เราขี้น้อยใจเกินไป แบบว่าถ้ามีคำพูดหรือการกระทำที่มันมีผลต่อใจ เราจะรู้สึกว่าทำไมต้องเป็นเรา ทำไมบางเรื่องไม่เป็นเรา ประเด็นมันอยู่ที่น้ำตาชอบไหลมาง่ายๆ  เก็บไม่เคยอยู่เลย ยกตัวอย่างเรื่องที่เรารู้สึกน้อยใจ(มั้ง) เรามีน้องที่อายุห่างกันมากพ่อแม่จะคอยบอกให้เราสอนน้อย พอเราสอน เราดุ เราบอก พ่อแม่ก็จะว่าเราเเล้วโอ๋น้อง พอเราไม่สอนน้องไม่ดุเวลาน้องทำผิด กลายเป็นเราที่โดนว่าอีกเพราะไม่สอน เรารักน้องเราตามใจน้องด้วย แต่บางเรื่องน้องทำไมดีเราก็ต้องดุต้องสอนมั้ยอ่ะ แต่พ่อแม่ก็บอกเราจุกจิกกับน้อง คือมันเทียบไม่ได้กับที่พ่อแม่ดุเราเลย พอเราโดนดุในเรื่องที่น้องทำผิด เราจะจี๊ดในหัวใจ น้ำตาก้จะไหลเลยอะ บางทีแฟนเราติดเพื่อนเราก็พยายามเข้าใจเค้าไม่โทรตาม ไม่จุกจิก แต่เราก็จะคิดมากอยู่คนเดียว คิดมากจนร้องไห้ จะแก้ยังไงดีไม่อยากเป็นแบบนี้ เวลาน้ำตาไหลใจก็จะบอกว่า อย่าร้องดิ บ้าเปล่าเรื่องแค่นี้ แต่ก็ร้องอยู่ดี ต้องหาหมอมั้ยอะ?