เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 19 ที่ผ่านมา คือเราแค่อยากระบาย วันนั้นเราตั้งใจจะไปนอนบ้านแฟนให้แฟนมารับตอนสี่ทุ่มเศษๆ ด้วยความที่เราอยู่หอแล้วเรานอนไม่ค่อยหลับเราจะชอบให้เค้ามากล่อมเรานอนตลอด หรือไม่ก็มานอนด้วย แต่วันนั้นเค้าขอร้องให้เราไปนอนกับเค้าที่บ้านเค้าก็มารับเรา เราก็ออกไปพร้อมรูมเมทของเราอีกคน แต่ในคืนนั้นมีรุ่นพี่ของเค้า ชวนเค้าไปกินเหล้าที่ป้ายรถเมล์หน้าห้างที่นึง เค้าเป็นคนรักเพื่อนรักพี่มาก เค้าก็เลยขับรถไปหาพี่เค้าที่ป้ายรถเมล์พาเรากับรูมเมทไปด้วย พอไปถึงก็เห็นกะบะของพี่เค้าจอดอยู่แล้วแฟนเราก็จอดมอไซเค้าแล้วให้เราลงไปนั่งกับพี่เค้าแล้วแฟนก็เดินตามมา เราก็นั่งกินเหล้ากันซักพัก พูดคุยกันพอสมควร แฟนเราก็ขับมอไซค์ของเค้าออกไปคนเดียวเพื่อลองความแรงรถ วนไปมาหลายรอบ และขับเข้ามาจอด หลังจากนั้นก็มีเพื่อนๆพี่ๆของเค้าขอลองขับรถบ้างแล้วก็มาพูดว่ารถบิดได้แค่นี้เองหรอ เค้าเลยเหมือนไม่ยอมรับและขับรถโชว์อีกรอบ จนหนูเริ่มเป็นห่วงเค้าและด้วยความที่ตอนนั้นก็เริ่มง่วงแล้ว เลยจะร้องกลับ และมีปากเสียงกันนิดหน่อยเพราะเค้าก็เริ่มเมาแล้ว ด้วยความที่ส่วนตัวเราเป็นคนเสียงดัง เค้าเลยน้อยใจไปนั่งร้องไห้ในรถกะบะเราก็เดินไปจับมือเค้าออกมา แล้วเค้าก็มากอดเรา แล้วพูดคำสัญญาหลายๆอย่างที่เค้าเคยให้ไว้กับเรา และบอกจะทำตามสัญญาให้ได้ แล้วก็เกี่ยวก้อยกัน และมานั่งคุยและกินเหล้าต่อ พูดเรื่องตายบ้าง เรื่องเป็นห่วงเราเวลาเค้าไม่อยู่บ้าง เราก็ไม่แปลกใจเพราะเค้าพูดแบบนี้บ่อยมากๆ แต่อยู่เค้าก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า เดี๋ยวเค้ากลับมารับนะ เราเลยบอกเค้าว่าเหล้าหมดแล้วเตรียมกลับเถอะ เค้าก็ยังขึ้นไปคร่อมรถ เราก็เดินไปจับมือเค้าด้วยความโมโหและตะคอกไปว่า "กูง่วงแล้วจะกลับหรือไม่กลับ อย่ามาทำนิสัยแบบนี้" เค้าสะบัดมือเราทิ้งแล้วพูดว่า "เออ เดี๋ยวกูกลับมารับ" แล้วบิดรถออกไปเหมือนคนโมโห วนรถไปหนึ่งรอบ ยกหน้าบ้าง หมอบบ้าง จนวนมาที่เรานั่งอยู่และชิดซ้ายมา พุ่งชนท้ายรถกะบะของพี่ที่มาด้วยกันโดยไม่เบรค เรามองเค้ามาตลอด ได้แต่ร้องเห้ยๆ เราเห็นสายตา ท่าทางเค้าดูมุ่งมั่นมาก ตอนที่ชน ณ ตอนนั้น ตายคาที่ แต่เค้ายังหายใจ ด้วยความไม่รู้เราก็ไปนั่งลูบหัวเค้า สวดมนต์ ขอพรให้เค้ารอด แต่พอกู้ภัยลงมาเค้าจับชีพจรไม่เจอ เค้าคลุมผ้าขาวต่อหน้าเราทั้งๆที่เรานั่งอยู่ตรงนั้น เราใจแทบขาด ร้องไห้ไม่ออก ได้แต่ช๊อคมองไปที่เค้าและยืนกอดเสื้อตัวเอง ทุกอย่างมันเร็วมาก เราพึ่งกอดกัน เราพึ่งให้คำมั่นสัญญากัน แต่ต่อหน้าเราในตอนนั้น คือเค้าไปจากเราแล้ว เราทำอะไรไม่ถูกสุดๆ หลังจากนั้นเราไปช่วยงานศพเค้าทุกวันจนเผา โดนญาติ โดนเพื่อนเค้าว่าสารพัดว่าเค้าตายเพราะเรา โดนแรงกดดันต่างๆ ไปช่วยงานศพจนโดนไล่ออกจากงาน รูมเมทกลัวย้ายกลับบ้าน มันเครียดไปหมดทุกทาง ทั้งภาพติดตา ความคิดถึง โหยหาแต่เค้า ทั้งเศร้า เสียใจ ผวา มันปนเปกันไปหมด พ่อกับแม่เราผลัดกันมาอยู่เป็นเพื่อนเราที่หอ เพราะเราไม่อยากกลับบ้าน ทุกวันนี้เราก็ยังผวาอยู่ เราตัดสินใจว่าเร็วๆนี้อยากไปหาจิตแพทย์ เพราะแม่เรากลัวตัวเราจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะเราร้องไห้ทุกครั้งที่อยู่คนเดียว อยากเก็บตัว ไม่อยากออกไปข้างนอก ไม่อยากกินข้าว เราไม่อยากทำอะไรเลยถ้าไม่มีคนบังคับ ผวาตลอด ฝันร้ายตลอด นี่คือสิ่งที่อยากระบาย หรือเพื่อนๆในพันทิป มีวิธีไหนที่ทำให้เราดีขึ้นจากอาการเหล่านี้ได้บ้าง ทั้งทางแพทย์หรือทางไหนก็ตาม แนะนำหน่อยค่ะ ทุกวันนี้ทุกข์ใจมาก จากเป็นคนนอนยากอยู่แล้ว กลายเป็นว่านอนไม่ค่อยหลับเลย ตื่นกลางดึกมาร้องไห้ตลอด 😔😔