ Present Mic ก็อยู่ดูด้วย
(อ.ไอซาว่าเป็นผู้ดูแลเอริ ส่วน Present Mic โดดหน้าที่ตรวจการมาดู)
ซึ่งอ.ไอซาว่าก็กังวลนิดหน่อยว่าในหมู่คนดูนั้นมีพวกนักเรียนรุ่นพี่ที่ไม่สบายใจและสงสัยในตัว "ยุคใหม่ของยูเอย์" อย่างพวกห้อง 1-A และพวกนี้ไม่ได้มาดูเพื่อร่วมสนุกด้วย แต่มาเพื่อวิจารณ์ต่างหาก ถ้าทำแบบครึ่งๆกลางๆล่ะก็คงไม่สามารถทำให้พวกนี้ประทับใจได้แน่
แล้วก็ถึงเวลาเริ่มการแสดงดนตรี!
เปิดฉากด้วยการระเบิดของบาคุโก ตามมาด้วยเสียงของวงดนตรีของคามินาริ, โมโมะ และโทโกยามิ โดยมีเสียงอันก้องกังวาลของจิโร่!!
ทีมเต้นก็ทุ่มเทแรงกายเต้นกันสุดพลัง! และก็มาถึงส่วนพิเศษ! อิสึคุกับอาโอยามะเต้นเข้าจังหวะกันอย่างสมบูรณ์แบบ! แล้วอิสึคุก็โยนอาโอยามะขึ้นสูง ตามด้วยอาโอยามะปล่อยเลเซอร์จากช่องปล่อยแสงทั่วชุดของเขาจนเหมือนมีดอกไม้ไฟปะทุขึ้นเหนือเวที!!
(โอจิโร่ช่วยโดดขึ้นไปรับอาโอยามะตอนขาลง)
หลังจากนั้นบรรดานักเต้นก็วิ่งกลับเข้าไปด้านหลัง? ทำให้บรรดาผู้ชมสงสัยว่าจบแล้วหรือ?
แต่ไม่ใช่หรอก พวกเขากำลังเตรียมการเพื่อตอนจบสุดยิ่งใหญ่ต่างหาก!!
เริ่มจากมิเนตะสร้างลูกบอลเหนียวจำนวนมากให้เมโซโยนขึ้นไปบนเพดาน
จากนั้นให้เซโระสร้างเทปใสจำนวนมากพุ่งออกไปจากด้านบน ให้ไปติดกับลูกบอลเหนียวบนเพดาน!
โทโดโรกิสร้างน้ำแข็งเกาะลงบนสายเทปทำให้เกิดสะพานน้ำแข็งงดงามจำนวนมาก!
พร้อมกันนั้นโมโมะก็สร้างปืนยิงพลุออกจากแขนแล้วยิงออกไปเสริม รวมทั้งอิสึคุก็พาตัวอาโอยามะที่ผูกเชือกไว้หมุนส่องแสงเป็นลูกไฟดิสโก้ เสริมด้วยการให้โคดะควบคุมนกให้ขยับสปอร์ตไลท์ไปรอบๆด้วย!!
แล้วก็ถึงเวลาให้ผู้ชมร่วมสนุกด้วย สึยุจังวิ่งไปบนสะพานน้ำแข็งพร้อมพาเอาโอจาโกะห้อยไปด้านล่าง โดยให้ผู้ที่ต้องการร่วมสนุกยกมือขึ้นให้โอจาโกะแตะมือให้ร่างกายลอยขึ้น!
เมโซโยนทีมเต้นขึ้นไปเต้นประกอบดนตรีบนสะพานน้ำแข็ง! คามินาริวิ่งบนเพดานพร้อมใช้มือใบมีดตะไบก้อนน้ำแข็งทำผงน้ำแข็งโปรยลงไปด้านล่าง! คามินาริให้โอจาโกะทำให้ตัวเองลอยแล้วให้ซาโต้โยนไปให้เขาเล่นกีตาร์กลางอากาศ!
ฮากากุเระใช้พลังหักเหแสงทำให้ประกายแสงรอบตัวเจิดจ้าขึ้นไปอีก!
อาชิโดะตามไปดูแลพวกแขกที่ร่วมลอยตัวโดยใช้เทปของเซโระติดตัวแขกไว้กับสะพานน้ำแข็งเพื่อไม่ให้ลอยไปไกลเกินไป
ส่วนอีดะ...แค่เต้นท่าหุ่นยนต์บนเวที
อีกด้านหนึ่ง จิโร่ เคียวกะ ก็นึกถึงเหตุการณ์ในตอนที่เธอบอกกับพ่อแม่เรื่องอนาคตของตัวเธอ
เคียวกะ : พ่อคะ, แม่คะ...
เคียวกะ : หนูอยากเป็นฮีโร่ค่ะ
เคียวกะ : หนูจะไม่...เป็นนักดนตรีค่ะ
เคียวกะ : ขอโทษด้วยนะคะ...
หลังจากมองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง พ่อกับแม่ของเคียวกะก็ตอบลูกสาวคนเดียวของพวกตนว่า
พ่อ : ทำไมต้องน้ำตาซึมด้วยล่ะ?! เฮ้ๆ!
พ่อ : ลูกจะเลือกเป็นอะไรก็ได้ที่ลูกมีใจรักนะ ทั้งแม่แล้วก็พ่อก็มาเป็นนักดนตรีเพราะพวกเรามีความสุขกับมันนะ
พ่อ : ในตอนเริ่มต้นน่ะ มันก็แค่ว่าลูกจะสนุกกับมันหรือเปล่า ไม่ว่าจะเพราะว่ามันเจ๋งดี หรือเพราะลูกเล่นเก่ง
พ่อ : แค่เรื่องธรรมดาแบบนั้นล่ะ
แม่ : แต่เมื่อลูกคิดพิจารณาอะไรมาอย่างถี่ถ้วนเป็นเวลานานแล้ว
แม่ : ลูกก็จะคิดขึ้นมาว่า "จะสามารถทำอะไรเพื่อคนอื่นได้บ้าง?"
แม่ : ในแง่นั้น ไม่ว่าจะนักดนตรีหรือฮีโร่ก็ไม่ต่างกัน จริงไหม?
ด้วยการแสดงของคนทั้งห้องและการร้องเพลงอย่างสุดหัวใจของเคียวกะ แม้แต่พวกคนดูที่มีอคติในตอนแรกก็ยังต้องสนุกไปกับการแสดงของพวกเขา!
และที่สำคัญที่สุด...
ตรงที่นั่งคนดู โทกาตะมองดูใบหน้าของเอริที่เขาอุ้มไว้ในมือเพื่อให้เห็นการแสดงได้ชัดๆ...
"อา มิโดริยะคุง!!"
"เซอร์!!"
"พวกคุณเห็นหรือเปล่า?"
"มิโดริยะคุง!?"
"เซอร์ไนท์อาย!!"
"เธอยิ้ม"
"เธอสามารถยิ้มได้แล้ว!!"
ความเป็นอริของเหล่าคนดูถูกทำลายอย่างราบคาบ! เด็กหญิงตัวน้อยถูกปลดปล่อยจากความมืดที่กักขังเธอเอาไว้แล้ว!!