กระทู้นี้เกิดมาจากว่า อาทิตย์ที่เเล้วมี หลายกระเเส เเต่เรารู้สึก + กับหนังมาก เลยคิดว่าอวยไปเองหรือเปล่า เพราะเป็น ผผก.ที่ชอบอีกคนนึงเหมือนกัน พอเข้าไปดูรอบนี้ ตั้งใจเก็บรายละเอียดที่หลุดไปเเล้วก็พบว่า โอเคครับ หนังสือสารดีจนเนียนเลยมั้ง(ความเห็นส่วนตัวนะจ๊ะ)
  (หลังจากบรรทัดนี้ลงเป็นเป็นความเห็นส่วนตัวที่ตีความเเละทำความเข้าใจเองนะครับ)
  คือเมนหลักเส้นเรื่องเนี่ยมันเป็นเรื่องความรัก 2 แบบ คือรัก เเบบพี่น้อง เเละเเบบคนรัก เเต่รวมทั้งหมดมันคือการรัก ความรักกันนั่นล่ะ
- ความรักเเบบคนรักนั้น โมจิ นั้นเเสดงความรักที่ทุ่มเทให้เสมอ ยอมทำทุกอย่างให้เจนได้ ดูเเลเจนดีทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ไม่ฉวยโอกาส เเละให้เกียติเจนเสมอๆ
- ส่วนความรักเเบบพี่น้อง มันโดนปลูกฝังกันมาตั้งเเต่ ครอบครัว มันจึงเป็นรักที่อยู่ด้วยกันัมาตลอดเป็นยี่สิบสามสิบปี ผูกพันธ์กันมาทางสายเลือด ด้วยความผูกพันธ์ใกล้ชิดกันนี้ บางทีมันก็อาจจะทำให้เกิดช่องว่างบางอย่างขึ้นระหว่างความสัมพันธ์นี้
    มาพูดถึงเรื่องที่คนบ่นเรื่องบทขาดๆเกินๆโดดไปโดดมา อันนี้ส่วนตัวไม่รู้สึกเลยว่าหนังกระโดดอะไรไปมาเท่าไหร่ เเต่รอบสองที่ไปดู ก็เลยคิดเอาได้ว่า อาจจะเป็นเพราะว่า ตัวหนังดำเนินเรื่องเป็นเส้นตรงไปหรือเปล่า เลยทำให้ไม่อินกินใจคนดูเท่าที่ควร เเต่สำหรับเรา การดำเนินเรื่องแบบเส้นตรงก็ไม่ได้เลวร้าย อะไรนัก เเล้วอีกอย่าง เรารู้สึกว่า การเล่าเส้นตรงกับเรื่องรักของพี่น้องมันกินใจดี ดูจริงใจในเนื้อเรื่องดูจริงมากๆ
     เเล้วมันขาดเกินจริงๆหรือเปล่า รอบสองมานี้ที่ดูมาเเล้ว เรารู้สึกว่า จังหว่ะของหนังเรื่องนี้มันเป็นสเตปแบบ เเยปหมัดเเล้วถอยออก เเยปเเล้วถอย จนรอน๊อคค่อยปล่อยหมัดไม้ตาย เพราะ รอบสองที่เข้าไปเก็บมา รายละเอียดย่อยๆ หนังก็ไม่ได้ทิ้ง ไม่ว่าจะเป็น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้การพัฒนาตัวคาเเรคเตอร์ของน้องเดียร์ โตไปเรื่อยๆ การเปลี่ยนของพี่ชัชที่ไม่ได้มากมายเเต่ก็เปลี่ยน   
      เรามาพูดรายละเอียดย่อยที่บอกดีกว่าว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงไม่ห่วยในสายตาเรา
   [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ - ไล่มาตั้งเเต่ฉากเเรก น้องเจนไล่พี่ชัชไปนอนตากยุงนอกบ้าน พี่ชัชก็ยอม เพราะทำผิดไง ก็เลยต้องยอม อีกอย่างนี่มันน้องสาวคนเดียวของมันไง
             - ย้อนไปตอนเด็ก ลุงรับไปดูน้องสาว เเล้วหลังจากนั้น ชัชก็บอกว่าทุกอย่างก็เปลี่ยน ตัวเองเฟลอยากได้น้องชาย เเล้วพอได้น้อง เเม่ก็บอก"ให้รักน้องสาวมากๆ" ประโยคนี้คือการวางระเบิดเวลาไว้รอเเล้ว เเล้วไหนพอมีน้องสาว ลุงที่เคยเป็นลุง ก็เปลี่ยนกลายเป็น ป้าไปเสียได้ ทำไมถึงต้องเปลี่ยนเป็นป้า? อาจเป็นเพราะ เพื่อเพิ่มนน.ตัวละครเข้าไปอีกว่า ชัช เป็นผช.คนเดียวในบ้านเเล้วนะ
             -  ไหนจะไอ่มุขที่น้องเจน บ่นพี่ชัช หลายๆอย่าง ตั้งเเต่เด็กจนโตมา (แต่สังเกตุมั้ยฮะ ตอนเด็กๆ ชัชมันเเกล้งน้องนะ เเต่พอโตมาอยู่กทม.ด้วยกัน เวลา น้องเจนกลับมาบ้าน ต่อให้พาสาวไหนมาก็ไม่เคยรอด น้องเจน พี่ชัชดูกลัวน้องเจนมาก (หรือจริงๆเเล้วก็คือรักน้องเเหล่ะพอโดนน้องว่าก็เลยกลัวน้องโกรธเกลียด)
             - ในตอนต้นเรื่อง อาจจะไม่ค่อยมีรายละเอียดซ่อนเท่าไหร่เเต่เค้าปูไว้อย่างเนียนๆเอาไว้มาให้ใช้เรียกน้ำตาเราตอนจบ อ่อ ผมลืมไป ตอนที่เจนเขียนจม.เพื่อให้ชัชออกจากทีมนั้น มันไม่ใช่การเอาคืนหรือโมโหพี่เเละน้ำตาที่เสียไปก็ไม่ได้ร้องไห้เรื่องโมจิอย่างเดียวเเต่มันเป็นสองเรื่องรวกันทั้งที่รักเเละพี่รัก
             - ถ้าในตอนนี้จะเห็นได้ว่า เฟรมของโมจิกับเจน ในห้องนั้น จะโดนคั่นด้วยบานหน้าต่างกระจก ซ่อนความหมายว่าทั้งคู่ยังมีอุปสรรคอยู่ จนถึงตอนโมจิขอเเต่งงาน ชุดฟอร์มมันก็ยังคนล่ะสีอยู่ดี จนไปโน่นนั่นเเหล่ะไปรับที่รพ.ที่ตอบตกลงเเต่งงาน ตอนกอดกัน เฟรมจะมาบรรจบกันอย่างสวยงามพอดี
             - มาพูดถึงตัวชัชบ้าง ชัช ดูเหมือนว่าจะเป็นพี่ชายที่ดูไม่เป็นพี่ชายเลย เเต่มันมีรายละเอียดที่เเอบใส่มาไว้ ไม่ว่าจะการกลัวน้อง หรือ ตอนบอกจะไปญี่ปุ่นเเล้วชัชยกเลิกการเเต่งงาน ลากไปจนถึงตอนจบ ที่มีกล่องเก็บการ์ตูนมีสติกเกอร์ที่น้องติดไว้เต็มไปหมด ไหนจะบะหมี่ตอนเเรกที่มันกินบะหมี่ในถุง เเต่ตอนงานเเต่งใส่ชามนาจา การเขี่ยยากันยุงให้ ชัชเป็นตัวละครที่รักน้อง เเละ ไม่มีความกล้าที่จะบอกน้องว่าตัวเองนั้นรักน้องมากเเค่ไหน
             - เเละมุมนึงที่ชีวิตชัชเละเทะ บางทีการมีมนกฮูกตัวนั้นอยู่กับชัช มันอาจจะเป็นตัวความขี้ขลาด ความผิดหวังของชัช เพราะทุกครั้งมีนกฮูกออกมามันไม่เคยจะมีอะไรดีๆตามมาเลยพังหมดทุกสิ่ง การเริ่มคิดเองเออเองว่าน้องเดียร์อ่อยมัน งานพัง โดนไล่ออก (จนตอนจบเอานกฮูกส่งกลับ เเล้วก็ไปพบน้องเจนเพื่อนคลี่คลายเป็นความกล้าเผชิญหน้าของตัวเองเเล้ว)
             - เเต่มุมที่ชัชเเสดงความเป็นพี่ชายก็คือการดูเเลน้องเดียร์ ตอนที่ซ่อนเครื่องซีรอก เเล้วไล่ให้ไปยืนไกลๆหรือบ่นเรื่องการเเต่งตัว นั้นมันเป็นการกระทำของพี่ชัดๆนะพี่ชัช
             - ตัวน้องเดียร์ก็มีส่วนในการดำเนินเรื่อง เพราะเป็นมุมของลูกคนเดียวที่ลึกๆก็อยากจะมีพี่น้องมีพี่ชายมาดูเเลบ้าง
             - ในส่วนของเจนนั้นไม่ต้องสงสัยเลย มีพี่ชายอยู่ในซีนตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนเขียนใบให้ถอนตำเเหน่ง การทำอาหารเช้าเผื่อให้ทุกครั้ง ซักผ้า ล้างจานเก็บห้อง หรือเเม้เเต่ การเปลี่ยนหลอดไฟ(ซึ่งอาจจะหมายถึงเธอคือเเสงนำทางพี่ชายเธออยู่เสมอหรือเปล่า?) เเละ การใช้ผ้าคลุมตัวเองมาห่อตัวพี่ชัชตอนเมา(ซึ่งจริงๆมันเป็นเสื้อคลุมที่เจนหวงมากในฉากเเรก เเต่ยอมเอามาห่อพี่ชัชเพราะห่วงพี่ชัชหนาวโดยไม่กลัวเสื้อเลอะ ถอดเสื้อเช็ดตัวให้)
             - ฉากสัมภาษณ์งานที่ใหม่ ที่เจ้าของมัวเเต่เล่นกีตาร์ไม่ได้สนใจอะไรเเล้วเล่นก็ไม่เป็นเพลงไม่เป็นคอร์ดไม่เป็นสเกลด้วย มันเป็นการย้ำชัชลงไปอีกว่าช่วงชีวิตมันมั่วซั่วมาก ล้อตัวชัชไปอีก
             - ฉากที่เจอเส่งมีลูกเป็นขโยง จนพาไปเมาไม่ได้ไปงานเเต่ง ตื่นมา80มิสคอลของเส่ง ส่วนชัชมีอยู่เเค่ 2 มิสคอล เเล้วเปิดฉากมาที่ถังอาหารปลา ปลาเละๆในชาม เพื่อบอกถึงชีวิตที่กำลังเละของชัช
             - อ่อลืมฉากที่ โรงเรียน ที่เจนถามว่าอยู่ตรงไหน เเล้วชัชบอกอยู่ขวา นั่นเป็นการย้ำบอกว่า เนี่ยไง ชัชคลุมเคลือ ไม่พูด พูดไม่ตรง พูดไม่รู้เรื่อง เเล้วพอมานั่ง ในชอต ที่เป็นสองคนนั่งอยู่เเล้วข้างหลังมีต้นไม้อยู่ตรงกลาง มันคือระยะห่างของสองพี่น้องนี้หรือเปล่า การเป็นพี่น้องกันเเต่มันก็ยังมีความกั้นกลางของอะไรบางอย่างอยู่ที่ไม่สามารถบอกไปได้ตรงๆ หรือว่าไอ้ต้นไม้ด้านหลังที่ใส่มาไว้ในซีนอาจจะต้องการบอกถึงความเป็นพี่น้องที่เติบโตมาสายสัมพันธ์เดียวกันหรือไม่? จากนั้นเดินข้ามไปอีกสสเเตนเพื่อลาว่าจะไปเเล้ว มันอาจบอกถึงความห่างว่าหลังจากเเต่งงานเเล้ว น้องจะไกลจากพี่ไปมากกว่าเดิมเเล้วนะ
             - ครับเเล้วมาฉากจบ ที่ชัชร้องไห้เเละเจนไปปลอบเเล้วเเฟลชเเบคทุกอย่างกลับมา เพื่อเอาของที่ปูไว้หยอดไว้ตามทางมาใช้ทั้งหมด
    ครับอย่างที่กล่าวมาทั้งหมด เราดูรอบสองเเล้วเราก็หายข้องใจเเล้วว่า โอเค คนอื่นอาจจะไม่เห็นหรือยังไงก็เเล้วเเต่ เเต่เราเห็นเเละสัมผัสได้เเบบนั้นจริงๆ เราว่าผกก.คนนี้ตั้งใจทำเเละทำออกมาได้ดีเเล้ว นี่น่าจะเป็รเรื่องเเรกประเดิมของปีนี้หรือเปล่า ถ้าใช่ เราขอชมเชยเเละกล่าวอีกครั้งว่า เปิดเรื่องแรกของปีได้อย่างสวยงามจริงๆครับ