อ่าาาคือเรื่องมันเกิดจากความเหงาล้ะ555เลยไปเจอแอพๆนึง เราโพสระบายโน้นนี้เยอะมากกเราติดนิยายเราเลยโพสว่าอยากคุยกับใครสักคนโดยที่เราไม่ต้องรู้ว่าหน้าตาแบบไหนหรือชื่ออะไรเราแค่คุยเพื่อปรึกษาและระบายจนได้คุยกับคนคนนึงจนเรารู้สึกดี5555 เขาก็ดีสอนเราหลายอย่างมากแต่ด้วยความที่เราเป็นตัวเองมั้งเรากวนตีนเก่ง555ก็เม้นโพสโน้นโพสนี้ก็มีบางโพสจะเม้นไปเม้นมานาน จนยุๆเขาก็ทักมา555เราก็คุยนะเพราะแอพนี้มีแต่คนเหงาจนวันนึงเราไปกดรับคอลคนๆนึงเราไม่เคยกล้าคุยกับคนแปลกหน้านอกจากพิมนั้นเป็นครั้งแรกเราคุยกับเค้าเหมือนที่คุยกับเพื่อนเรามันก้ดีนะเขาดูหัวเราะแล้วก็แปลกใจ5555มันเหมือนปลดล็อคอะไรสักอย่างแล้วเราก็รู้ว่าเรากำลังตามหาอะไรเราไม่ได้ตามหาคนคุยแต่เราตามหาความมั่นใจในตัวเองต่างหากพอเรารู้แบบนี้แล้วมันทำให้เรารู้สึกแย่ที่ทำให้พวกเขาต้องมาคุยกับเราตอนนี้เราออกจากแอพนั้นมา ถ้าวันนึงเราฮีลตัวเองดีขึ้นแล้ว เราควรกลับไปมั้ย?