กำลังอ่านบทกวีแห่งความรักของพิบูลย์ศักดิ์ ละครพลเป็นครั้งที่สองห่างจากครั้งแรกสามสิบห้าปีก่อน ทำให้อดคิดถึงกวีชาวเลบานอน Kahlil Gibran ไม่ได้

แค่อยากบอกว่าอ่านบทกวียามดึกสงัด เสียงจิ้งหรีดกรีดไวโอลิน มีอึ่งเปล่งเสียงทุ้มเบส และแมลงนานาชนิดประสานเสียงคลอ บรรเลงดุริยางค์วงใหญ่ขับกล่อมขณะอ่านบทกวีช่างเป็นบรรยากาศสงบสันตินัก

เลยหยิบทั้งสองเล่มมาให้เพื่อนนักกลอนดูพอเพลิน...ราตรีสวัสดิ์
00.36 น.
เชียงแสน