เมื่อผมพูดลอย ๆ ท้าทายสิ่งที่มองไม่เห็น

เรื่องมันเกิดขึ้นจากความหงุดหงิด เพราะผมชอบโดนอาการที่เรียกว่าผีอ้ำบ่อย ก่อนนอนประมาณ ตี 3 .30 เลยพูดออกไปลอย ๆว่า
มุงมาเลยนะคืนนี้ กุไม่กลัวถ้ากุถอดจิตได้กุจะแข้งเตะก้านคอมุง แล้วก็ปิดประตูนอน สังพักที่กอนประตู มีเสียงเหมือนคนบิดลูกบิดหมุนไปหมุนมา
เสียงเขย่าประตู กึก ๆ ๆ ผมคิดในใจลมหรือป่าวะ แต่ลมมันจะเขย่าบานประตูขนาดนั้นหรอวะ ก็นอนต่อประมาณ ตี 5 ลุกไปฉี่เปิดประตูออกไป
แล้วก็เข้ามานอนต่อ โดนเลยคราวนี้ขยับตัวไม่ได้ผมคิดใจ ใช่แล้วละตอนนั้นไม่กลัวเลยครับผมเบิกตามองเลย แล้วด่าในใจสารพัดคำ ผมเห็นเป็นแสงสีเขียวอยู่ตรงหน้าต่างแว๊ปเดียว แล้วก็หายผมก็ตื่น แล้วก็นอนต่อไม่ได้คิดอะไร
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่