เวลาเราพบเจอเรื่องเสียใจ สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดในเวลานั้นคือร้องไห้และอยู่กับความคิดตัวเองค่ะ
และเรารู้สึกว่าบางทีเราก็ร้องไห้บ่อยมาก แถมเป็นเรื่องเดิมๆ ไม่ก็กับคนเดิมๆ
เชื่อว่าหลายคนน่าจะมีเรื่องที่มีอิทธิพลกับจิตใจตัวเองต่างกันอยู่แล้ว
ซึ่งเวลาเราเจอเรื่องที่มันสะเทือนใจ เราก็ร้องไห้ง่ายมากๆ จนรู้สึกว่าต่อมที่สร้างน้ำตาของเรานี่มันไม่มีขีดจำกัดเลยแฮะ
ร้องไห้ง่ายจนคนรักคิดว่าเราขี้แง จนคนในครอบครัวมองว่าเราอ่อนแอ
เราไม่รู้ว่าเวลาเสียใจแล้ว นอกจากร้องไห้แล้ว เราแสดงออกอะไรได้บ้าง
ที่ตั้งคำถามแบบนี้เพราะส่วนตัวเราคิดว่า เวลาเสียใจ เราควรแสดงอะไรออกมาบ้าง เก็บไว้มันคงไม่ดีกับตัวเราเอง
แต่ขอเป็นการแสดงออกที่ไม่ใช่การทำร้ายตัวเองและทำลายข้าวของนะคะ ขอบคุณค่ะ

ปล.พอดีเป็นกระทู้แรกถ้าแท็กมั่ว ขออภัยด้วยค่ะ