เวลาลองคุยกับใคร ก็จะเจอแต่มาบ่นเรื่องตัวเอง ฐานะยากจนบ้าง ไม่หล่อบ้าง ไม่สบาย โน่นนี่นั่นบ้าง ท้อแท้กะชีวิตบ้าง เหนื่อยบ้าง สงสัยหน้าเราเหมือนที่ปรึกษาเนอะ

บางคนอาการหนักบอกให้จีบเขาหน่อยเพราะเขาไม่หล่อ ...

บางคนก็แรกๆก็นั่งคุยกันถามไปมาดี สักพักก็เริ่มเงียบรอแต่ให้เราถาม ไม่สบตา ทำหน้าเจื่อนๆ แกล้งมองไม่เห็นเราตอนเดินผ่าน เราก็ไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไร มันไม่เป็นธรรมชาติเลย
เราเบื่อกะสิ่งที่เจอ มีแต่คนทำตัวแปลกๆ

ทำไมไม่เจอคนปกติที่ยิ้มหัวเราะ ร่าเริง ไปด้วยกัน มองโลกในแง่บวก ทัศนคติดี ทักทายกันเหมือนคนปกติ
มาบ่นให้ฟังเฉยๆ