ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า อ่านกระทู้คนอื่นที่ดูแล้วก็จะงงๆว่า หนังจบแบบเสียน้ำตา แต่จบแบบHappy คือยังไง

ชื่อนักแสดง และชื่อในภาพยนตร์
เจน   ญาญ่า   น่ารักอะไรเบอร์นี้ สวยเกินไป มีมุมใหม่ๆที่ไม่ได้เห็นในละคร
ชัช ขอย   ซันนี่    แสดงดีตามมาตรฐานครับ บทเข้าดี
โมจิ    นิชคุณ    แสดงได้ดีเช่นกัน ความหล่อ ยอมจริงๆ
ตัวประกอบอื่นๆเล่นดีเช่นกัน

ฉากมุมกล้อง ดีงามตามสไตล์ GDH

บท กระชับเข้าใจง่าย บางฉากคนกำลังจะซึ้ง ก็เอาฮาขึ้นมาสะงั้น 555

พอได้มาดูเอง ปกติผมเป็นคนดูภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ แทบจะไม่เคยร้องไห้ หรือมีซีนอารมณ์ที่มานั่งพรรณนาต่ออะไรใน pantip แต่คือเรื่องนี้สุดจริงๆสำหรับผมครับ เพราะผมพยายามจะกลั้นเอาไว้เพราะกลัวว่าจะอายคนข้างๆ จนดอกสุดท้าย ถ้าทุกคนไปดู ดอกนั้นผมกลั้นมันไว้ไม่อยู่จริงๆ และเมื่อมองไปรอบข้าง ทุกคนที่ผมเห็นคือร้องไห้ น้ำตาคลอกันจริงๆ เราก็ เอาวะ ร้องแม้งเลย555

ดอกสุดท้ายที่ทำให้ผมร้องไห้คือ ในspoil ครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ดอกสุดท้ายนั้นคือฉากที่ ชัช(ซันนี่)บอกลูกของเจน(ญาญ่า) ว่าให้รักน้องมากๆนะ และเจนแอบฟังอยู่พอดี ซึ่งทั้งเรื่องทั้ง2คนไม่เคยแสดงความรักออกมาตรงๆเลย เเละเมื่อบอกกับลูกของเจนเสร็จ ชัช ก็หันไปเห็นเจน และก็ร้องไห้ออกมาที่สุด เพราะความแข็งของชัชที่ผ่านมา กับการปูเรื่องที่ผ่านมา เหมือนมาคลายที่ฉากนี้ ที่จริงๆจะจบแบบทั่วๆไป คือชัชไปงานแต่งเจน ในนาทีสุดท้ายอะไรแค่นี้ก็ได้ แต่หนังคิดถูกที่ดึงตอนจบออกมาอีก สำหรับผมผมชอบนะครับ

ผมขอพูดถึงซีนอารมณ์ ที่มีผลกับผม
เนื่องด้วยตัวผมเองมีน้องชายคนหนึ่ง และในหลายๆเหตุการณ์ในชีวิตจริงทำให้นึกย้อนกลับไปถึงจุดนั้น หนังเล่าเรื่องแบบค่อนข้างจะ Real และเหมือนชีวิตจริง ที่เราสามารถจับต้องได้ในความสัมพันธ์แบบพี่น้อง ที่มันก็จะคล้ายๆในหนังเมื่อเราโตขึ้นมา ผมเองก็เข้าใจในมุมมองเจน(ญ่าญ่า)นะครับ เพราะผมกับน้องก็จะต่างกันในหลายๆเรื่อง จนหลายครั้งก็โกรธน้องตัวเองที่ทำไมชอบทำตัวเป็นภาระ ไม่สนใจอะไรในชีวิต (ปล ถึงขั้นพัวพันยาเสพติด) เรียนก็ไม่เรียน ตัวอย่างเช่น น้องผมเรียนอีท่าไหน เกรดเฉลี่ยเต็มที่4 เกรดเฉลี่ย น้องผมยังไม่ถึง1 (อันนี้นับถือน้องผมจริงๆ555) ส่วนผมเองก็อยู่ที่ 3ปลายๆมาตลอด (สายตั้งใจเรียน555)ประเด็นสีผิวที่น้องผมเกิดมาดำได้พ่อไปเลย ส่วนผมขาวได้ฝั่งแม่ไปเลย(อันนี้ประเด็นเล็กน้อย แต่น้องผมคิดจริงจัง) น้องก็ชอบเปรียบเทียบและน้อยใจอยู่เสมอ ฯลฯ เป็นแบบนี้มานาน จนหนังได้สะท้อนมุมมองอะไรบางอย่างที่เราก็มองข้ามไป ว่าหลายๆครั้งน้องเราต้องเจอกับอะไรบ้าง ทั้งๆที่เราช่วยน้องตลอด และก็พยายามให้อภัยเสมอ แต่สุดท้ายหนังทำให้ผมเข้าใจคำว่าพี่น้องมากขึ้น บางครั้งการที่ผมเอง ทำทุกอย่างได้ดีมากๆ น้องผมเองก็คงน้อยใจเล็กๆ ที่ตัวเองทำไม่ได้ ถูกคนอื่นเปรียบเทียบ และไม่ประสบความสำเร็จ

อยากขอบคุณ GDH ที่ทำให้ผมเข้าใจน้องชายมากขึ้น เราไม่เคยมานั่งบอกรักกันหรอก แต่หนังเรื่องนี้ก็ทำให้ผมเข้าใจคนที่อยู่ในจุดที่ต่ำกว่าเราเอง และเข้าใจน้องผมมากขึ้น และก็สัมผัสได้ถึงความรักที่มีกันตลอดมา ดีกัน ทะเลาะกัน หากได้นึกย้อนไปในเรื่องราวที่เคยผ่านมาด้วยกัน ทุกเหตุการณ์จะมีคุณค่า และส่งผลให้ความสัมพันธ์ของพี่น้อง แลดูมีคุณค่ามากขึ้น

ทุกวันนี้น้องผมเองก็ยังไม่ประสบความสำเร็จซึ่งต่างจากผมเองที่มีพร้อมกว่าทุกอย่าง เรียนโท และมีโอกาสที่ดี แต่มีอะไรเราก็จะคุยกันและช่วยกันเสมอ มีหลายสิ่งที่น้องก็ช่วยผม เช่น ขับรถไปส่งผมนู้นนี่นั่นประจำ555 ทุกคนมักมีคุณค่าที่ต่างกัน ต่อให้น้องผมแย่แค่ไหน ผมก็ยังรักน้องของผมเสมอ และหนังเรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจในแง่มุมนั้น

สุดท้ายบางคนอาจไม่อินเท่าผม แต่ผมก็ขอให้คะแนนเรื่องนี้ที่ 8.5

สิ่งที่ควรเตรียมเข้าไปคือ ทิชชู่ เพราะผู้ชายก็ร้องไห้หลายคนเช่นกัน

ขอให้สนุกกับหนังเรื่องนี้ อยากให้ทุกคนไปดู

เป็นการรีวิวหนังและประสบการณ์ชีวิตของตนครั้งแรก ผิดพลาดประการใดขออภัย หวังว่าน้องชายผมจะไม่เล่นพันทิป555 เพราะมันเล่นแต่เกม