เรากับเเฟนคบกันมา9เดือนเเล้วค่ะ คบๆเลิกๆ เเต่ก็เลิดไม่ถึงชั่วโมงก็คืนดีกัน เรากับเเฟนห่างกัน2ปี เราอยู่ม1 เเฟนเราอยู่ม.3จะขึ้นม.4 เเฟนเราก็ต้องไปต่อโรงเรียนใหม่ เรื่องของเรื่องก็คือวันนั้นเเฟนเราก็ขับรถมาส่งเราอยู่บ้านตามปกติ พอถึงบ้านเราก็บอกเเฟรว่าอย่าขับรถเร็ว เราบอกเขาทุกครั้ง เขาขับรถย้อนศร เเล้วก็โดนรถกระบะชน เเม่เขาโทรมาหาเราพร้อมทั้งร้องไห้บอกว่าเเฟนเราโดนรถชนเราก็รีบขี่รถไปโรงพยาบาล ตอนนั้นเขาอยู่ห้องฉุกเฉิน เราก็เข้าไปหาเขา เขาได้เเต่ร้องไห้บอกว่าเจ็บขา พอประมา2ทุ่มกว่าเราขับรถลับบ้านไปเอาของมานอนเฝ้าเขา เราก็ไม่เคยทำเเบบนี้กะใครอะ5555 รู้สึกดี>< หมอบอกว่ากระดูกสะโพกหลุดออกจากกัน หมอต้องหาอะไรถ่วงขาไว้ เเฟนเรานอนร้องไห้ทั้งคืนเพราะเจ็บ เราก็ได้เเต่ปลอบ เราไปนอนกะเค้าทุกคืน เลิกเรียนเพื่อนเขาก็ไปส่งที่โรงพยาบาล เราไปนอนอาทิตย์กว่า เราเป็นคนดูเเลเขาทั้งหมด ทั้งเรื่องกิน เรื่องฉี่เราทำให้เขาหมด ช่วงที่เเฟนโดนรถชนเป็นช่วงใกล้สอบ เเฟนเราไม่ได้อ่านหนังสือเลย เเม่เเฟนเลยบอกเราว่าให้กลับไปพักผ่อนที่บ้านเถอะเเม่เขาจะดูเเลเอง เราดูเเลมาหลายวันเเล้ว เราก็เลยกลับบ้าน เลิกเรียนเราก็มาหาเขาเเล้วก็กลับ
พอเขาถึงวันออกโรงพยาบาล เขาก็ต้องไปอยู่บ้านย่า พึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรากับเเฟนห่างกัน เเละทะเลาะกันบ่อยขี้นเรื่อยๆ คือเเฟนเราจะเป็นคนใจร้อน เวลาทะเลาะกันมาก็จะบล็อกเเชทเรา หรือบางทีก็ไม่ตอบเราเลย ทะเลาะกันทุกวัน ด้วยความห่างไกลเราเลยง้อไม่ได้เต็มที่ เพราะเมื่อก่อนอยู่ด้วยกันเราก็ง้อ ขอโทษ ทำอะไรได้เต็มที่กว่านี้ ตอนนี้อยู่ไกลกัน บางทีทะเลาะกัน เขาก็บล็อกเฟส บล็อกไลน์ ไอจี เบอร์ เราจะง้อได้ยังไงเขาบล็อกทุกอย่างเลยTT
เราก็ได้เเต่รอให้เขามาหา เราไม่ได้เจอกันเดือนกว่าเเล้ว คิดถึงสุดๆ