จากที่มีโอกาสได้อ่านบทละครแล้ว ไม่ขอสปอยนะคะ
และได้รับชมตามเวลาออกอากาสปกติด้วย รู้สึกได้อย่างหนึ่งเลยว่า ละครเรื่องนี้ดี และเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ประทับใจ
ไม่ได้ตลกขำขันจ๋า  เฉกเช่นเรื่องก่อนหน้าก็จริง แต่ ทั้งเนื้อเรื่อง บุคลิคตัวละคร การดำเนินเรื่องแต่ละฉากถือว่าทำได้ดีมาก
ไม่ยืดเยื้อนานแต่ละฉากแต่ละเหตุการณ์มีเหตุมีผลต่อเนื่องกันดีมาก การเล่าเรื่องได้ น่าติดตาม

นักแสดงทุกคนทำได้ดี ตามบุคลิคตัวละครในนิยาย ทั้ง เจ้าแมงแม่า พ่อขันทอง  เจ้าจอมเพ็ญ  พระยาพิชัย คือดี

ฉากความสัมพันธ์ระหว่าง พระนางจัดว่าดี  สวยงาม ไม่หวือหวา หวาบหวานแต่ก็น่ารัก
และมีเหตุมีผล ไม่ยัดเยียดฉากหวานจ๋า ดูน่าเชื่อถือ...
และรู้สึกว่าเหมือนได้นั่งดูความสัมพันธ์ที่ค่อยเป็นค่อยไปของพระนาง ไม่รู้สึกว่าเป็นพระเอกนางเอก
แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเรามองดูความสัมพันธ์ละหว่างคนสองคนมากกว่า ที่เริ่มต้นจากบังเอิญเจอกัน ไม่ค่อยถูกจริตกันนัก ยียวนกัน
และมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันก่อเกิดเป็นความสัมพันธ์ุแบบเพื่อน มีโอกาสได้ช่วยเหลือเกลื้อหนุนซึ่งกันและกัน
เกิดความไว้วางใจ มากยิ่งขึ้นๆ ได้เรียนรู้จักตัวตนของกันและกันมากขึ้น จนเกิดเป็นความรู้สึกดีๆ
แต่อีกฝ่ายก็ต้องพยายามยับยั้งชั่งใจ อีกฝ่ายก็ยังไม่รู้ตัว เป็นความรู้สึกดีๆ เป็นตัวของตัวเอง มีความเป็นห่วงเป็นใยกัน
แต่ไม่ได้แสดงออก ชัดเจน คือ มันน่ารัก และแอบอมยิ้มตาม ดูสวยงามดูเรียว ดูไม่หวาบหวิวแต่ฟินกับฉากพระนางมาก

ส่วนเนื้อเรื่อง หลายคนมองว่าเป็นแนว อิจฉาริษยาแก่งแย่งชิงดี ซึ่งบางคนก็พลาดไม่ยอมดูเพราะคิดอย่างนี้แต่
จริงๆเนื้อแท้แล้วไม่ได้มีแค่นั้น เพราะมีความสนุก ไม่ได้เครียดขนาดนั้น
พร้อมสอดแทรกความรู้ ข้อคิด หลายๆอย่าง กระตุ้นจิตสำนึกรักชาติได้มาก ดูแล้วรู้สึกหวงแหนแผ่นดินไทยมาก
และเกลียดพวกกบฎขายชาติมากขึ้น ยิ่งตอนท้ายๆเนื้อเรื่องคงยิ่งเข้มขนกว่านี้

และจากที่รับชมตามเวลาปกติ ชอบหลายอย่าง เช่น ฉากสู้ ถือว่าทำออกมาได้ดี

พระเอกแสดงได้หลายมิติ ดูออกว่า ตอนนี้เป็นขันทีนะ พอผ่านมาอีกนิดอยู่กับอีกคน ก็ แมนออกมาทันที คือ บุคลิคแยกออกเลย
เป็นที่รักไคร่ของคนรอบตัว คือหล่อ ฉลาด สุขุม นิสัยดี เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ ชอบฉากกระโดดเตะทหารที่มาแอบดู เท่มาก ไม่คิดว่าเจมส์จิจะบู๊ได้

นางเอก แต้ว แก่นซน ได้น่าเอ็นดู ฉลาดไหวพริบดี มีความใสๆ แบบเด็ก ปนกับความฉลาด ความซน แต้วเล่นได้สมบทบาทจริง ๆ  เหมือนเด็กสาว 17-18

พระยาพิชัย ออกมาฉากเดียว ฝีมือการแสดงฆ่าทุกคนตามเรียบ ออกน้อยแต่เสน่ตัวละครเด่นมาก บู๊ได้สมกับเป็น นักสู้จริงๆ คือเก่งเหนื่อเมฆเหมาะกับบท ลืมแสนราชสีห์หรือ พระเจ้าเสือทีเดียว

เจ้าจอมเพ็ญ ร้าย แบบมีมิติ ชอบฉากที่แสร้งทำเป็นเอ็นดูนางเอก หน้ายิ้ม กริยาดูใจดี แต่ดูรู้เลยว่าจริงๆหวังร้าย ไว้ใจไม่ได้

กลุ่มขันที ดัดจริตได้เนียนมาก  คือแบบ เฮ้ย เหมือนเกินไปแล้วว..

เนื่องเรื่อง เหตุการณ์ เหมือนไม่มีอะไรแต่จริงๆแล้วคือ เป็นเหตุต่อเนื่องกัน ไปได้แบบไม่มีสะดุดต่อเนื่องดีมาก ทุกเหตุการณ์ เชื่อมกันหมด
ไม่มีอะไรที่ไร้เหตุผลเลย ที่สำคัญไม่ยืดเยื้อ ไม่ให้ลุ้นจนเหนื่อย คือชอบตรงนี้ดำเนินเรื่องได้ดี

ถ้าพูดถึงความตลกคงสู้ ละคร ตลกไม่ได้ แต่ถ้าพูดถึงเนื้อหาโดยรวม โดยส่วนตัวยกให้เป็นละครน้ำดี ครบรส สอดแทรกประวัติศาสตร์ ความรู้ ที่น่าดูอีกเรื่องค่ะ