ปัจจุบัน ผมอายุ 19 แฟนผม 18 ปี เราคบกันได้เกือบ 2 ปีครับ ราวๆ 1 ปีกับอีก 8-9 เดือน
มีเรื่องทะเลาะระหองระแหง เป็นปกติครับ เธอเป็นคนเอาแต่ใจ ขี้วีน โมโหร้าย ใจร้อน อารมณ์ร้อน
พูดจาทำร้ายจิตใจผมหลายครั้ง ผมก็ทนครับ เพราะแรกๆที่คบกัน ผมเองก็แสบใช่ย่อย ทำสารพัด
นั่งเมา นอกใจ หนีเที่ยว หลายหนครับ จนเธอเจ็บมากๆ ทนผมไม่ได้ จึงทิ้งผมไปครั้งหนึ่ง
ผมจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองจนชนะใจเธอครับ แล้วเราก็กลับมารักกัน ผมเปลี่ยนไปเยอะ
เรารักกันมากๆ เป็นเวลาต่อเนื่องมา 1ปีครับ ไม่เคยมีปัญหาอะไรรุนแรง มีแต่แฟนผมหึงหวง
แต่ผมก็ทิ้งทุกอย่าง เปลี่ยนไปคนละคนเลยครับ เทคแคร์ดูแลเค้าทุกอย่าง
แล้วทีนี้ ช่วงปิดเทอม ผมทำงานพาร์ทไทม์ครับ ส่วนแฟนผมกลับไปอยู่บ้านยายที่ ตจว.
แรกๆก็โทรคุยกันปกตินะครับ แต่หลังๆแฟนผมเองก็ต้องเลี้ยงหลาน ผมเองก็ทำงานจนไม่มีเวลาให้กัน
ไม่ค่อยได้คุยได้โทร ข้อความก็ตอบกันไม่เป็นเวลา ผมถามเธอตอนเที่ยง เธอตอบตอนบ่าย
แฟนผมถามตอนเก้าโมง ผมตอบตอนเที่ยงงี้ก็มีครับ
เวลาผ่านไปได้ร่วมเดือนที่แฟนผมไปอยู่บ้านยาย กลับมากรุงเทพ เรานัดไปดูหนังกัน ทุกอย่างราบรื่นดีครับ
วันไปดูหนังก็ดูทุกอย่างแฮปปี้ดี แต่ผมเริ่มสังเกตุเห็นบางอย่างเปลี่ยนไป คือ
ปกติเธอเป็นคนติดผมมาก ชอบหยอกล้อ ชอบแหย่ชอบแกล้งผม แต่วันที่ไปดูหนังกัน คือเธอนิ่งมาก
เธอเฉยชาเหมือนเดินกันกับเพื่อน เธอไม่สนใจอะไรเท่าไหร่ ถามมาก็ตอบไป ไม่ค่อยยิ้มแย้ม ไม่เคยหัวเราะ
ก็เป็นงี้ไปจนเราจะแยกกัน ผมเซลฟี่กับเธอถ่ายไว้ลงสตอรี่ ว่าเราได้เจอกันแล้ว เธอเองก็เซลฟี่กับผมเช่นกัน พร้อมเขียนข้อความคล้ายๆกัน
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ลบทิ้ง
ผมก็เริ่มเอะใจ วันรุ่งขึ้น เธอขอผมไปเที่ยวกับน้าที่เยาวราช ซึ่งน้าของเธอชอบขับรถมาก ปกติเวลาไปก็จะมีน้ามีเธอแล้วก็ลูกของน้าเธอ
แต่วันนั้นเธอบอกผมว่า เธอนั่งรถเดินทางไปเอง ผมก็ไม่ได้สงสัยอะไรในเธอ เพียงแต่เอะใจนิดหน่อยเพราะปกติเธอเดินทางไปกับน้าเธอ
ตอนถึงเยาวราช เธอบอกว่าแบตโทรศัพท์เธอจะหมด แล้วเธอก็ไม่ได้เอาพาวเวอร์แบงค์ไป เธอเลยบอกเธอจะหายไป ไม่ค่อยได้ตอบข้อความผม
ซึ่งผมก็เข้าใจและไม่ได้ว่าอะไร แต่เธอเงียบหายไปมากๆ 5-6 ชม. (เธอออกจากบ้านตั้งแต่เช้า 8-9โมง แล้วมาตอบข้อความผมอีกที บ่าย2-3)
ผมก็ไม่ได้สงสัย คงจะยุ่ง เธอก็บอกน้าพาเที่ยวนี่ เธอก็ขอโทษที่ไม่ตอบข้อความไป ผมก็แกล้งงอนเธอไปภายในวันนั้น ตอนกลางคืนผมก็แกล้งไม่โทรไปให้รู้ว่างอน
แล้วเหตุก็เกิด เช้าวันรุ่งขึ้น.. ผมตื่นเช้าเตรียมตัวไปทำงาน (ผมทำงาน 8โมง เลิก 1ทุ่มกว่าๆเกือบ 2 ทุ่ม)
ช่วงที่ผมทำงานแฟนไม่ตื่น แต่ตอนพักเที่ยง ผมกำลังนั่งกินข้าว เธอตื่นมา แล้วเธอก็บอกผมว่า พี่คะ หนูมีเรื่องจะบอก
ผมก็เอะใจ ถ้ามาแบบนี้ต้องดราม่าแน่นอน เหมือนตอนเลิกกัน ผมก็เลยถามเธอไปว่ามีอะไร กลัวว่าพี่จะโกรธหรอ ผมก็บอกผมไม่ได้โกรธหายงอนแล้ว
แต่เธอก็บอกว่าไม่ใช่ เธอบอกผมว่า "ขอโทษนะ แต่หนูคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้ว หนูว่าหนูไม่เหมือนเดิม หนูใจเปลี่ยนไป หนูไม่ได้รักพี่เหมือนเดิมแล้ว เราพอกันแค่นี้เถอะ.." พอเธอพูดแบบนั้นผมก็เห็นภาพแฟลชแบคเลยครับ เธอเริ่มห่างหายเริ่มไม่สนใจผมมาเนิ่นนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เราห่างกัน
ผมเลยถามเธอว่ามันเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอบอกผมว่า มันตั้งนานแล้ว เธอก็ไม่รู้ สักพักแล้วที่ใจเปลี่ยนไป น่าจะเป็นช่วงที่เราห่างกัน
ผมจุกเลยครับ จังหวะนั้นข้าวเที่ยงที่กินอยู่นี่ไม่อร่อยครับกินไม่ลงพูดตรงๆ ผมก็บอกพี่ผิดอะไรรึเปล่า พี่เทคแคร์ดูแลเราดีตลอดนะ พี่ได้ทำอะไรผิดรึเปล่า พี่ขอโทษนะถ้าผิดไป มีแต่คำขอโทษครับจังหวะนั้น เพราะรู้แก่ใจครับว่าเธอคงไม่โอเคกับผมแล้ว เพราะเราทะเลาะกันบ่อยมากช่วงๆที่เราห่างกัน
อะไรที่ผมทำก็ผิดใจเธอไปหมด เธอก็บอกไม่ใช่พี่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ แต่หนูเปลี่ยนไปเอง หนูขอโทษ
แล้วเธอก็บอกผมว่า เราจบกันด้วยดีเถอะนะ ผมก็ตอบกลับไปว่า โอเค พี่เองก็เตรียมใจมานานพอสมควรเพราะสังเกตุเห็นมาตั้งนานแล้ว
เธอก็บอกว่าขอโทษผมนะที่เลือกแบบนี้
นี่แหละครับคือเรื่องราวที่ผมมาระบาย

และผมมีข้อสงสัยพี่น้องพันทิปทุกท่าน
ใจเรามันเปลี่ยนไปเพราะกาลเวลาได้ด้วยหรอครับ
ผมเองก็ดีกับเธอมาตลอดตั้งแต่เลิกกันไป 1 ครั้ง
ดูแลเทคแคร์ตลอด แล้วอยู่ๆเธอก็เปลี่ยนไป ทั้งที่ผมก็ยังคงเดิม ไม่ใจร้อน ไม่เที่ยว ไม่แอบนอกใจ มีแต่ความจริงใจให้เธอตลอด
แต่ผมก็ถามเธอนะครับว่า มีคนอื่นหรอ ทำไมถึงพูดแบบนี้ ถ้าจะพูดให้พี่ไม่เสียใจไม่เป็นไร ถ้ามีก็บอกว่ามี พี่โอเค
เธอก็ตอบผมนะครับ ว่าไม่มี ผมก็สงสัยว่ามันจะเป็นไปได้หรอครับที่เราจะเปลี่ยนไปง่ายๆแบบนี้
เธอบอกเธอพยายามกับความรู้สึกเธอแล้ว ทั้งตอนดูหนังด้วยกัน ตอนที่เดินเที่ยวกันในวันที่เรานัดเจอกัน
สิ่งที่ผมสงสัยคือ เพราะเวลาพาเธอเปลี่ยนไป หรือ เพราะเธอมีใครแต่ไม่กล้าบอกผมกันแน่ครับ