รู้สึกดีกับเขามากๆ เวลาอยู่ด้วยกันแล้วพูดคุยกันเข้าใจกัน แต่ตอนที่กล้าเข้าไปขอคุยกับเขาเพราะรู้ว่าเขาห่างกันกับแฟน(เข้าใจว่าเขาใจออกห่างกันแล้ว) ส่วนเขาก็รู้สึกดีกับเรา ไปไหนมาไหนกับเราบ่อยๆ อาจเพราะเขาก็เหงาเราก็เหงาเหมือนเขาเลยจูนกันติด พอมาคุยกันเรื่องความรู้สึกเขาก็บอกเขาชอบและรู้สึกดีกับเรา เพราะเราดูแลเอาใจใส่เขาดีมากๆ(ส่วนตัวไม่ใช่คนที่รักชอบใครง่ายๆ หากชอบแล้วก็จะทำเต็มที่เพื่อเขา) แต่ปัญหาคือเขาก็ยังคบกับแฟนเขาอยู่(ยังไม่ได้แต่งงานกัน) เคยบอกให้เขาตัดสินใจเขาก็ยังสับสน ว่าเราก็ดีกับเขามาก ดีกว่าแฟนเขาด้วยซ้ำ ส่วนแฟนเขาก็ยังผูกพันกัน เราก็ได้แต่อดทนทำดีต่อเขา แต่ก็ไม่ได้ล้ำเส้นไม่กล้าใช้คำว่าแฟนกับเขา หวังว่าสักวันเขาจะตัดสินใจเลือกคนที่เอาใจใส่เขามากกว่าอย่างเรา แต่สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดตอนนี้คือต้องรับรู้ว่าเขายังคบยังคุยกันตลอดถึงจะทะเลาะกันบ้าง แต่เขาก็ยังคงรักแฟนเขาอยู่ อยากอดทนกับความรู้สึกที่อึดอัดนี้แต่ก็ไม่รู้จะทนได้นานมั้ย เพราะอยากดูแลเขาไปนานๆ หวังถึงแต่งงาน แต่ก็คิดทำใจไว้อยู่ว่า ถ้าคู่กันแล้ว ก็คงไม่แคล้วกัน ถ้าไม่ใช่คู่ก็คงไม่ได้ลงเอยกัน

..เพิ่มเติม..จริงๆก็รู้สึกผิดถึงมาตั้งกระทู้ เพราะในใจก็อึดอัด อยากรับรู้ความรู้สึกของท่านอื่นบ้าง และตอนนี้ก็ได้คำตอบที่ต้องการแล้ว แต่สิ่งที่อยากจะบอกเพิ่มก็คือ ที่ตัดสินใจคุยกับเขาก็เพราะเห็นเขาทุกข์ใจ ไม่มีความสุขเลย และมารู้ทีหลัง(เขาเป็นคนบอกเอง)ว่าเวลาคุยกันกับแฟนแล้วเหมือนชวนทะเลาะตลอด ทำอะไรก็ไม่ดี ถามคำตอบคำ บอกไปโน่นไปนี่ก็ไม่ค่อยสนใจเขา (ถ้าคนที่เป็นแฟนกันก็ต้องเป็นห่วงกัน เข้าใจกันไม่งั้นก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แน่ๆ) เราเองก็เป็นห่วงเขา ก็เลยอยากจะดูแลพยายามทำให้เขาสบายใจ แล้วเราก็เป็นบอกเขาเองว่า ถ้าเขากับแฟนกลับมาพูดคุยกันดีแล้ว เราก็จะเป็นคนถอยออกมาเอง