ตอนนี้เราอยู่ม.ปลาย คือเมื่อ2 ปีที่แล้วเพื่อนๆของเราเริ่มที่จะใช้คำว่า "กู " เรียกแทนตัวเองกับเพื่อนคนอื่นๆ และเริ่มใช้คำหยาบกันมากขึ้น ตอนนั้นเราอยู่ม.ต้น บอกเลยว่าไม่ค่อยชอบเพราะบ้านเราไม่ค่อยให้พูด แถมเพื่อนบางคนที่พูดกับเราก้ไม่ค่อยสนิท ส่วนเพื่อนที่สนิทของเราก้พูดและใช้คำหยาบเป็นว่าเล่น เหมือนเป็นคำสร้อยที่ต้องลงท้ายทุกประโยคเลยก้ว่าได้ ตอนนั้นเราก้เลยไม่ค่อยชอบพูด. พอมาถึงตอนนี้เพื่อนแทบทุกคนใช้คำหยาบกันเป็นประจำ ผู้ชายในห้องก้ชอบพูดจาสองแง่สองง่าม จึงทำให้ผู้หญิงที่พูดคำหยาบสนิทกับพวกผู้ชายง่าย และเราที่ไม่พูดคำหยาบหรือแม้กระทั่งคำว่า กู เลยดูแปลกและดูไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนๆ เพื่อนชอบบอกว่าเราใส แต่พวกผู้ชายที่ชอบพูดเรื่อง18+บางเรื่องเราก้เข้าใจนะเราคิดว่าเราไม่ได้ใส แต่บางเรื่องที่เราไม่รู้เราก้จะบอกเพื่อนตรงๆว่าไม่รู้  แต่เราว่าต้องมีสักคนแหละที่คิดว่าเราแอ๊บใส จนมันมีข่าวออกมาว่าเราแอ๊บในห้อง ตอนนั้นเราอายมากมีแต่คนในห้องมองเราไม่ดีโดยเฉพาะพวกผู้ชายในห้อง เราก้ไม่รู้จะอธิบายกับเพื่อนยังไงเพราะเพื่อนคงคิดว่ามันคือคำแก้ตัว
          เพื่อนสนิทของเราพูดคำหยาบบ่อยเราก้เลยคิดว่า เราควรฝึกใช้คำว่ากู หรือเริ่มพูดคำหยาบดีรึป่าว จะได้สนิทกับเพื่อนมากขึ้น ถึงเวลาที่เราพูดคำหยาบมันดูแปลกๆและไม่ค่อยชินก้เถอะ
***ขอคำแนะนำหน่อยค่าเราควรทำยังไงดี