เราคิดมาตลอดว่าเราไม่อยากมีแฟน เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาในชีวิต เพราะคิดว่าชีวิตเราอยู่ได้ด้วยตนเอง เรายังมีความสามารถและอะไรหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้เอาออกมาใช้ ไม่อยากยึดติดกับใคร แต่เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เค้าเหมือนจะเป็นคนมีเหตุผลนะ แต่หลายครั้งก็งอนเราด้วยเหตุผลเล็กๆน้อยที่ไม่น่าจะเป็นเหตุผลได้ หรือบางครั้งรู้สึกว่าอยู่ดีๆก็โดนงอนแบบงงๆ ว่าเราไปทำอะไรตอนไหนวะ เรารู้สึกว่าเค้างอนเรา น้อยใจเรา บ่นเราที่ไม่เอาใจเค้าเหมือนเราเป็นแฟนเค้า ทั้งที่เราเป็นแค่เพื่อน แล้วก็ยอมทิ้งความรัก(แบบแฟน) เพื่อให้เราต้องเอาความรู้สึกเราไปยึดติดกับคนอื่น แล้วทุกครั้งเราก็ต้องขอโทษแทบเป็นแทบตายโดยที่เราไม่รู้ว่านั่นคือความผิดจริงๆหรอหรือไม่ก็ไม่รู้เลยว่านี่เราทำผิดอะไร ต้องตามง้อ ให้เค้าจิกตาใส่เรา ประชดประชัน หนีและคอยแกล้งแบบแค้นจะเอาคืน บ่อยมากๆ เราเริ่มไม่ไหวแล้วอะ เหนื่อยมาก จนรู้สึกว่าเราขอโทษทั้งที่ไม่รู้ว่าขอโทษเรื่องอะไรบ่อยๆจนคำพูดของเราดูไม่มีค่าสำหรับเรา แต่ถ้าเราจะเลิกคบกับเพื่อนก็คิดว่าเหตุผลมันยังไม่มีนำ้หนักพอที่จะตัดความสัมพันธ์กัน ช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะว่าเราควรจะทำอย่างไรหรือเพราะเรายังไม่เข้าใจถึงการเป็นเพื่อน แล้วถ้าเราไม่เข้าใจคำว่าเพื่อนเราต้องทำอย่างไรหรอคะถึงเรียกว่าเป็นเพื่อน