(ต่อจากกระทู้แรกของเรานะค่ะ)พ่อแม่เราเครียดมากเลยค่ะและแกพูดทุกเช้าว่า รู้มั้ยว่าป๊าม๊าเครียดมากเลยพอพูดเรื่องนั้น ป๊าเค้าก็กินข้าวได้แค่2-3คำ จนทำให้เราซึมไปเลยค่ะ ปกติเราไม่เป็นแบบนี้นะค่ะเราเป็นคนร่าเริง เฮฮาค่ะ แต่ทุกเช้าที่ได้ยินเรื่องแบบนี้เราจะคิดอยากฆ่าตัวตายและร้องไห้เพราะเราคิดว่าเราคือ ตัวปัญหาที่ทำให้พ่อแม่เป็นแบบนี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะคิดให้ดีกว่านี้ค่ะจะได้ไม่ทำให้พ่อแม่เครียดและเสียใจและไม่เสียแฟนไปด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ ปล.ที่เรายังไม่ฆ่าตัวตายเพราะเราอยากอยู่ต่อเพื่อพ่อแม่ค่ะ